برف محض
معین فرخی
اولین مجموعه داستانِ «معین فرخی» نُه داستانِ دارد. در اين کتاب شاهدِ اتفاقهای بیرونی و درونی خاصی هستیم در جهانی که بهشدت مشکوک و مردد بهنظر میرسد. احضارِ اشیا، مکانها و دوری از توصیفهای ملالآور و نزدیک شدن به یک رئالیسمِ تمامعیار از مهمترین تکههای اين داستانهاست. فرخی به شکلی حرفهای نویسندهی داستانِ کوتاه است و همین نکته باعث شده تا با نگاهی زیباییشناسانه به این شیوهی روایی بنگرد. در داستانهای او باید منتظرِ انفجاری در دلِ شخصیتها بود که ناگهان مخاطب را با حجمی از تغییر و مرگ مواجه میکند. او در جستوجو و ترسیمِ زوالِ زیبای رنگها و جانهایی است که در سفیدیِ ناگزیرِ برف و نور چنان گم میشوند انگار هیچ ردی از آنها نبوده است. و این گم شدن با قصهگویی و ماجراهایی همراه است که نمیتوان از خواندنشان دست کشید.