لیدیا دیویس نویسنده امریکایی در  سال 1947 در نورتمپتون ماساچوست و در خانواده ای اهل ادبیات متولد شد.  وی تحصیلاتش را در رشته های زبان انگلیسی، ادبیات و نویسندگی ادامه داد و کار ترجمه را هم به صورت جدی آغاز کرد.

لیدیا دیویس استاد نویسندگی خلاق دانشگاه ایالتی نیویورک و برنده‌ی جایزه‌ی بین‌المللی من‌بوکر سال 2013 ، جایزه‌ی فیلولکسین  و جایزه‌ی آکادمی هنر و ادبیات نیز می باشد.

کتاب «نمی توانم و نمی خواهم» که از سوی اسدلله امرایی به فارسی ترجمه شده، در پنج بخش تنظیم شده که هریک از بخش ها ی پنج گانه ی ان با یک نامه ی طولانی آغاز می گردد.

این کتاب مشتمل بر صد و بیست و پنج داستان عاشقانه و اجتماعی به قلم دیویس است، داستان هایی کوتاه و بلند که گاه چند سطر و گاهی  تا چند هزار کلمه ادامه دارند.

در قسمتی از کتاب «نمی توانم و نمی خواهم»  می خوانیم:

«هر دو آدم های دودلی بودند، ولی در جای خود در برخی مسائل قاطعانه عمل می کردند، در مسائل مهم یا مربوط به کارشان، اما در موارد جزئی تصمیم شان روز به روز عوض می شد.

بارها و بارها پیش آمده بود که یک روز چیزی را در بست قبول می کردند، روز بعد می زدند زیرش....»

«اسدالله امرایی» تحصیل کرده ی زبان و ادبیات انگلیسی است که از سال ۱۳۶۰ با مطبوعات همکاری دارد و از جمله آثاری که از سوی این مترجم به فارسی برگردانده شده می توان به  رمان «کوری» اثر ژوزه ساراماگو، «با چشمان شرمگین» طاهر بن جلون، «دختر بخت» ایزابل آلنده و «لائورادیاس» از کارلوس فوئنتس اشاره کرد.