خاطرات تداوم‌دهنده زندگي‌اند و بانوي قصه راستين ما، اندوه مرگ ناگهاني و تحمل ناپذير همسر را با مرور خاطراتش و زنده نگاه داشتن لحظه‌هاي با او بودن، تحمل پذير مي‌كند و در طول يك سال پس از كوچ همسرش، آن چنان با او مي‌زييد كه گويي در كنار اوست و گرماي نفس‌هايش را بر گونه‌ها و طنين خوش آوايش را در گوش‌هايش احساس مي‌كند. و زمان چه مهربانانه و همدلانه تيزي رنج را كاهش مي‌بخشد و خشونت درد را تحمل‌پذير مي‌گرداند. و بدين گونه است كه بانوي قصه ما پس از يك سال زيستن در دنياي خاطرات، گام به جهان واقعيت مي‌گذارد، اما همچنان همسرش را در كنار خويش احساس مي‌كند و اين بار نه سرگشته در دنياي خيال، بلكه مسئول در قبال زندگي، به عشق ژرفا و معناي تازه‌آي مي‌بخشد.

شب‌هاي آبي كتابي است برانگيزاننده از يكي از قدرتمندترين نويسندگان عصر ما كه شالوده آن بر اساس خاطرات جون ديديون از همسرش گريگوري دان و دخترش كويينتانا استوار است. روايتي به شدت شخصي و تاثيرگذار درباره ترس‌ها و ترديدهاي نويسنده و تعمقي حزن‌آور در باب زنان و اخلاق. ديديون آن‌گاه كه به زندگي دخترش و نقش خود به عنوان مادر مي‌نگرد، پرسش‌هاي ساده‌اي در ذهنش شكل مي‌گيرد كه همه والدين روزي با آن مواجه مي‌شوند. او همچنين به سالخوردگي خود مي انديشد، فرآيندي حياتي كه اعتراف به آن دشوار است و پذيرشش دشوارتر. عنوان «شب‌هاي آبي» به ساعات طولاني غروب اشاره دارد كه از نشانه‌هاي چله تابستان به شمار مي‌رود؛ همان «نقطه مقابل مرگ روشنايي و همين‌طور زنگ خطر آن». اين كتاب همانند رمان جذاب «سال انديشه جادويي» اثري است مهم، صريح، فراموش‌نشدني و عميق كه با صداقتي تكان‌دهنده به رشته تحرير درآمده است.