فرانسیس فوکویاما (متولد 1952) فیلسوف آمریکایی، متخصص اقتصاد سیاسی و رئیس گروه توسعه اقتصادی بین‌المللی مدرسه مطالعات پیشرفته بین‌المللی پال ایچ. نیست دانشگاه جان هاپکینز است. . معروف‌ترین کتاب او «پایان تاریخ و آخرین انسان» است که نظریه مشهور «پایان تاریخ» خود را در آن شرح داده است. . میل به بازشناسی هویت فردی، یک ایده بنیادی است که بیشتر رخدادهای حال حاضر سیاست جهانی را به هم مرتبط می‌کند. این امر تنها به مطالعات سیاست‌های هویت در محیط‌های دانشگاهی یا به ملی‌گرایی سفیدپوستی- که از دل آن برآمده است- منحصر نمی‌شود، بلکه مرزهای آن تا پدیده‌هایی مانند اوج‌گیری ناگهانی ملی‌گرایی کلاسیک و اسلام سیاسی گسترده می‌شود. . فوکویاما دراین‌باره نوشته است: ظهور سیاست هویتی در لیبرال‌دموکراسی‌های مدرن، یکی از تهدیدهای اصلی است که با آن مواجه هستند و اگر نتوانیم به سمت‌وسوی فهم جهان‌شمول‌تری از کرامت انسانی گام برداریم، خود را به ادامه چنین کشمکشی محکوم کرده‌ایم. .

نشریه «فایننشیال تایمز» درباره این کتاب نوشته: بهترین روایت درباره اینکه ما چگونه به اینجا رسیدیم ... گنجینه‌ای ارزشمند و برآمده از تفکرات بزرگ‌ترین نویسندگان تاریخ درباره دموکراسی. . مجله «اکونومیست» هم نوشته: اولین قانون زندگی یک روشنفکر این است که شهرت، دشمن فرزانگی است. فرانسیس فوکویاما نمونه‌ای استثناست.