نویسنده :   جلال برگشاد مترجم :   رضا انزابی نژاد و رحیم رئیس نیا بابک خرم‌دین رهبر سرخ‌پوشان آذربایجانى یکى از قهرمانان ملى ماست. بابک هر چند برخلاف حکومت عباسیان سال‌هاى سال جنگید، اما با اسلام مخالفتى نداشت و این را از میان تعداد زیادیاران مسلمانش نیز مى‌توان مشاهده کرد. این مورد شاید به مذاق کسانى که مى‌خواهند قیام بابک را بعنوان آخرین قیام مذهبى زرتشتیان ساسان قلم‌داد کنند، خوش نیاید. اما قیام بابک بیش از همه یک قیام طبقاتى بود. در حالى که بزرگان و به قول نویسنده کتاب مردان طلاء و نقره دوران خوشى را در اوج شکوه عباسیان و دوران هارون بزرگترین خلیفه آنها مى‌گذراندند، جنگ‌هاى که براى کشورگشائى‌ و یا نگه‌دارى کشورهاى فتح شده در مى‌گرفت بار مالى‌ عظیمى داشت و این طبقات پایین جامعه و زحمت‌کشان و کشاورزان بودند که مى‌بایست با مالیات‌هایشان بار مالى‌ آنها و با جان‌هایشان بار مرگ آنها را به دوش بکشند. این مورد بخصوص در مورد اقلیت‌هاى‌ مذهبى که مى‌بایست مالیات‌هاى‌ چندگانه بپردازند بیشتر رنج‌آور بود. بابک مردى از دل این دوران است، که با توجه به نیروى که در  اتحاد میان مردم است، دست به قیام بر علیه مالیات‌بگیران خلیفه مى‌زند. زندگى‌ بابک تماماً سراسر از سلحشورى و مبارزه براى حمایت از این مردم است. در این میان زحمت‌کشان بسیارى به او پیوستند، این خیل عظیم افرادى‌ که با جان و دل بر علیه زورگیران به پا خواسته بودند خلفاى عباسى را ترساند. بخصوص که ضعف این خلفاً در مهار این شورشى که در کنار گوششان بود، باعث شد که در نقاط دورتر قلمرو پهناور عباسى مانند اندلس، خراسان، مصر و سیستان شورش‌هاى سر بگیرید. در مجموع خلفا عباسى با جمع‌آورى نیروى زیادى توانستند شورش بابک را سرکوب بکنند، اما این امر به دیگران از قبیل طاهر در خراسان و یعقوب لیث در سیستان کمک کرد که قیام خودشان را پیش ببرند و به عنوان اولین قیام‌هاى ایرانیان مسلمان به جهت براندازى عباسیان ماندگار تر باشند. این در حالى است که عباسیان خود به دست ایرانیانى‌ از قبیل ابومسلم به خلافت رسیدند و باز این ایرانیان بودند که مامون را یارى‌ کردن تا برادرش امین را شکست بدهد. اما تمام ایرانیانى که به عباسیان کمک کردند تنها از آنها خیانت دیدند و بزرگانى مثل ابومسلم و جعفر برمکى سر خود را در این میان از دست دادند.

جلال برگشاد ترجمه: رحیم رئیس نیا و رضا انزابی نژاد

بابك خرم‌دين رهبر سرخ‌پوشان آذربايجانى يكى از قهرمانان ملى ماست. بابك هر چند برخلاف حكومت عباسيان سال‌هاى سال جنگيد، اما با اسلام مخالفتى نداشت و اين را از ميان تعداد زيادياران مسلمانش نيز مى‌توان مشاهده كرد. اين مورد شايد به مذاق كسانى كه مى‌خواهند قيام بابك را بعنوان آخرين قيام مذهبى زرتشتيان ساسان قلم‌داد كنند، خوش نيايد. اما قيام بابك بيش از همه يك قيام طبقاتى بود. در حالى كه بزرگان و به قول نويسنده كتاب مردان طلاء و نقره دوران خوشى را در اوج شكوه عباسيان و دوران هارون بزرگترين خليفه آنها مى‌گذراندند، جنگ‌هاى كه براى كشورگشائى‌ و يا نگه‌دارى كشورهاى فتح شده در مى‌گرفت بار مالى‌ عظيمى داشت و اين طبقات پايين جامعه و زحمت‌كشان و كشاورزان بودند كه مى‌بايست با ماليات‌هايشان بار مالى‌ آنها و با جان‌هايشان بار مرگ آنها را به دوش بكشند. اين مورد بخصوص در مورد اقليت‌هاى‌ مذهبى كه مى‌بايست ماليات‌هاى‌ چندگانه بپردازند بيشتر رنج‌آور بود. بابك مردى از دل اين دوران است، كه با توجه به نيروى كه در  اتحاد ميان مردم است، دست به قيام بر عليه ماليات‌بگيران خليفه مى‌زند. زندگى‌ بابك تماماً سراسر از سلحشورى و مبارزه براى حمايت از اين مردم است. در اين ميان زحمت‌كشان بسيارى به او پيوستند، اين خيل عظيم افرادى‌ كه با جان و دل بر عليه زورگيران به پا خواسته بودند خلفاى عباسى را ترساند. بخصوص كه ضعف اين خلفاً در مهار اين شورشى كه در كنار گوششان بود، باعث شد كه در نقاط دورتر قلمرو پهناور عباسى مانند اندلس، خراسان، مصر و سيستان شورش‌هاى سر بگيريد. در مجموع خلفا عباسى با جمع‌آورى نيروى زيادى توانستند شورش بابك را سركوب بكنند، اما اين امر به ديگران از قبيل طاهر در خراسان و يعقوب ليث در سيستان كمك كرد كه قيام خودشان را پيش ببرند و به عنوان اولين قيام‌هاى ايرانيان مسلمان به جهت براندازى عباسيان ماندگار تر باشند. اين در حالى است كه عباسيان خود به دست ايرانيانى‌ از قبيل ابومسلم به خلافت رسيدند و باز اين ايرانيان بودند كه مامون را يارى‌ كردن تا برادرش امين را شكست بدهد. اما تمام ايرانيانى كه به عباسيان كمك كردند تنها از آنها خيانت ديدند و بزرگانى مثل ابومسلم و جعفر برمكى سر خود را در اين ميان از دست دادند.