نویسنده نخست بحث می‌کند که چگونه فرم‌های خاص گفتمان‌های فلسفی به شیوه‌ای سینمایی بیان می‌شوند ،و سپس تبیینی نظام‌مند از روشهایی که فیلم‌ها می‌توانند به فلسفه بپردازند ،ارائه می‌کند . نویسنده با تمرکز بر فیلم‌های مردی که لیبرتی والانس را کشت ،عصر جدید ،ماتریکس ، درخشش ابدی یک ذهن پاک ، مرد سوم ، چشمک ، و امپایر ، نشان می‌دهد که چگونه در این فیلم‌ها ایده‌های فلسفی مهمی طرح می‌شود . خواندن کتاب حاضر برای دانشجویان فلسفه که به سینما ، زیبایی‌شنایی و نظریه‌ی فیلم علاقه دارند مفید است . همچنین فیلم دوستانی که به دلالت‌های فلسفی فیلم‌ها علاقه‌مندند نیز می‌توانند از این کتاب بهره ببرند .