رزی کارپ
ماری اندیای
مرضیه کردبچه
هواپیمایی پشت تپه غرید. پایینتر، نرهگاوی نعره کشید، و رزی با خودش میگفت، گویا نرهگاوها هرگز از ماغ کشیدن دست نمیکشند، زیرا از وقتی شروع کرده بودند، از یادآوری لحظهای که ساکت شده باشند، ناتوان بود. انگار در اینجا زاری نرهگاوها بخشی از سکوت بود، سرد و بایر و مرطوب؛ همچنان باخودش میگفت: تیتی مثل نرهگاوها نعره میکشد، اما شنیده نمیشود، فقط من میشنوم که خستگیناپذیر از وحشت نعره میکشد و نعره میکشد، اما چهکسی میتواند بشنود، چه کسی میداند که این شکوهگری ماهیت روزهای اوست؟
سه زن توانمند
ماری اندیای
ترجمه: مرضیه کردبچه
گنکور ۲۰۰۹
ماری اندیای (۱۹۶۷-) نویسنده و نمایشنامهنویس فرانسوی متولد پیتیویر در جنوب پاریس. سال ۲۰۰۱ با رمان «رزی کارپ» برندهی جایزهی فمینا شد و سال ۲۰۰۳، مهمترین نمایشنامهاش، «بابا باید غذا بخورد» در کمدی فرانسز به روی صحنه رفت و جایزهی «استعداد تازهی نمایشنامهنویسی» را به خود اختصاص داد. سال ۲۰۰۹، او با رمان «سه زن توانمند» اولین زن سیاهپوستی بود که برندهی مهمترین جایزهی ادبی فرانسه؛ گنکور، میشد. ————————————————————————- نمیدانست که شر میتواند نگاهی مهربان داشته باشد، و میتوانست با دخترکی دلآرام همراه شود و در عشق دست و دلبازی کند.