وسوسه آنتونیوس قدیس
گوستاو فلوبر
ترجمه: كتايون شهپرراد - آذين حسينزاده
گوستاو فلوبر، نويسنده نامدار فرانسوي، درباه وسوسه آنتونيوس قديس ميگويد: «اين كتاب حاصل تمام عمر من است» و بودلر از آن با عبارت «حجره پر رمز و راز روح فلوبر» ياد ميكند. اين اثر، كه نه رمان است و نه نمايشنامه و نه شعر و، در عين حال، هر سه اين انواع را در بر دارد، از قالبهاي رايج ادبيات غرب فاصله ميگيرد و چونان اثري چند وجهي و بياندازه مدرن جلوهگر ميشود. وسوسه آنتونيوس قديس و نتيجه مطالعات سخت كوشانه او در زمينه تاريخ اديان و جهان است. مضمون اين كتاب، بررسي جدال هميشگي انسان با وسوسههاي نفساني و شيطاني است. آنتونيوس، به قصد عزلتنشيني، به صحراي طيبه ميرود؛ در آن جا شيطان بر وي ظاهر ميشود تا با وسوسه او را از دين بهدر كند. اين وسوسهها گاهي در قالب سلطهجويي و عظمتخواهي «رياست، قتل عام، شهرت، قدرت، علم...» و گاهي نيز به شكل عشرت طلبي و شهوتراني «پول، زن، رفاه...» نمود مييابد.