فصل نخست این کتاب، به موضوع مدنظر در دوران پهلوی اول می پردازد و با معرفی انجمن آثار ملی، مشارکت عموم در کشف و بازپروری ذوق، تربیت اندیشه، روح و احساسات و مفاهیم ذوق و پرورش ملت در دیدگاه افرادی نظیر غلامرضا رشید یاسمی و محمدعلی فروغی را مورد بررسی قرار می دهد. در فصل دوم مسائل مختلفی در باب هنر و بازار آن بررسی می شود و فصل سوم به بوروکراسی فرهنگی که بعد از انقلاب سفید رواج یافت و در جهت "پرورش ذوق عامه در عصر پهلوی" بود، می پردازد. فصل چهارم به هزینه ای که باید برای این پرورش ذوق پرداخت می شد و محل تامین این هزینه که از درآمدهای نفتی بود، اشاره می کند و بودجه های فرهنگی در برنامه های اول تا پنجم عمرانی را که از اواخر دهه ی بیست تا قبل از انقلاب سال پنج و هفت در جریان بود، مورد بررسی قرار می دهد. در این فصل همچنین به نقش تلویزیون به عنوان رسانه ی "پرورش ذوق عامه در عصر پهلوی" و تجسمی که این ذوق در رویدادهای مختلف کشور داشت نیز پرداخته شده است. در فصل پنج زیباشناختی در مخاطب عمومی و تربیت آن مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد و یکی از مهم ترین مسائل بررسی شده در این بخش، تعریف نقد و ابتذال و مصادیق آن هاست. نهایتا فصل ششم این اثر به قلم "علی قلی پور" سیاست گذاری های تلویزیون و امور عامه پسند در تئاتر کشور را بررسی می کند که با تاکید ویژه بر تئاتر لاله زاری به آن پرداخته شده است.