ولادیمیر بارتول در این اثر خوانندگانش را به ایران قرن یازدهم می برد. زمانی که فرقه بنیادگرای اسماعیلیان به رهبری حسن صباح بر امپراتوری قدرتمند ترک ها پیروز می شود. از مردان شجاع و فدایی حکایت می کند، از زنان جادویی و زیبا روی و از مردان جوانی که حسن صباح آن ها را به باغ های بهشتی خود می برد و آنان را به اطاعت کورکورانه وادار می کرد.

حسن ابن صباح رهبر یک فرقۀ مذهبی که «اسماعیلیه» نام دارد از قلعۀ خود در « الموت » که غیر قابل تصرف در کوه های شمالی ایران واقع شده است؛ جنگ مقدسی را در برابر ترکان رهبری می کند.

ولادیمیر بارتول با نگارش کتاب « الموت» نه تنها رمانی تاریخی و هیجان انگیز را به رشتۀ تحریر درآورده است ، بلکه نوعی تشکیلات دیکتاتوری متعلق به گذشته ای دور را به گونه ای آموزنده توصیف نموده و آن را با مهارت استادانه ای در برابر چشمان خوانندگانش به نمایش گذاشته است.