من همسرم را به قتل رساندم و جنازه‌اش را توی یک چاه قدیمی انداختم تا کسی آن را نبیند. پسرم در انجام این جنایت همدست من بود. البته به عنوان یک آدم چهارده‌ساله نمی توان او را مسئول دانست، در واقع این من بودم که با سوء استفاده از ترس‌ها و سرکوب اعتراض‌های  کاملا طبیعی‌اش در طول یک دوره‌ی دوماهه او را اغفال کردم. همه چیز را به طور کامل برایتان تعریف می‌کنم. این اعتراف نامه‌ی من است.