خانه ای برای آقای بیسواس را می توان تلاش مردی دانست که سرشت انقلابی ندارد، اما نیروهای عرف و عادت و افسانه و خرافات در روحش طغیان بر می انگیزد… آقای بیسواس هر چند با خانواده ای (خانواده ی تولسی) وصلت کرده، با آنها یگانه نمی شود و راه و روش سنتی و معهودشان را دنبال نمی کند. خوش ندارد به آنان خدمت کند و از آن می هراسد که به بردگی درآید. بره ی رام نیست و بارها یک تنه در برابر دیگران قد علم می کند. پیروزی او رهایی آنند (پسرش) و مردن در خانه ی خویش است… این کتاب عظمت و شکوه دیکنزی را دارد، منهای احساسات گرایی، گریز زدن، یا پند دادن او. / «پل ثورو» خانه ای برای آقای بیسواس، در عین پیروی از سنت رُمان های بزرگ انسانگرایانه، تحلیل ظریف و جامع موقعیت مستعمراتی را نیز به دست می دهد. اثری است با قدرت کمیک بسیار که شفقتی بی خلل و خالی از احساسات از ویژگی های آن است. / «آنتونی برجس»