کاخ سرنوشتهای متقاطع
ایتالو کالوینو
محیا بیات
ایتالو کالوینو (به ایتالیایی: Italo Calvino) (زاده ۱۵ اکتبر ۱۹۲۳ - درگذشته ۱۹ سپتامبر ۱۹۸۵) نویسندهٔ رمان و داستان کوتاه ایتالیایی است. وی سبک ادبی خاص خود را داشت که میتوان آن را سورئال یا پستمدرن توصیف کرد. سهگانهٔ «نیاکان ما» (شامل شوالیه ناموجود، ویکنت شقهشده و بارون درختنشین) و مجموعه داستانهای کوتاه شهرهای نامرئی و شش یادداشت برای هزارهٔ بعدی از تحسینشدهترین آثار او هستند. وی را یکی از مهمترین نویسندگان ایتالیایی قرن بیستم میدانند.
کتابی از مجموعه داستانهای ایتالو کالوینو مشتمل بر ۱۸ داستان که همگی به نحوی با ورقهای طالعبینی تاروت مربوط هستند.
کتاب از دو متن تشکیل شده است:
اولی « کاخ سرنوشتهای متقاطع»، نخستین بار سال ۱۹۶۶ در کتاب تاروتها، دست ویسکونته اُ برگامو و نیویورک فرانکو ماریا، در پارما منتشر شده است.
دومی « میخانهی سرنوشتهای متقاطع»، با همان روش با دست تاروتهایی که امروزه در جهان متداولترند(و بهخصوص از دوران سوررئالیسم به بعد، اقبال ادبی گستردهای داشتند) ساخته شده است.
من و تو
«نیکولو آمانیتی» (۱۹۶۶) از نویسندگان مهم معاصر ایتالیاست. او رمان «من و تو» را در ۲۰۱۲ منتشر کرد که با استقبال فراوانی روبهرو شد و «برناردو برتولوچی» کارگردان بزرگ هموطنش سال بعد نسخهی سینمایی رمان را ساخت. رمان دربارهی رابطهی عاطفی خواهر و برادری است که ناچار میشوند طی یک اتفاق عجیب چند روزی با هم در یک مکان کوچک، در زیر زمین خانهی پدریشان زندگی کنند. خواهر بزرگتر از برادر است و سالها دور از خانه بوده و حالا دزدکی و از سر ناچاری بازگشته است و پسر نیز برای فرار از چیزی به این مکان پناه آورده است...
روایتی پرماجرا و کششدار در رمان وجود دارد که باعث میشود خواننده به راحتی با آن همراه شود و این دو قهرمان را که یکیشان در آستانهی سقوطی کامل قرار دارد تعقیب کنند. آمانیتی تلاش کرده از پس رابطهی نه چندان گرم این دو، فرایندی بسازد که در آن شاهد زایش مفاهیمی نو هستیم... مفاهیمی که برآمده از تنهایی مشترک و تلخی هستند که سرنوشت این دو قهرمان را رقم میزنند.
رمان «من و تو» از زبان ایتالیایی به فارسی برگردانده شده است.