شاندور مارائی ترجمه: مینو مشیری

شاندور مارائی، نویسندهٔ برجستهٔ مجارستانی قرن بیسـتم، از خلاق‌تـرین رمان‌نویسان کشورش است. در دههٔ اول قرن بیست‌ویکم، گرچه خودش در گذشته بود، رمانش، خاکستر گرم، به زبان‌های بسیاری ترجمه شد و او به شهرت جهانی دست یافت. مارائی در خاکستر گرم، فراتر  از  یک مثلث عشقی می‌رود و با کاوش در بارهٔ وسواس ذهنی، تنهایی انسان، غم، دوستی و خیانت و اصالت راستین به رمانش ابعاد فلسفی و روان‌شناختی می‌بخشد که یادآور میلان کوندرا و نویسندگان همنسل اوست.

این رمان، داستانی با موضوع فلسفی و روان‌شناختی است که علاوه بر روایت یک مثلت عشقی، به موضوعات مختلفی از قبیل: تنهایی انسان، غم‌ها، دوستی، خیانت، خیانت و اصالت می‌پردازد.

ژنرال سالخورده که پسر افسر فرمانده گارد است، در یک قصر بسته همراه دایه نود و یک ساله خود «نی‌نی» زندگی یکنواختی را می‌گذراند. او با دریافت نامه‌ای متوجّه می‌شود که «کنراد»، دوست مجارستانی وی، بعد از چهل و یک سال دوری، به مهمان‌خانه «وایت ایگل» آمده است.