دنیا زاد

نويسنده: ارنست همينگوی

مترجم: نجف دريابندری

ارنِست میلر هِمینگوی (زاده ۲۱ ژوئیه ۱۸۹۹ درگذشت ۲ ژوئیه ۱۹۶۱) از نویسندگان برجستهٔ معاصر ایالات متحده آمریکا و برندهٔ جایزه نوبل ادبیات است. وی از پایه‌گذاران یکی از تأثیرگذارترین انواع ادبی، موسوم به «وقایع‌نگاری ادبی» شناخته می‌شود.

اين كتاب داستان گرفتار آمدن جواني است به نام فردريك هنري در جنگ بيهوده‌اي كه هيچ‌كس معناي آن را نمي‌فهمد. سربازانش با آن مخالفند، افسرانش سرخورده‌‌اند و تكليف خود را نمي‌دانند، كسي از كار سردارانش سر در نمي‌آورد. ابتدا فرمان عقب‌نشيني مي‌دهند، و آن‌گاه سر راه مي‌نشينند و افسراني را كه عقب‌نشيني كرده‌‌اند، تيرباران مي‌كنند. درست است كه فردريك ظاهرا از جنگ جان به درمي‌برد، ولي پيداست كه جان او ديگر جان سالمي نيست. مردي كه در پايان كتاب زير باران به هتل خود مي‌رود تا اعماق روحش زخمي و خونين شده است. به نظر مي‌رسد كه فردريك هنري از آن هنگام به بعد خود را جيك بارنز ناميده باشد.

نويسنده:گونتر گراس

مترجم:سروش حبيبي

براي درك درست و ارزش‌گزاري گونترگراس، نخست بايد شاهكارش طبل حلبي را خواند؛ بدون خواندن اين اثر هر نوع اظهار نظر قطعي پيش‌داوري صرف است. گرايش گونترگراس به نويسندگاني چون رابله و سروانتس و شيوه نوشتن داستاني آن‌ها و به كار گرفتن اسطوره و افسانه و فابل و انتخاب آدم‌هاي گوژپشت و گورزاد و غمبادي و سگ و موش و گربه همه از اين رهگذر است. آدم‌هاي گراس اغلب مجنون و معيوب و عليل‌اند، اغلب دلقك‌اند، اما از نيرويي عجيب و شيطاني برخوردارند، از نيروي قهرمان‌سازي... طبل حلبي اثري است فلج‌كننده، خواننده را در چنگال خود مي‌گيرد، و آن‌گاه با سر در گنداب زندگي دهشتزا رهايش مي‌كند. شخصيت اصلي اين رمان پسري است که تصميم ميگيرد از سن سه سالگي بزرگ‌تر نشود. بنابراين در همان قد و قواره کودکي باقي ميماند. اما از نظر فکري رشد ميکند. افراد دور و بر اين پسر او را کودک مي‌انگارند. در حالي که او همه چيز را مي بيند و درک مي‌کند و هر جا که بتواند از توانايي‌هاي خاص خودش براي تفريح يا تغيير شرايط استفاده ميکند. اين كتاب برنده جايزه ادبي نوبل سال 1999 مي‌باشد.

کارهای گونتر گراس جنبه‌های قوی سیاسی دارد و خود او نیز فعال سیاسی و درگذشته، عضو حزب سوسیال دموکرات آلمان بوده‌است. او سال ۱۹۸۲ رسمأ به عضویت این حزب درآمد. ده سال عضو آن بود و سرانجام از حزب استعفاء داد. او هنوز طرفدار این حزب است. گراس همچنین اعتراف کرده است در نوجوانی از اعضای بخش مسلح حزب نازی موسوم به اس اس بوده‌است. او همچنین مانند هاینریش بل از قبول نشان صلیب خدمت از دست رئیس جمهور آلمانسرباز زده است. روز ۱۶ فروردین ۱۳۹۱(۴ آوریل ۲۰۱۲۲) در شرایط اوجگیری دوباره التهابات بر سر برنامه هستهٔ ایران و باز سایه انداختن جغد جنگ بر سر ایرانیان، شعر منثوری از گونتر گراس با عنوان «آنچه باید گفته شود» در روزنامه آلمانی زود دویچه تسایتونگ، نیویورک تایمز و روزنامه ایتالیایی لارپوبلیکا منتشر شد که جنجال‌های فراوانی را در میان اصحاب رسانه و سیاست بر انگیخت.وی در این شعر با اشاره به بمب‌های هسته‌ای اعلام‌نشده تل‌آویو، آنها را تهدیدی برای صلح جهانی خوانده است. او همچنین با کنایه‌ای طنزگونه به اینکه آلمان قرار است یک زیردریایی جدید به اسرائیل بدهد، نوشته است که این زیردریایی «باید همه کلاهک‌های نابودکننده را به جایی هدایت کند که وجود یک بمب اتمی در آن ثابت نشده است.»

او در این شعر به صراحت از اسرائیل نام می‌برد و با انتقاد از «حمله پیشگیرانه» می‌گوید که اسرائیل به‌عنوان یک قدرت اتمی، صلح جهانی را که خود متزلزل است، به خطر انداخته است. گراس از این حق ناروا انتقاد می‌کند که ملتی (ایرانی‌ها) قرار است بمباران شوند، تنها با این حدس و گمان که رهبران آن به‌دنبال ساختن بمب اتمی هستند.

او این را همدستی در جنایتی می‌داند که غیرقابل بخشش است. و معتقد است ادامه این سیاست ریاکاری غرب است وی امیدوار است، عده بیشتری به وجدان خود گوش کنند و سکوت را بشکنند. او در شعر خود همچنین به این نکته اشاره کرده که هرگونه انتقادی از اسرائیل به‌عنوان ضدسامی‌گری تلقی می‌شود که در آلمان برای آن مجازات قانونی تعیین شده است.

نويسنده:آلبر كامو

مترجم:رضا سيدحسينی

طاعون (به فرانسوی: La Peste) رمانی است نوشتهٔ آلبر کامو که در سال ۱۹۴۷ به چاپ رسید. رمان از ردهٔ آثار اگزیستانسیالیستی شمرده می‌شود.نویسنده در مورد این اثر در نامه‌ای به رولان بارت می‌نویسد:

در مقایسه با رمان بیگانه، طاعون بی‌گفتگو گذاری است از سرکشی انفرادی به جهان اجتماعی، اجتماعی که باید در مبارزه‌هایش شرکت کرد. اگر از بیگانه تا طاعون راهی در راستای تحول باشد، این تحول در جهان همبستگی و مشارکت است.

دو موضوع اصلي كتاب:

هیچ‌انگاری

هیچ‌انگاری که مشابه نیهیلیسم است، و در آن شخص میکوشد معنایی برای زندگی بیابد، بدون اینکه حاصلی برای کوشش بیابد.

تبعید و جدایی

تبعید و جدایی در دو شخصیت ریو و رامبر نمایان است؛ که هردو از زن مورد علاقه‌شان جدا شده‌اند. این تبعید و جدایی همچنین در شهروندان گم‌نام دیگری نیز نمایان است که هنگام قرنطینه شدن شهر خود یا عزیزان آن‌ها در بیرون از شهر بودند.

در كتاب طاعون آلبر كامو تصور مي‌كند كه بيماري همه‌گير طاعون شهر اران را در برگرفته است و از خلال دفتر خاطرات دكتر ريو يك نفر شاهد وقايع، خواننده را در جريان اين واقعه مي‌گذارد، از روزي كه موش‌هاي حامل ميكروب در همه گوشه و كنار شهر ظاهر مي‌شوند تا زماني كه بيماري طاعون در اين شهر كه از ساير نقاط دنيا جدا شده و ميليون‌ها نفر سكنه‌ي خود را از دست داده است، پايان مي‌يابد. و كساني كه جان به سلامت برده‌اند، زندگي عادي را از سر مي‌گيرند. طاعون داستاني است در عين حال واقعي و افسانه‌اي، يا بهتر بگوييم سمبوليك، در اين كتاب بيماري وحشتناك طاعون مظهر شر است، چه از لحاظ مادي و چه از لحاظ معنوي.