مارتین براو در «تجربه پلبینی»، روایتی از تاریخ ناپیوسته برخی از تجارب مبارزاتیِ پلبین‏ های تاریخ برای نیل به آزادی عرضه می دارد که خبر از سنتی زیرزمینی، کمتر رؤیت‌شده و پنهان می‌دهد؛ تجربه ای که رخ‏دادن استثنایی و نادر آن معادل هستی خاصِ انسان و سیاست به معنایی تماماً غیر از آن چیزی است که، تحت عناوینی چون «علم ممکنات» و «رئال پولتیک»، جهانی تحت سیطره کابوس‌هایی همه‌جایی و همیشگیِ فقر، سلطه، ترور، جنگ و ... آفریده است.

کتاب «تجربه پلبینی»، همچون خودِ تجربه پلبینی، تجربه‌ای است زنده، پویا و شوق‌برانگیز که در محل تلاقی تاریخ، تفکر و سیاست، بخشی از راهگشاترین آموزه‌های تاریخ، تفکر و سیاست را در طریق رهایی و آزادیِ انسان از نظم سلطه به کار می‌گیرد تا به مدد کالبدشکافی فلسفی قسمی تاریخ ناپیوسته، باری دیگر، یادآور شود که چه اندازه گذشته امری است بالفعل، حاضر و کنونی. بدین‏سان «تجربه پلبینی» با در هم آمیختن بدیعِ تاریخ، سیاست، و تفکر، نه فقط تاریخ بلکه امر حاضر را نیز پروبلماتیزه می‏کند.