باید به جهان با چشمهای تازه نگاه کنیم. باید به خودمان جور دیگری نظر کنیم. ما آزادتر از آن هستیم که فکر می کنیم. ما هنوز زندگی را شروع نکرده ایم. مردی را که چراغ عقلش روشن شده باشد، خورشیدِ خاموشش فروزان شده باشد، دیگر نمی شود سرکوب کرد یا شکست داد. ما می توانیم از نو رؤیای این دنیا را ببینیم و کاری کنیم که این رؤیا به واقعیت منجر شود. آدمی زادگان خدایانی هستند پوشیده از خود. پسرم، گرسنگی ما می تواند دنیا را عوض کند، بهترش کند، و دلپذیرتر. کسانی که فقط از چشمهای خود استفاده می کنند نمی بینند. کسانی که فقط از گوشهای خود استفاده می کنند نمی شنوند. عشق ورزیدن مشکل تر است از مردن. این مرگ نیست که آدمها بیش از هر چیز از آن می هراسند، عشق است. قلب بزرگ تر از یک کوه است. زندگی آدمیزاد از اقیانوس عمیق تر است. در بستر سنگلاخی روح ما ماهیان عجیب و هیولاهای دریایی و گیاهان بسیار بزرگ زندگی می کنند. کل تاریخ بشر در اصل قارۀ کشف نشده ای است در عمقِ روح ما… همۀ راهها به سمت مرگ است، اما بعضی از همین راهها به سمت چیزهایی است که هیچ وقت تمام شدنی نیست.