رضايي درباره اين نويسنده گفت: يورسنار يك اديب واقعي بود. او در بيشتر سبك‌ها و ژانرهاي ادبي اعم از رمان، نمايشنامه، شعر، داستان كوتاه، جستار، نقد و ترجمه، آثار مهمی خلق كرد.

وي افزود: يورسنار تنها بانويي است كه در تاريخ 400 ساله آكادمي فرانسه توانست به عضويت آن درآيد و به جمع 40 نفره «جاودانگان» راه يابد. علت اين موضوع فقط دانش شگفت‌انگيز او بود. يورسنار هم از علوم قديم بهره‌مند بود و هم از دانش جديد زمان خود.

به گفته رضايي، مشهورترين اثر يورسنار «خاطرات هادريانوس» هنوز به فارسي ترجمه نشده است.

مترجم «شراره‌ها» گفت: اين كتاب را نمي‌توان در هيچ سبك يا ژانري دسته‌بندي كرد. خود يورسنار معتقد بود اين كتاب «مجموعه‌اي از شعرواره‌ها» يا «قطعه‌هاي منثور» است. حتي در جايي گفته بود كه اين قطعه‌ها اعتراف‌گونه و محصول بحراني عشقي و  البته جست‌وجوي ارزش‌هاي ابدي هستند.

رضايي افزود: يورسنار در «شراره‌ها» نمادهاي بسياري را از اساطير و تاريخ يونان به كار برده است. بنابراين، خوانندگان اگر پيش‌زمينه‌اي درباره اين نمادها نداشته باشند، چيزي از كتاب درنمي‌يابند. به همين دليل، در هر قسمت، يادداشت‌هايي براي تفهيم موضوع نوشته‌ام.

وي با بيان اين‌كه اين كتاب داراي نثر شاعرانه شگفت‌انگيزي است، افزود: به اعتقاد بعضي منتقدان غربي، اين كتاب كه نخستين بار در سال 1936 منتشر شد، زيباترين شعر عاشقانه فرانسوي در قرن 20 است.