آدم ما در قاهره
(پیراسته و ویراستهی یادداشتهای قاسم غنی)
(در ماههای سفارت در قاهره برای پس گرفتن شمشیر جواهرنشان رضاشاه و جواهرات سلطنتی از خانوادهی ملکهی متواری)
نویسنده : محمد قائد
سال ۱۳۲۶ قاسم غنى، پزشک و ادیب، را محمدرضا شاه به سفارت ایران در قاهره فرستاد. ملکه فوزیه بدون دخترش به مصر بازگشته بود همراه با جواهراتى که هنگام ازدواج با ولیعهد ایران به او داده بودند. شمشیر جواهرنشان رضا شاه را هم، که در ژوهانسبورگ درگذشته بود، ملک فاروق خیال نداشت همراه جسد او به ایران بفرستد. یادداشتهاى غنى شرح تلاش اوست براى فیصلهدادن به طلاق، ستایش زنان بسیار زیبا و تحقیر زنان کمتر زیبا، و مطالبى محرمانه از قبیل دیدار با پریچهرهاى که از او با نام مستعار و عنوان عجیب ”بگم سکینه والى (خانم اِمریکائى، زن ولىخان هندى)” یاد مىکند.
و مطالبى خطرناکتر: نامههاى محرمانه و خصوصى شاه به ملک فاروق دربارهٔ برخى روابط عروس فرارى را رونویسى مىکند و در بازگشت به تهران در گوشهاى مىاندازد. یادداشتها چرا روى کاغذ آمد؟ مخاطب آنها قرار بود چه کسی باشد؟ املا و انشاى ادیبى که مدعى تصحیح دیوان حافظ بود چرا تا این حد پرخطا و ناهموار است؟ یادداشتهاى مطوّل روزها و شبهاى مأموریت بىنتیجهٔ قاهره با ویرایش و پیرایش اساسى و افزودن پانوشتهها متنى شده داستانگونه، همراه با پیشگفتارى در تحلیل مشاهدات و تأملات راوی.
ایدئولوژیهای سیاسی (ویراست سوم)
ايدئولوژيها ما را در درك دنياى اجتماعىِ پيچيدهاى كه در آن زندگى مىكنيم يارى مىدهند. ايدئولوژى هم تبيين روابط اجتماعى و سياسىِ موجود و هم طرحى براى سازماندادن به اين روابط است. حتى اگر معتقد باشيم چالش ايدئولوژيک ديگر وجه مشخصهٔ روابط شرق-غرب بهحساب نمىآيد، قطبىشدنِ شمال و جنوب اهميت بيشترى مىيابد و نابرابرى در ثروت بسيار بيش از هر زمان ديگرى است. تا زمانى كه چنين باشد، مباحث ايدئولوژيک در باب مزايا و نقايص سياستهاى دولتها ادامه خواهد يافت و آوردگاه ايدئولوژيک، به جاى كوچكتر شدن، گسترش مىيابد و ايدئولوژيها مشخصهٔ اصلى جهان سياست باقى خواهند ماند.
در این کتاب، هفت مدرّس پيشين و كنونى دانشكدهٔ علوم سياسى دانشگاه كووينز (بلفاست، ايرلند شمالى) ايدئولوژيهاى ليبراليسم، محافظهكارى، سوسياليسم، دموكراسى، ناسيوناليسم، فاشيسم، زيستبومگرايى و فمينيسم را بررسى كردهاند. نوع پرداخت آنها متمايل به تأكيد بر جنبههاى آموزشى و اجتماعى براى تدريس اين مباحث در دانشگاه است، نه جدالِ سياسى صِرف.
بچه رزمری
رزماری و گای، پس از مدتها بالاخره به آرزویشان میرسند و آپارتمان بزرگی را در خیابان برمفورد اجاره میکنند. آنها آنقدر از اینکه چنین موقعیتی بدست آوردهاند خوشحالند که به شایعات مرموزی که در مورد ساختمان جدیدشان بر سر زبانهاست توجهی نمیکنند. رزماری مدتی است که به فکر بچهدار شدن است اما گای که یک هنرپیشه تئاتر است، ترجیح میدهد مدتی صبر کنند تا او از نظر حرفهای پیشرفت کند و وضعیت باثباتتری پیدا کند. زوج جوان در آپارتمان جدیدشان با آقا و خانم کاستوت آشنا میشوند. رزماری از این زوج میانسال چندان خوشش نمیآید اما گای مدام با آنها رفت و آمد میکند و همنشینی با آنها را دوست دارد. بعد از مدتی گای در نمایشنامهای که در دست اجرا دارند جانشین یکی از هنرپیشههای نقش اصلی میشود که سانحهای برایش روی داده. او با این ارتقای ناگهانی در شغلش، نظر خود را تغییر میدهد و حالا اوست که به رزماری اصرار میکند تا هرچه زودتر بچهدار شوند … "بچه رزماری"، رمانی کوتاه یا داستانی بلند، یکی از بهترین نمونههای ایجاد تعلیق میان وهم و واقعیت است ... داستان دلهره ماورا طبیعه را وارد اتاق نشیمن پر از رنگ و نور آدمهایی عادی و حتی مضحک میکند ...
توپ های ماه اوت؛ روایت نخستین ماه جنگ جهانی اول
توپهای ماه اوت دربارهی اولین ماه جنگ جهانی اول است که در اوت ۱۹۱۴ آغاز شد و چهار سال ادامه یافت. تاکمن در این کتاب جزئیاتِ دقیق و رویدادها و تصمیمهایی را شرح داده است که به جنگ انجامیدند. او همچنین در سرگذشت و اندیشهی مردانی که جنگ را رقم زدند تأمل کرده و آنچه را در کابینهها و ستادها و جبههها میگذشت روایت کرده است. باربارا تاکمن در ۱۹۶۳ برای توپهای ماه اوت جایزهی پولیتزر گرفت. این کتاب حتی با استقبال کسانی مواجه شد که علاقهی چندانی به خواندن تاریخ نداشتند. جان اف. کندی، رئیسجمهور پیشین امریکا، به همکارانش پیشنهاد میکرد توپهای ماه اوت را بخوانند.
رنج و التیام
اگر بتوان گفت مرگْ همواره فلسفىترين موضوع در ذهن آدميان بوده است، مىتوان افزود مردن عزيزان و نزديكان، از جنبهٔ روانشناختى، احتمالاً عميقترين تأثير را بر ذهن و احساس فرد مىگذارد. در مرحلهٔ يادگيرى دوران كودكى، مرگ ديگران در ذهن ما نخستين مثالِ مفهوم «براى ابد» است.
با فاصلهگرفتنِ زندگى شخصى از روابط اجتماعى در روند گسترش جوامع، سوگوارى نيز در قالبى متناسب با فضا و محيط، و وقت و امكانهاى شهروندِ امروزى ريخته مىشود. اما نيازهاى روحىِ تکتک ما ممكن است دقيقاً همپاى دگرگونىهاى اجتماعی ــ فرهنگى تغيير نكند و آن نوع و مقدار از سوگوارى كه در عرف محيطهاى پرمشغله تجويز مىكنند شايد براى آرامش روحى برخى افراد كافى نباشد (گرچه شايد براى كسانى افزون بر حدِّ لازم باشد). از اين رو، ماتمهايى انگار خاتمه نمىيابد، ماتمهايى پس از سالها در موقعيتى ديگر بيرون مىزند، و ماتمهايى بهشكل دردهاى مبهم جسمى، افسردگى مزمن، خشم بهدرون ريختهشده و ملامتِ خويش، و بىخوابى يا كابوس، گريبان سوگوار را رها نمىكند.
دكتر ويليام وُردِن استاد روانشناسى دانشكدهٔ پزشكى دانشگاه هاروارد، استاد دانشكدهٔ روانشناسى رُزميد، كاليفرنيا، و پژوهشگر ارشد مركز مطالعات روانىِ مصيبتديدگى كودكان در بوستن است.
ظهور و سقوط قدرت های بزرگ
مبارزه علیه وضع موجود
ورود شماری از دانشجویان ناراضی آلمان به ساختار دولت آن کشور در دههٔ ۱۹۸۰ از مهمترین تحولات اروپا در سالهای پس از جنگ جهانی دوم بود. جوانان آن کشور، سرخورده از وقایع و بیاعتماد به نسل پیش، ابتدا دو راه در پیش گرفتند: درسخواندهها اگزیستانسیالیستهایی شدند با لباسهایی همواره سیاه به علامت سوگواری برای جامعهای که در آن منظور از حرف زدن کتمان حقیقت است و قصد از سکوت انکار آن؛ و جوانان طبقهٔ کارگر عربدهجویانی شدند لباسهای چرمی به تن و سوار بر موتورسیکلتهایی پر سر و صدا. دستهٔ اول طبقهٔ متوسط را نگران میکرد و دستهٔ دوم او را میترساند. اواخر دههٔ ۱۹۶۰ اوضاع نگرانکنندهتر شد: کسانی سلاح برداشتند تا نظامی را که به نظرشان فاسد و دروغگو میرسید سرنگون کنند.
همزمان با فروریختن دیوار برلن، شماری از جوانان پرخاشگر دههٔ ۱۹۶۰ در حکومت آلمان واحد صاحب شغل و مقام بودند. آیا وضع موجودی که مسئولیت آن با این گروه هم هست همان چشمانداز زیبایی است که وقتی دانشجو بودند وعدهاش را میدادند، و آیا این دانشجویان سابق به ناراضیان آتی مجال خواهند داد که به همین ترتیب وارد صحنه شوند و سهمی از گوی و از میدان به دست آورند؟