بروکلینی دیگر
ژاکلین وودسن
سحر توکلی
این کتاب، کاندید نهایی جایزه کتاب ملی آمریکا و جزو ۱۰ عنوان برتر آمازون در پایان سال ۲۰۱۶ بوده است.
این رمان یکی از عناوین پرفروش نیویورک تایمز نیز بوده است.
آگوست که در رشته انسان‌شناسی تصحیل کرده، برای شرکت در مراسم تدفین پدرش به خانه باز می‌گردد. سال‌های زیادی را صرف مطالعه مرگ و درد و غم از دست دادن عزیزان کرده است. آگوست داستان را از بیست سال قبل آغاز می‌کند، وقتی پس از مرگ مادرش، در سال ۱۹۷۳، با پدر و برادرش راهی بروکلین می‌شوند. او فقط یازده سال دارد و مرگ مادرش را انکار می‌کند. در بروکلین دوستانی پیدا می‌کند که مثل خودش در زندگی زخم‌های زیادی برداشته‌اند؛ گروه چهار نفره‌ی گیگی، آنجلا، سیلویا و آگوست. بروکلین آن سال‌ها، بروکلین سوزن‌های آلوده به مواد مخدر و روابط تهدید آمیز و خیانت‌هاست؛ بروکلینی آشفته و وحشی در میان قرنی زهرآلود و تلخ برای آمریکا. روزهای سخت قحطی در بیافرا و قتل‌های زنجیره‌ای و کمی آن‌طرف‌تر جنگ ویتنام. ژاکلین وودسن با زبانی شاعرانه و موجز خواننده را آن‌قدر به شخصیت‌های داستان نزدیک می‌کند که حتی بوی خوش آدامس بادکنکی را از نفس شخصیت‌ها می‌توان احساس کرد. داستانی سراسر چالش و پیروزی که با تکرار جمله‌ی «این‌ها همه خاطره‌ست» یادآور می‌شود که انسان می‌تواند از تمام سختی‌ها بارها و بارها گذر کند.«در هندوستان، هندوها اجساد را می‌سوزانند و خاکسترش را در رودخانه گنگ می‌ریزند. مردم کاواتینو، در نزدیکی بالی، اجسادشان را در تنه درخت دفن می‌کنند. پدرم خواسته بود به خاک سپرده شود...»
«از متن کتاب»