روایتی تازه از داستان اعجوبه وقتی با شرایط خاصی به دنیا آمده‌اید که توی چشم هستید، همرنگ شدن با اجتماع سخت است. جولیان دوست ندارد کنار اوگی باشد، ولی تعطیلات تابستان را کنار مادربزرگش می‌گذراند که موجب می‌شود نظرش درباره‌ی اوگی عوض شود. کریستوفر قدیمی‌ترین دوست اوگی است و بیشتر از هرکسی می‌داند که بودن در کنار اوگی نیاز به چالش‌هایی دارد. شارلوت همیشه با اوگی خوب بوده،‌ولی در سالی که احساسات تک‌تک بچه‌ها به نوعی جریحه‌دار شده و صداقت‌شان خدشه‌دار شده،‌ آیا فقط خوب بودن کافی‌ است؟ حال داستان را از زبان سه شخصیتی بشنوید که زندگی‌شان با آمدن اوگی برای همیشه تغییر کرده است. اعجوبه که جوایز زیادی را به خود اختصاص داده است داستان اوگی پولمن است، یک پسر عادی با صورتی غیرعادی،‌که ناچار است همرنگ اجتماع بشود.

امیل چوران (رومانیایی: Emil Cioran‎؛ زاده ۸ آوریل ۱۹۱۱ درگذشته ۲۰ ژوئن ۱۹۹۵) فیلسوف و جستارنویس اهل رومانی بود. تحصیلاتش را در دانشگاه بخارست آغاز کرد و همان‌جا بااوژن یونسکو و میرچا الیاده آشنا شد که به دوستی تا پایان عمر انجامید. در ۱۹۳۳ برای ادامه تحصیل به برلین رفت و در آن دوران بیشتر از فلاسفه ای چون نیچه، شوپنهاور، کی‌یرکگور و کانت تأثیر گرفت. از او آثاری به زبان رومانیایی و فرانسوی به جا مانده‌است. در آثار او موضوعاتی چون نیهیلیسم، پوچی، مرگ و خودکشی، یاس، بدبینی، رنج و عذاب محوریت دارند. از آثار اولیهٔ او می‌توان به "بر قله‌های ناامیدی" اشاره کرد که به رومانیایی منتشر شد و بسیار مورد استقبال قرار گرفت. از اولین آثار او به زبان فرانسه با عنوان " تاریخچه مختصر زوال(۱۹۴۹) " جایزه معتبر Rivarol را در سال ۱۹۵۰ از آن خود کرد، اما چوران پس از آن از پذیرش هر جایزه ای، سر باز زد. با این حال از آن پس آثارش را فقط به زبان فرانسه منتشر کرد. او در دوران نوجوانی به مدت چند سال دچار بی خوابی و شدیداً تحت تأثیر مسئله مرگ بود که اولین اثرش "بر قله‌های نا امیدی " را در اوج این تأثر نگاشت.