بخشی از کتاب:

گروهی از پژوهشگران واژه ی درویش و صوفی را اینچنین تعریف نموده اند: کسی که از تعلقات دنیوی به اندک مایه ای قناعت می کند و یا به طور کلی از قید تعلقات کناره می جوید و حتی گاهی از باب تحقیر و تهذیب نفس و نه به داعیه ی حرص مال به دریوزگی و گدایی تن درمیدهد. ناگفته نماد که لفظ درویش در حقیقت یک لفظ کلی است که به تمام اعضا و دسته جات صوفیه اطلاق می شود. بار در بین نطرات و دیدگاههای گوناگون که در مورد ریشه و معنای کلمه صوفی آمده است، این دیدگاه که صوفی از کلمه ی صوف به معنای پشم گرفته شده، طرفداران فراوانتری دارد و این پشمینه پوشی از اعصار کهن شعار زاهدان و تارکان دنیا به شمار می آمده است.