«ببين ايلين من اصلا براي اين كار آماده نيستم. آدم اشتباهي را پيدا كردي. خب؟ من دروغگوي افتضاحي هستم و در فريب دادن ديگران هم هيچ استعدادي ندارم. نمي‌توانم با لوليدن راه خودم را به زندگي بروس كيبل و نوئل بونت و باند ادبي كوچك‌شان باز كنم و با هر چيزي كه ممكن است ارزشمند باشد، بيرون بيايم.» «قبلا هم اين را گفتي. تو يك نويسنده‌اي كه براي چند ماه در كلبه خانوادگي در ساحل زندگي مي‌كني. سخت مشغول يك رمان هستي. اين داستان بي‌نقصي است. مرسر، چون حقيقت دارد. شخصيت كاملي هم داري چون اصل هستي. اگر ما يك كلاهبردار مي‌خواستيم، الان با هم در حال صحبت نبوديم. آيا ترسيده‌اي؟» «نه. نمي‌دانم. بايد باشم؟»