ناشر: آگه
چاپ چهاردهم ۱۴۰۲
جلد: گالینگور
قطع: وزیری
صفحات: ۱۴۰۰
1,200,000 تومان
تصحیح: محمدرضا شفیعی کدکنی
اسرارالتوحید فی مقامات شیخ ابیسعید ابیالخیر، کتابی است با موضوع تصوف که ۱۳۰ سال پس از مرگ ابوسعید ابیالخیر، در توسط یکی از نوادگان او بهنام محمد بن منور در خراسان نگاشته شد. تألیف کتاب پس از حملهٔ غزان به میهنه انجام گرفتهاست و تاریخ آن را در حدود سال ۵۷۰ هجری قمری دانستهاند. محمد بن منورکتاب خود را به سه باب تقسیم کردهاست. باب اول در ابتدای حالت شیخ، باب دوم که به بیان حالات شیخ ابوسعید در سالهای میانی زندگی او اختصاص دارد، بسیاری از گفتهها و اشعاری را که بر زبان وی رفته، گردآوری و نقل کردهاست، و باب سوم انتهای حالت شیخ است. این کتاب انشایی روان و منسجم دارد و در دورهٔ اوج نثر مصنوع شکل گرفته؛ ولی تنها در مقدمه مصنوع است، و به غیر آن در ردیف نثر مُرسَل قرار دارد.
نام ابوسعيد ابوالخير با تصوف و عرفان ايراني چنان آميخته كه نام حافظ و خيام با شعر فارسي و نام فردوسي با نام ايران. اگر در جستجوي عناصر سازندهي هويت و معنويت ايران باشيم، در تركيب پيچيدهي انديشهها و چهرههايي كه سازندهي اين معنويتاند، در كنار خيام و فردوسي و نظامي و حلاج و بايزيد و رستم و سياوش و بوريحان و بوعلي و سهروردي و هزاران عنصر هنري و فرهنگي ديگر ــ از گاتاها تا مسجد شيخ لطفالله ــ بوسعيد، چه در افسانه و چه در حقيقت تاريخياش، يكي از مايههاي اصليِ اين مفهوم و معنويت است: يكي از بزرگترين آموزگاران نيكي و پاكي و آزادانديشي و بيتعصبي و انساندوستي و آزادگي و هشياري و سرمستي و طنز و طهارت روحي. و اسرارالتوحيد زندگينامهي اوست به قلم يكي از نوادگان او، محمدبن منور؛ نه تنها زندگينامهي او، بلكه يكي از عاليترين نمونههاي خلاقيت هنري و ادبي در زبان فارسي و يكي از اسناد درجه اول تاريخ اجتماعي ايران و تاريخ تصوف و عرفان ايراني.
ناشر: آگه
چاپ چهاردهم ۱۴۰۲
جلد: گالینگور
قطع: وزیری
صفحات: ۱۴۰۰
وزن | 2500 گرم |
---|
نام نویسنده : آلبا دسس پدس
نام مترجم : بهمن فرزانه
از طرف او دربارهی دو زن، یک مادر و دختر، است و زندگی آنها را در رابطه با همسرانشان به تصویر میکشد. رمان این دو زن را در موقعیتی مشابه قرار میدهد: موقعیتی حاکی از بیاعتنایی مرد به زن، و بیتوجهی او به حقوق انسانی زن، و عدم رابطه میان آنها. مادر نه میتواند بماند، و نه میتواند برود. در میانهی کتاب او با خودکشی به این رابطه پایان میبخشد. اما دختر از طرف او و از طرف همهی زنانی که چنین زندگیای را تجربه میکنند تصمیم دیگری میگیرد.... آلبا دِ سِسپِدِس در 1911 در رم متولد شد و در سال 1997 در شهر پاریس درگذشت.
نويسنده: برهان سونمز مترجم / مصحح: تهمينه زاردشت
برهان سونمز (1965) در هايماناي آنکارا به دنيا آمد و بزرگ شد. بعدها به استانبول نقل مکان کرد و مدتي به شغل وکالت مشغول بود. در سال 1996 در حملهي پليس به شدت مجروح شد و مدتي طولاني در انگلستان تحت درمان قرار گرفت. سونمز اولين رمان خود (شمال) را در سال 2009 در ترکيه منتشر کرد. دومين رمان (بيگناهان) در سال 2011 و سومين رمان (استانبول استانبول) در سال 2015 منتشر شدهاند.
رمان استانبول استانبول در ده روز روايت ميشود. چهار راوي رمان، رويگردان از طاعونِ ظلم، براي هم قصه ميگويند تا درد و شکنجه را تاب بياورند و اسرار خويش را براي همسلوليهاشان فاش نکنند. تنها همرازِ چهار راوي رمان خوانندهي کتاب است. هرچند دکتر، دميرتاي، کامو و کوهيلان بيخبرند از خوانندهاي که اسرارشان را ميخواند، اما با واگويههاي دروني، سلسلهحوادثي را بازگو ميکنند که زمينهي مبارزهشان را فراهم آورده است.
آیسخلوس
محمد حسینی زاد
اورستیا (یونانی Ὀρέστεια) سهگانهای از تراژدیهای یونانی، شامل نمایشنامههای آگاممنون، نیازآوران و الاهگان انتقام است که توسط آشیلوس (آیسخلوس) نوشته شده و سرانجامِ نفرینی را که خاندان آترئوس به آن گرفتار شده، بیان میکند.
اورستیا در اصل شامل نمایش دیگری به نام پروتئوس نیز بوده که امروزه متن آن موجود نیست. به احتمال زیاد، در ابتدا واژه «اورستیا» برای هر چهار نمایش به کار میرفته و «هر کدام از سه نمایشنامهٔ مجزای این سهگانه احتمالاً نام جداگانه نداشتهاند.» اما امروزه، تنها در مورد نمایشنامههای باقیمانده به کار میرود. کلیت این مجموعه، تغییر فرهنگی جامعه را دربارهٔ موضوع عدالت، از حالتی سنتی و مبتنی بر انتقامجویی شخصی درآرگوس، به نظامی قضایی و قانونی در آتن نشان میدهد.
افراد شناختهشدهٔ بسیاری در طول تاریخ دربارهٔ تأثیرگذاری اورستیا سخن گفتهاند. از جمله، یوهان ولفگانگ گوته اورستیا را «شاهکار شاهکارها» خوانده است و چارلز سوینبرن آن را «بزرگترین دستاورد ذهن انسان». پژوهشگر آثار کلاسیک، بورا، مینویسد که آشیول «بیش از هر کس دیگر بنیانهای حقیقی تراژدی را بنا نهاد و به آن جسم و روحی متفاوت از سایر انواع نظم بخشید». ریچارد واگنر دربارهٔ تجربهٔ آشنایی با اورستیا مینویسد «میتوانستم اورستیا را به چشم جان ببینم. هیچ چیز با احساس والایی که آگاممنون در من برانگیخت قابل قیاس نیست و تا پایان الاهگان انتقام در فضایی بودم که آنقدر با امروز و اینجا فاصل داشت که از آن پس هرگز نتوانستهام خود را با ادبیات مدرن آشتی دهم». ریچارد لتیمور در اینباره مینویسد: «ویژگی اورستیا به عنوان یک سهگانه در این است که آنقدر از مرزهای یک اجرای دراماتیک فراتر میرود که تا به آن زمان اتفاق نیفتاده بود و از آن زمان نیز اتفاق نیفتاده است.» دنیل برت مینویسد: «سه نمایشی که در کنار هم اورستیا را میسازند… به مثابهٔ سه پرده از درامی حماسی هستند که به لحاظ وسعت، عظمت و اهمیت معنوی و فرهنگی با حماسههای هومر، آنائید ویرژیل، کمدی الهی دانته و بهشت گمشدهٔجان میلتون قابل قیاس است.»
نام نویسنده : یوزف رایش هلف
نام مترجم : سلامت رنجبر
«انسان در آفریقا پا به عرصه ی هستی نهاد.زادگاه نیاکان نخستین ما در گرم دشت های آفریقای خاوری واقع شده ...در دشتهای پوشیده از علف و درختزاران بسیار تنک زیر خط نیمگان (استوا) مسیر فرگشتی(تکامل)جنس انسان تکامل یافته است»
پروفسور یوزف رایش هلف کتاب خواندنی خود(پیدایش انسان)را درباره تکامل انسان با جمله های بالا آغاز می کند.نویسنده در دنباله پیشگفتار می نویسد: جنس انسان تقریبا دو میلیون سال پیش صرفا از هیچ به وجود نیامده است.خاستگاه اولیه اوبه میلیونها سال پیش از آ« بازمی گردد.و هر چه بکوشیم ، خاستگاه او را ژرف تر پژوهش کنیم ، بیشتر روشم میشود که تاریخ حیات مابا تاریخ فرگشت (تکامل) جهان جانداران به طور مستقیم در پیوند است.
ما محصولی از تکامل طبیعت هستیم ، هر چند محصولی بسیار غیرمعمول و از بعضی جهات نیز ناکامل.
اگر محیط زیستی که فرآیند انسان شدن در آن صورت گرفت به نحو کاملا مشخصی تغییر نمی یافت ، فرگشت های بعدی امکان بروز پیدا نمی کردند.با این مقدمات ما به علل فرایند انسان شدن می پردازیم. یعنی به این پرسش که چرا انسان شد؟ این نحوه ی نگرش و پرداختن به مسئله سرنخی است که سراسر این کتاب را درنوردیده است.
پیشرفت های علمی سال های اخیر ، به نحو کاملا روشنی نشان داده اند که خطوط اساسی طرح تکامل ، توسط یافته ها . نتایج پژوهش ها تائید می شوند.ابهامات مربوط به سر منشا پیدایش انسان در حال روشن شدن هستند.طرح ها قابل روئت می شوند،زیرا پژوهش ها در جبهه ی گسترده ای به پیشرفتهای بزرگی نائل شده اند.
زمان درازی است که دیگر این تنها باستان شناسی و انسان شناسی و یا برخی رشته ها ی تخصصی تحقیقات علمی نیستند که به گذشته ی ما نورافشانی می کنند و آن را از تاریکی بیرون می اورند ، بلکه رشته هایی چون فیزیک ، هواشناسی، اقیانوس شناسی، و زیست بوم شناسی (اکولوژی) نیز سنگ بناهای اصلی را برای این کار فراهم می سازند. امروزه دانش ژنتیک نوین برای حل این ابهامات منشا تکامل انسان سخت در تلاش است.در عین حال تحقیقات زبان شناسی و زیست شناسی انسان نیز در این راستا همواره از اهمییت بیشتری برخوردار می شوند.
این کتاب پیدایش انسان را در تعامل با طبیعت مورد بحث قرار خواهد داد. این کتاب قصد ان دارد تا تکامل زیستی (بیولوژیک) انسان را قابل فهم کند. قلم زیبای نویسنده و ترجمه بسیار خوب و روان این کتاب شما را با مسائلی درگیر و آشنا می کند که لحظی ای نمی توانید کتاب را به زمین بگذارید.بسیاری از اطلاعات ما در باره ی انسان و سیر تکاملی او بر اسطوره ها و یافته های منسوخ علمی استوار است که با خواندن این کتاب به چالش کشیده خواهند شد و خواننده فرصتی می یابد تا اندکی به آنها بیندیشد و صحت و سقم آنها را با دستاوردهای علم زیست شناسی در زمانه ما بسنجد.
کتاب دارای 26 فصل و یک پیشگفتار و دو پی گفتار است.آقای سلامت رنجبر ، مترجم کتاب که الحق ترجمه خوبی ارائه داده اند؛ ترجمه را بر اساس چاپ 2004 میلادی به انجام رسانده اند از متن آلمانی.
در فصل های 24 (تعبیر علمی طرد از بهشت ) و 25 (باغ عدن ) نویسنده می کوشد تعابیر اساطیری تورات را درباره رانده شدن انسان از بهشت ،بر اساس آخرین دستاورد های علم زیست شناسی تفسیر کند که بسیار خواندنی است.البته خواننده زمانی نتیجه گیری های نویسنده را در این دو فصل پایانی بهتر درمی یابد که فصول پیشین را به دقت خوانده باشد.
از مزایای دیگر کتاب می توان به این نکته اشاره کرد که خواننده برای فهم آن به اطلاعات پیشین زیست شناسی نیازی ندارد - هرچند داشتن این اطلاعات در فهم عمیق آن موثر است – و به سادگی با نویسنده همراهی خواهد کرد و تا پایان کتاب را نخواهد بست!
نام نویسنده : آنتونیو داماسیو
نام مترجم : رضا امیر رحیمی
آنتونیو داماسیو، استاد علم عصب پایه، عصب شناسی و روان شناسی در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی است و در آنجا انستیتوی جدید مغز و خلاقیت را مدیریت می کند. او در عین حال استاد مهمان در انستیتوی سالک و دانشگاه آیوا است. داماسیو جوایز متعددی دریافت کرده است (در مواردی به همراه همسرش، هانا داماسیو که او هم عصب شناس و عصب پروژه است) از جمله جایزه پرنس آستوریاس، در علوم و فناوری، سال 2005. داماسیو عضو انستیتوی پزشکی آکادمی ملی علوم و آکادمی هنرها و علوم امریکاست. او نویسنده دو کتاب موفق دیگر «احساس کردن آنچه که اتفاق می افتد» و «در جست و جوی اسپینوزا» است، که به بیش از 30 زبان ترجمه شده اند.
«داماسیو نظریه تحریک آمیزی را مطرح می کند... عاطفه بخش جدایی ناپذیری از شناخت است. اگر عواطف آسیبی جدی ببینند، نمی توانیم از عقلانیت برخوردار باشیم.»
واشنگتن پست
«کتاب شگفت آور آنتونیو داماسیو ما را به سفری علمی به درون مغز می برد که دنیای نامرئی درون را آشکار می کند؛ گویی در جلوی چشمان ما مرئی شده باشد. در آینده هرگاه به خودتان یا به دیگری نگاه کنید، خواهید پرسید در پس چشمانی که روبه روی شماست چه می گذرد.»
یوناس سالک
«مطالعه ای سرنوشت ساز، نه تنها برای عصب پژوهان و فلاسفه بلکه برای خوانندگان غیرحرفه ای.»
بوک ریویو، نیویورک تایمز
«از یک رمان بهتر است. «خطای دکارت» رویدادی تعیین کننده است که درک ما را از ارزشمندترین اندام مان به شکلی انقلابی تغییر می دهد.»
«خطای دکارت» روایتی فوق العاده از دیدگاه های نویسنده درباره کارکرد مغز است. برای کسانی مناسب است که شگفت زده اند که چگونه شگفت زده می شویم؛ برای پزشکانی که باید به آنها یادآوری کرد که مغز چه آفرینش فوق العاده ای است؛ و برای دانشمندانی که می خواهند ببینند که یک فرضیه را چگونه باید آزمود.»
مجله انجمن پزشکی امریکا
«داماسیو متفکری عمیق و نویسنده ای دقیق است. «خطای دکارت» اکتشافی خیره کننده در زیست شناسی خرد و وابستگی ناگزیر آن به عاطفه است.»
«پایکوبی بر لبه بین فلسفه و علم؛ داماسیو تقسیم بندی ساده نگرانه ذهن و بدن را رد می کند.»
فیلادلفیا اینکوایرر (کتاب برجسته سال)
نام نویسنده : پی یر لومتر
نام مترجم : مرتضی کلانتریان
«جنگ برای تجارت بسیار سودآور است،حتا پس از پایان آن»
«جنگ برای تجارت بسیار سودآور است. حتی پس از پایان آن»؛ با به پایان رسیدن بزرگترین كشتار قرن بیستم در جنگ جهانی اول در سالهای 1914 ـ 1918 و باقی ماندن ویرانههایی عظیم، دو نجات یافته این فاجعه، دو سرباز خط مقدم جبهه، كه چندان هم سلامت جسمی و روحی ندارند، وادار میشوند كلاهبرداری حیرتانگیز و ضد اجتماعی طرحریزی كنند كه آن را تا سرانجام پی میگیرند، گویا از میدان افتخارآمیز نبرد با دشمن، برای نجات میهن، تا صحنههای كسب سود راه درازی در پیش نیست .... .
دیدار به قیامت بنای عظیمی است برافراشته بر پایههای بیرحمیها و تقلبهای گوناگون، با ساختاری چنان درخشان و قدرت بیانی چنان پر صلابت كه به باور اهدا كنندگان جایزه ادبی گنكور به این كتاب، چنین رمان باشكوهی بعد از جنگهای 1914 ـ 1918 تاكنون خلق نشده است.
پییر لومتر نویسندهای فرانسوی است که رمان دیدار به قیامت او برندۀ جایزۀ ادبی گنکور (بزرگترین جایزۀ ادبی فرانسه) در سال 2013 شده است. او در پایان این کتاب به دو نکته اشاره میکند. او برای نوشتن کتاب دیدار به قیامت، اینجا و آنجا از آثار نویسندگان و هنرمندان زیادی الهام گرفته است: هومر، دولا روشفوکو، دیدرو، بالزاک، میشله، ویکتور هوگو، مارسل پروست، امیل آژار، لویی آراگون، استفان کرین، ژرال اُبر، ژرژ برنانوس، میشل اُدیار، ژرژ براسنس، ژان ـ لویی کورتیس، پاتریک رمبو، مونر مولینا، گارسیا مارکز و ... .
نویسنده عمیقترین احساساتش را به خاطرۀ ژان بلانشار تقدیم میکند که در 4 دسامبر 1914 به اتهام خیانت تیرباران میشود و در 29 ژانویه 1921 اعادۀ حیثیت میگردد که عنوان «دیدار به قیامت» را به او الهام کرده است.
برشی از کتاب: «زمین اطرافش همهجا میلرزد. خیلی دورتر، بالای سرش، جنگ ادامه دارد. خمپارهها همچنان زمین را میلرزانند و زیرورو میکنند. آلبر با ترس و شرم چشمانش را باز میکند. شب است، ولی تاریکی کامل نیست. اشعههای بسیار کوچکی از نور سفیدگون روز به زحمت رخنه میکند: نوری پریدهرنگ، با ورقۀ ناچیزی از زندگی.
آلبر بهناچار بریدهبریده نفس میکشد. آرنجها را چند سانتیمتر به دو طرف باز میکند، موفق میشود پاهایش را کمی دراز کند، خاک را به پایین پاها میراند. محتاطانه ضدترسی که بر وجودش چیره میشود، تلاش میکند. صورتش را بهآرامی آزاد میکند تا بتواند نفس بکشد. بلافاصله لایهای از خاک مثل تاولی میترکد و از صورتش جدا میشود. واکنشاش آنی است. همۀ عضلاتاش باز میشوند، ولی چیز دیگری اتفاق نمیافتد. چه مدت در این توازن ناپایدار که هوای نفس کشیدن کمکم کمیابتر میشود، باقی میماند که فکر مردن چطور رهایش نمیکند، چکار باید بکند اگر از اکسیژن محروم شود، با رگهایی که یکییکی میترکد و از هم میپاشد، با چشمانی که چون هوا برای دیدن ندارد از حدقه درآمده. سعی میکند تا جایی که میشود کمتر نفس بکشد، فکر نکند، خود را همانطوری که هست ببیند». (ص 25)
نام نویسنده : جان سرل
نام مترجم : رضا امیر رحیمی
«کتاب راز آگاهی اثر جان سرل،فیلسوف آمریکایی،در سال 1990 منتشر شد.در بیش از دو دهه پر شتابی که از انتشار این کتاب گذشته،گام های بزرگی در زمینه پژوهش مغز،مسئله ذهن-بدن ،موضوع آگاهی-خویشتن...برداشته شده و در نتیجه،فلسفه ذهن در کانون توجه فیلسوفان قرار گرفته است.در این برهه،سرل چندین کتاب دیگر فلسفی منتشر کرده و نظراتش درباره فلسفه ذهن را مستقیم تر و روشن تر توضیح داده است.
«اما راز آگاهی،از یک نظر،هنوز اهمیت خود را حفظ کرده است.بی جهت نیست که آنتونیو داماسیو در آخرین کتاب خود،خویشتن به ذهن می آید(2011).به این کتاب چنین اشاره میکند:برای آشنایی با برداشت معاصری از اهمیت ذهنیت از نظر فلسفه کتاب راز آگاهی نوشته ی جلن سرل را مطالعه کنید.(...)اهمیت این کتاب در تصویر روشنی است که از نگرش های مطرح در حوزه فلسفه ذهن و آگاهی به دست می دهد.»
نام نویسنده : فرانسواز ژیلو
نام مترجم : لیلی گلستان
فرانسواز ژیلو (به فرانسوی: Françoise Gilot) نقاش و نویسنده فرانسوی است. وی ابتدا به عنوان دوستدختر و موضوع اثرهای هنریپابلو پیکاسو مشهور گشت. فرانسواز ژیلو بعدها به همسری جوناس سالک، پزشک آمریکایی و کاشف واکسن فلج اطفال درآمد.
"زندگی با پیکاسو" اینگونه آغاز می شود: "من پابلو پیکاسو را به هنگام اشغال فرانسه، در ماه مه 1943 ملاقات کردم. بیست و یک سال داشتم و حس می کردم نقاشی زندگی من خواهد بود." این شروع می تواند اطلاعات مفیدی که خواننده به آن نیاز دارد را در یک خط در اختیار او بگذارد. این که راوی زمانی که با پیکاسو ملاقات کرده چند ساله بوده است؛ این اتفاق در چه سالی بوده است و به چه واسطه این ملاقات صورت گرفته است. ارتباط فرانسواز ژیلو با پیکاسو، ارتباط عادی ای نیست. در آغاز این ارتباط خبری از "عشق" نیست اما این ارتباط در طول زمان تغییر چهره می دهد. "هیچ خواستی به جز با او بودن نداشتم و این شروع یک چیز فوق العاده بود. به من گفت مرا دوست دارد. به این زودی نمی شود به کسی بگویی که دوستش داری. او بعدها آن را به من گفت و ثابت هم کرد."
با اینکه در طول داستان پابلو پیکاسو به نوعی خواسته یا ناخواسته ژیلو را اذیت می کند اما این ارتباط به زعم راوی تاثیر عمیقی بر زندگی او می گذارد. ژیلو در پایان این کتاب می نویسد:"در طی آن بعد از ظهری که در فوریه 1944 با هم گذراندیم، پابلو به من گفت که دیدار ما، زندگی مان را روشن کرده است، رفتن من به نزد او پنجره ای بود که گشوده شد و باید گشوده بماند، من هم همین را می خواستم، اما تا وقتی که از ای نپنجره نور بتابد. و وقتی دیگر نوری نتابید بر خلاف میلم آن ر بستم. از آن لحظه به بعد، پابلو تمام پل هایی که مرا به گذشته و او متصل کرد سوزانید. اما همین کار باعث شد تا خودم را کشف کنم و زنده بمانم. هرگز حق شناسی نسبت به او را از دست نمی دهم."
نام نویسنده : هاینریش بل
نام مترجم : مرتضی کلانتریان
هاینریش بل(1985- 1917)، نویسنده آلمانی برنده نوبل ادبیات است.
آکادمی سوئد زمانی که در ۱۹۷۲ جایزه نوبل را به او تقدیم کرد، «سیمای زنی در میان جمع» را جامع آثار او معرفی کرد.
خود او نیز درباره این رمان گفته است: «میخواستم داستان زنی آلمانی را در اواخر چهل سالگی بازگویم که بارِ تاریخ را از ۱۹۲۲ تا ۱۹۷۰ به دوش دارد».
هاینریش بُل برای شرح زندگینامه لنی، که شخصیت اصلی داستان است، ابتدا از زمان حال و از ۴۸ سالگی لنی آغاز میکند و پس از شرح بسیاری از خصوصیات او در این سن به گذشته میرود و سیری بلند در گذشته و خاطرات دور زندگی او دارد.
و همانطور که در گذشته غوطهور شده، ناگهان لحن روایت عوض میشود و این بار با لحنی دیگر روال زندگی لنی را از گذشته به حال و سپس آینده به تصویر میکشد.
پیرامون لنی بیش از ۱۲۵ شخصیت خودنمایی میکنند که هر یک نماینده طیف گستردهای از جامعه آن زمان آلمان هستند. بُل در این اثر هم جامعه سرمایهداری و هم نظام کمونیستی را هدف پیکان تیز انتقاد خود قرار میدهد.
بُل در «سیمای زنی در میان جمع»، فساد اخلاقی و حرص به مالاندوزی را در همه شئون جامعه میبیند و با طنزی سراسر انسانی همه جوانب آن را میشکافد و نمایش میدهد و مقام و مرتبه اجتماعی، ثروت و جایگاه سیاسی، درجات علمی و دانشگاهی منهای انساندوستی را به باد تمسخر میگیرد و از ریاکاری و تظاهر به تقوا و پاکدامنی در عین تردامنی پرده برمیدارد.
بُل عاشق مردمان ساده و بیغل و غش است و در میان آنها احساس راحتی میکند. زنان مخلوق او به جای لذتجویی و شهوتپرستی ترحم و همدردی را در خواننده برمیانگیزند و به خواننده حتی فرصت نمیدهد جز این بیندیشد.
در سراسر «سیمای زنی در میان جمع» صفحهای نیست که در آن بُل طنز و همدردی با انسانها را از یاد ببرد.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.