جان گوردون اميرحسين فاضلي‌مقدم

1. آیا شده که یک روز صبح توان و انگیزه بلند شدن از رختخواب را نداشته باشید؟
2. آیا پیش آمده که از کارتان خسته شده باشید و به دنبال کار دیگری باشید؟
3. آیا برایتان پیش آمده که تصور کنید دیگران اصلا قدرتان را نمی دانند؟
4. آیا اتفاق افتاده که شب ها با افکار منفی، بی خوابی به سراغتان بیاید؟
5. آیا تا به حال شده که از کار، محیط، زندگی و خانواده تان خسته شده باشید؟

همه ما کم و بیش این موارد را در زندگی خود تجربه کرده ایم. تصور می کنیم چرا اصلا در جایی هستیم که اکنون قرار داریم، مقصود زندگی مان را فراموش می کنیم. این تحلیل رفتن به خاطر خستگی نیست، به خاطر دور شدن از نیت زندگی مان است. ما به خاطر آنچه انجام می دهیم، تحلیل نمی رویم. تحلیل رفتن زمانی اتفاقی می افتد که فراموش می کنیم چرا کاری را انجام می دهیم. برخی مردم وقتی کلمه ی رهبری مثبت گرا به گوششان می خورد، سری تکان می دهند تا نشان دهند از شنیدن این موضوعات خسته شده اند. آن ها تصور می کنند درباره ی یک دنیای تخیلی و پر از رویا صحبت می کنیم. اما حقیقت این است که ما به خاطر اینکه زندگی آسان است، مثبت گرا نیستیم، ما مثبت گرا هستیم چرا که زندگی می تواند سخت شود. مثبت گرایی زندگی را تغییر می دهد و یک مزیت رقابتی در ورزش، کسب و کار و سیاست محسوب می شود. در شرایطی که بدبین ها درباره آینده غرولند می کنند، منفی باف ها آینده را خراب جلوه می دهند، واقع بین ها درباره ی آینده فقط حرف می زنند، این خوش بین ها هستند که با کمک دیگران، سخت تلاش می کنند تا آینده را بسازند. مثبت گرا بودن، رسیدن به موفقیت را برایتان تضمین نمی کند، ولی منفی گرایی عدم موفقیت را تضمین می کند.