بانوی زیبای من (پیگمالیون)
"پیگمالیون Pygmalion"، در اسطوره‌های یونان، پادشاه کوپروس است که هیچ زنی را لایق عشق خود نمی‌دانست. بنابراین مجسمه‌ای از زن مطلوبش ساخت و عاشق آن شد. سپس از آفرودیته خواست به آن جان ببخشد و با او ازدواج کرد و ...
«پیگمالیون» نمایش‌نامه‌ای کمدی است در پنج پرده نوشته‌ی جرج برنارد شاو. این نمایش‌نامه در سال1912 نوشته شده است. هنری هیگینز، پروفسور زبان‌شناسی، شرط می‌بندد که در مدتی کوتاه الیزا دولیتل دختری کاملاً عامی را به نحوی تعلیم دهد که بتواند او را در مهمانی عصرانه‌ی یکی از سفرا به عنوان دوشس دولیتل معرفی کند. آیا هنری موفق می‌شود شرط را ببرد؟ پیگمالیون یک سیندرلای مدرن نیست، داستان مردی است فرهیخته که نقش پیگمالیون را بازی می‌کند و به گالاتای خود زندگی می‌بخشد. هیگینز سمبلی از عقل و منطق و الیزا سمبل قلب و محبت بی‌دلیل است. بسیاری از منتقدین هنوز هم «پیگمالیون» را یکی از بهترین نمایش‌نامه‌های برنارد شاو می‌دانند. نمایش‌نامه‌ای که الهام‌بخش فیلم «بانوی زیبای من» بود و هنوز هم در دنیا به روی صحنه برده می‌شود.