آلفونس گابریل

ترجمه: فتحعلی خواجه نوری

در کتاب«تحقیقات جغرافیایی راجع به ایران»نوشته گابریل، اکتشافات‌ جغرافیایی کاشفان اروپایی که در هزاره اخیر به ایران سفر کرده‌اند شرح داده شده و حاوی اطلاعات‌ دقیق و مفصلی درباره سرزمین ایران‌ است. گابریل در خلال جنگ جهانی دوم و پس از آن در کنار اشتفال به حرفه پزشکی به گردآوری و انتشار آثارش همت گمارد.وی در این دوره موفق شد مهم‌ترین اثر خویش با عنوان تحقیقات جغرافیایی راجع به ایران را به رشته‌ تحریر در آورد. این اثر ارزشمند که در 1940 نگارش آن را آغاز کرده بود،پس از دوازده سال کوشش مداوم سرانجام در 1952 به چاپ رسید.این کتاب که مهم‌ترین تألیف آلفونس گابریل به‌ شمار می‌رود بی‌گمان یکی از برجسته‌ترین آثار در زمینه‌ ایران‌شناسی محسوب می‌شود. در این اثر گرانبها اکتشافات‌ جغرافیایی کاشفان اروپایی که در هزاره اخیر به ایران سفر کرده‌اند شرح داده شده و حاوی اطلاعات دقیق و مفصلی درباره‌ سرزمین ایران است.گابریل در این اثر به خوبی تأثیر دانش‌ جغرافی‌دانان مسلمان را بر تحقیقات غربیان مورد بررسی قرار داده است. وی در حالی دوازده سال از عمر خود را صرف تألیف‌ این کتاب نمود که در دهکده‌ای دور افتاده در اتریش به طبابت‌ اشتفال داشت و مطالب و منابع مورد نیاز برای تدوین آن را با زحمت فراوان به دست می‌آورد،ولی با وجود همه این مشکلات‌ دست از کار نکشید.بنا به اظهارات خودش مهم‌ترین منبعی که‌ وی را در این تألیف یاری نمود کتاب کتاب‌شناسی ایران اثر ویلسون‌73بود که مطالب پر ارزش و کاملی از ایران تا حدود سال 1929 ارائه می‌دهد.