ناشر: ماهریس
چاپ: ۱۳۹۹
نوبت: ۳
جلد: گالینگور
قطع: رقعی
صفحات: ۸۷۳
450,000 تومان
علیرضا عروضی
ابوالحسن ابتهاج (۸ آذر ۱۲۷۸ رشت – ۶ اسفند ۱۳۷۷ لندن) پایهگذار اصلی برنامهریزی توسعه در ایران که در فاصله سالهای ۱۳۳۳ تا ۱۳۳۷ مدیر عامل سازمان برنامه بود. او همچنین از دی ماه ۱۳۲۰ به مدت هفت سال مدیرعامل بانک ملی ایران بود.
ابتهاج همچنین عموی هوشنگ ابتهاج شاعر معروف ایرانی است.
ناشر: ماهریس
چاپ: ۱۳۹۹
نوبت: ۳
جلد: گالینگور
قطع: رقعی
صفحات: ۸۷۳
وزن | 1200 گرم |
---|
مالکوم کالج
مسعود رجب نیا
کتاب امپراطوری صحرا نوردان از مهمترین و ارزنده ترین کتابهای تاریخی است که تماس بسیاری با تاریخ ایران دارد. مولف دراین کتاب نفیس مانند نقاشی چیره دست پرده ای رسم نموده که وقایع چین و مغولستان و تبت و هند و ترکستان و ماوراء النهر و بالاخره خاورمیانه و خاصه ایران از ادوار ابتدای تاریخ انسانی تا اوایل قرن بیستم در آن نمایان است. در اینجا سه چهره مهیب و خونریز ومخرب عالم یعنی آتیلا چنگیزخان و تیمور که روم و ایران و چین رابخاک و خون کشیدند با قلم سحار نویسنده تصویر گردیده اند این اثر گرانقدر تاریخی بارها به چاپ رسیده است و بی اغراق می توان گفت که از لحاظ دقت و غنی بودن منابع معتبر در نوع خود کم نظیر است و می تواند مورد استفاده همه و بویژه محققان و علاقمندان به تاریخ قرار گیرد . کتاب امپراطوری صحرانوردان به تاریخ اقوام نیمهبربر آسیایمیانه میپردازد. این اقوام که گاه چون سکاها و اسکیتها از نژاد قدیم آریایی، گاه چون چون چنگیز و تیمور از نژاد مغول و تاتار و گاه چون سلجوقیان از نژاد ترک هستند، همواره در طول تاریخ معضل بزرگ آسیا و اروپایشرقی بودهاند. توکیوها، اویغورها، هونها، کیتانها، قراختیائیان و نهایتا شاخههای گوناگون مغول و ازبک و تُرک، اقوام مورد پژوهش در این کتاب ارزشمند میباشند. تصادم این اقوام با تمدنهای پیشرفتهای چون ایران و چین و هند و روم، و صدمات آنها به این تمدنها نیز از دیگر مبحث مطروحه در کتاب است.
نام نویسنده : جاناتان گلاور
نام مترجم :افشین خاکباز
از نخستين باري كه از نسل كشي آلمانيها باخبر شدم با خودم ميانديشيدم كه چگونه افراد ميتوانند مرتكب چنين جناياتي شوند. اين پرسش ذهن مرا به خود مشغول كرده بود و در اكثر مطالبي كه در زمينهي فلسفه مينوشتم بروز پيدا ميكرد. دربارهي مسائل اخلاقي در ارتباط با گرفتن جان ديگران و كاربرد دانش ژنتيك چندين كتاب نوشتم. ربط اين موضوعات به پروژة ايجاد حلقههاي دفاعي مطمئنتر در برابر احياي سياستهاي نازي نيازي به تأكيد ندارد. ولي هنگامي كه دربارهي مسائل بهظاهر خنثاتر از قبيل هويت فردي مينويسيم، ناخواسته به سوي نوشتن دربارهي وحشيگريهاي اخير انسانها كشيده ميشوم. بنابراين فكر كردم بهتر است به جاي طرح اين مسائل در حاشيهي موضوعات ديگر، مستقيما دربارهي آنها سخن بگويم.
كتاب حاضر كوششي است براي بخشيدن بُعدي تجربي به اخلاقيات. من در اين كتاب از اخلاق براي طرح پرسشهايي در برابر تاريخ استفاده كردهام و سعي كردهام متقابلاً از تاريخ براي ارئه تصويري از استعدادهاي پنهان انسان استفاده كنم كه به اخلاقيات ربط پيدا ميكنند. براي انجام اين كار ناچار بودهام بسياري از مسائل و مباحث را با ديگراني در ميان بگذارم كه درك و دانش بيشتري از من در اين زمينه دارند. اميدوارم لغزشهاي من انگيزهاي شود براي آنان تا اين پروژه را به نحوي بهتر به پيش ببرند و به سرانجام برسانند.
(از پيشگفتار نويسنده)
ایگور میخائیلوویچ دیاکونوف
کریم کشاورز
كتاب ارزشمند تاريخ ماد ، نوشته ایگور میخائیلوویچ دیاکونوف، یکی از شرقشناسان و ایرانشناسان روسی، متخصص عالی رتبه تاریخ شرق باستان و زبانهای باستانی است.مادها قبايل آريايي بودند که پيش از هخامنشيان بر بخش بزرگي از ايران کنوني پادشاهي داشتند.ماد ها امپراطوري بزرگ آشور را تار و مار کرده و ديگر كشورها را از قيد بندگي آن دولت جبار آزاد ساختند. در اين كتاب آمده است كه نخستين اشاره به قوم ماد در کتيبهاي عنوان شده که گزارش حمله شلمانسر سوم به سرزمين موسوم به پارسوا، در کوههاي کردستان، است.
هگمتانه (همدان) پايتخت مادها بوده است و پس از يورش سنگدلانه كوروش هخامنشي و نابودي مادها، هگمتانه از صحنه سياسي دنيا حذف ميشود. اما با روي كار آمدن داريوش بزرگ و اصلاحات اجتماعي او، اين شهر دگرباره رونق گرفته و به عنوان يکي از پايتختهاي هخامنشي (پايتخت تابستاني) مورد بهره قرار ميگيرد.مطالب اين كتاب نشان ميدهد كه طي نيم قرن اخير برخي کشفهاي تازه باستانشناسي به عمل آمده و لوحهايي خوانده شده برخي از گوشههاي تاريخي ماد را تا حدي روشن ساخته است.
دياکونوف به گرد آوردن مدارک و اسناد تازه، تنظيم، تدوين، نقد آنها و نيز تطبيق مطالب تاريخي پرداخته و چون افزون بر تخصص در تاريخ خاور باستاني، زبانشناسي زبردست نيز بوده، از اسناد و مدارک مستقيما بهره گرفته و بر جنبه پژوهشي کتاب افزوده و آن را ماندگار كرده است.
این کتاب شامل هفت بخش: در باب مأخذ و نقد آنها، فرجام روزگار ساسانیان، اسلام در مهد، عرب در ایران، موالی و نهضتها، دنیای هزارویک شب و رستاخیز ایران همراه با یادداشتها خواندنی میباشد.
در مقدمۀ این کتاب میخوانیم: "تاریخ نه آیینۀ عبرتاست نه کارنامۀ جهل و جنایت. کسانیکه با آن چنین شوخیها کردهاند در واقع خواستهاند بعضی از کسانی را که در تاریخ، نام و آوازه یافتهاند دست بیندازند یا ستایش و نکوهش کنند.تاریخ راستین سرگذشت زندگی انسان است. سرگذشت انسانهاست که زندگی کردهاند و حتی در راه آن مردهاند. اما آنچه برای مورّخ اهمیت دارد آن نیست که چگونه مردهاند، آن است که اینها چگونه زیستهاند. شک نیست که زندگی از آنچه جهالت و شقاوت انسان خوانده میشود هرگز خالی نیست و از اینجاست که در تاریخ صفحههای آلوده و تیره هست."
محمد مقدم
آلبرت اومستد یا آلبرت تنآیک اومستد (به انگلیسی: Albert T.Olmstead) خاورشناس آمریکایی و موّرخ و متخصّص در تاریخ هخامنشی و آشور بوده که در ۲۳ مارس ۱۸۸۰ در تروی از توابع نیویورک دیده به جهان گشوده و در سن ۶۵ سالگی، در ۱۱ آوریل ۱۹۴۵ درشیکاگو بدرود زندگی گفته است.
از سال ۱۹۰۸ با ۱۹۰۹ استاد زبانهای یونانی و لاتینی در دانشگاه پرینستون، و از ۱۹۰۹ تا ۱۹۱۱ استاد تاریخ ملل قدیم مشرق در همین دانشگاه بود. در ۱۹۱۴ به سمت دانشیار دانشگاه میسوری ارتقاء یافت، و در دانشگاههای شیکاگو و کورنل و کلمبیا به تدریس آشور و سایر ملل مشرق زمین پرداخت.
از ۱۹۱۷ تا ۱۹۲۶ استاد تاریخ در دانشگاه ایلینوی و در ۱۹۲۹ در مؤسسهٔ شرقی دانشگاه شیکاگو استاد تاریخ ملل قدیم مشرق بوده و تا آخر عمر به همین سمت اشتغال داشتهاست.
اين كتاب به معرفي و شرح شاهنشاهي هخامنشي اختصاص دارد. به همين دليل، نخست مولف پيدايي و ظهور مادها و پارسها را توضيح ميدهد. در پي آن، منابع مرتبط با تاريخ پادشاهان هخامنشي را معرفي ميکند.
آنگاه، به تفصيل شيوه حکمراني کوروش هخامنشي را با اشاره به کردارها و رفتارهاي وي بيان كرده، چگونگي غصب تخت پادشاهي هخامنشي به دست يکي از مغان و وقايع و رويدادهاي مرتبط با آن را تحت عنوان يک دهه بحران باز ميگويد.
حکمراني داريوش و کشورگشاييهاي او، کينهورزي داريوش با آتنيها و چگونگي تقسيمات کشوري در سازمانهاي اداري هخامنشيان از ديگر مطالبي است که در پي ميآيد.
لشکرکشي بزرگ خشايارشا با اشاره به سلطنت ديگر پادشاهان اين سلسله و فرجام آنها همچنين توصيف دربار شاهان هخامنشي و معرفي دين کهن ايرانيان از مباحثي است که در کتاب به تفصيل از آن سخن رفته است.
بخشي از کتاب به معرفي کاخهاي هخامنشي و هنر و تمدن و فرهنگ ايرانيان آن روزگار، نيز گستره شاهنشاهي ايران در زمان حکومت پادشاهان هخامنشي اختصاص دارد.
نام مترجم : حسن کامشاد
خاورمیانه نهتنها زادگاه سه دین و تمدنهای متعدد، بلکه قرنهای زیاد کانون دانش و اندیشهها، فنون و محصولات و نیز گهگاه مرکز قدرت نظامی و سیاسی بوده است.
در این کتابِ بیاندازه خواندنی و پردامنه، پروفسور برنارد لوئیس دگرگونیهای متوالی خاورمیانه را بررسی کرده است: ابتدا به دو امپراتوری بزرگ ایران و روم میپردازد؛ سپس به پیدایش یکتاپرستی و رشد مسیحیت؛ ظهور و گسترش شگرف اسلام؛ امواج مهاجمان مشرقزمین و لشگرهای مغول چنگیزخان؛ برآمدن ترکان عثمانی و تغییر موازنهٔ قوا بین جهان اسلام و جهان مسیحیت.
برنارد لوئیس، ضمن تشریح نیروهای شکلدهندهٔ خاورمیانه، به نفوذ فراگیر اندیشهها و تکنولوژی غرب در عصر جدید نیز مینگرد و کتاب خود را با انقلاب اسلامی ایران به پایان میرساند.
نام نویسنده : عبد الحسین زرین کوب
«دو قرن سکوت» نخست به صورت پاورقی در نشریه «مهرگان» ارگان «جامعه لیسانسیههای دانشسرای عالی» چاپ شد. سپس در سال۱۳۳۰ برای نخستین بار به صورت کتاب توسط همان نهاد منتشر شد.
پس از نخستین انتشار در زمان پهلوی دوم، به سرعت چاپ اول «دو قرن سکوت» نایاب میشود. دکتر زرینکوب به تجدید چاپ رضایت نمیدهد تا در فرصت مناسب به تجدید نظر دربارهٔ کتاب بپردازد. زرینکوب جوان، پنج سال وقت و انرژی صرف میکند و منابع متعدد را از دیده میگذارند تا در اردیبهشت ۱۳۳۶ متن گسترش یافته و تجدید نظر شده اثر از سوی انتشارات امیرکبیر منتشر میشود. او در مقدمهٔ ویرایش دوم، برخی از انتقادات ویرایش اول کتاب را ناشی از جوانی و تعصب خود در آن هنگام میداند.
از فروردین ۱۳۳۶ متن «دو قرن سکوت» از چاپ دوم به بعد تغییر نکرد و چاپهای بعدی بر پایهٔ همین متن انجام شدهاست. «دو قرن سکوت» پس از انقلاب بطور رسمی توسط انتشارات جاویدان منتشر شد که هفته بعد از انتشار جمعآوری شد.سرانجام پس از گذشت بیست سال از پیروزی انقلاب، کتاب «دو قرن سکوت» مجوز چاپ گرفت و انتشارات سخن، چاپ نهم آن را منتشر کرد. در ابتدای این کتاب نقد مرتضی مطهری بر این کتاب -که بخشی از کتاب «خدمات متقابل ایران و اسلام» بودهاست- عیناً آورده میشود که به تحلیلهای زرین کوب پاسخ داده شدهاست.
نام نویسنده : سهراب یزدانی
احمد کسروی چه در زندگی و چه در آثارش چهره ای بحث برانگیز بوده است.زیرا او در رشته های گوناگونی چون زبان شناسی،جغرافیای تاریخی،تفکر دینی و مسائل اجتماعی و سیاسی قلم زد.در همه این عرصه ها اندیشمندی سنت شکن و نواور بود اما پایداری شهرت علمی کسروی اعتبار نوشته های تاریخی اوست و پر ارج ترین پژوهش های تاریخی وی بی گمان کتاب تاریخ مشروطه ایران است.
در کتاب حاضر تحلیل کسروی از ابعاد مختلف مشروطیت بررسی و بر پایه ی دانسته های جدید تاریخی اروپا میشود نتیجه ای که به دست می آید چنین است؛بخش های مختلف نوشته های او با یکدیگر همکونی دارند و نشانگر اعتقاد نویسنده به جنبه مردمی مشروطیت است از این دیدگاه کسروی بنیانگذار نگرشی نو در تاریخ نگاری ایران شناخته میشود.
ژرار ايسرائل
ترجمه: مرتضی ثاقب فر
کوروش، فقط تنها فاتح و مدیر بزرگ نبود؛ بلکه در ذهن مردم پارسی، او همان جایگاهی داشت کهرمولوس و رموس برای رومیها و موسی برای بنی اسرائیل داشت. چگونگی تحویل کوروش نوزاد به چوپان و پرورش او، یادآور رها کردن موسی در نیزار در مصر و به زیر کشیدن پدربزرگ دیکتاتورش، توسط او (موسی) است که در متون افسانهای و اساطیری دیگر هم بازتاب یافته است.
هیچ شکی نیست که حماسه کوروش ابتدا در میان پارسیها رشد برخاست و اکنون در میان یونانی درک شده است. احساسات احترام یا ابهت کوروش در بین پارسی وجود داشت، به یونانیها منتقل گشت و این اتفاقی نیست که گزنفون، کوروش را به عنوان فرمانروای آرمانی برگزید. او میخواست، برای تدریس پندهای آرمانی خویش، به شنوندگان یونانیاش به کوروش متوسل گردد. به طور خلاصه، نقش کوروش در طول تاریخ به عنوان مرد بزرگی که بنیانگذار امپراتوری بود، باقی ماند.
کوروش بدون شک، نه تنها نابغه هدایتگری بود که امپراتور بزرگ را بنیان گذاشت، بلکه بنیانگذار فرهنگ و تمدن شهری هخامنشی نیز بود. از آنجا که پارسیها شوونیست (متعصب میهنپرست) نبودند، کوروش به سرعت فراگیری از ملتهای مغلوب را آموخت. او نه تنها مادها را آرام کرد، بلکه آنها را با پارسیها متحد کرد و یک نوع پادشاهی دوجنبهای از مادها و پارسها به وجود آورد. کوروش سنتهای پادشاهی را از مادیها وام گرفت. آنها کسانی بودند که بر یک امپراتوری حکمرانی میکردند، در حالی که پارسیها، فقط متحدشان بودند. یک مادی، احتمالاً به عنوان یک مشاور شاه هخامنشی، به عنوان نوعی رئیس وزیران عمل میکرد. بنا بر نقش برجسته متاخرتر در پرسپولیس، پایتخت شاهان هخامنشی از زمان داریوش، یک مادی، مکرراً با پادشاه بزرگ، دیده میشود. ایلامی، ساکنان بومی پارس، همان گونه که میتوان در این نقش برجسته دید، آموزگاران پارسیها در زمینههای بسیاری بودند، برای مثال، لباس ایلامیها بر تن پارسیها و خراجگذاران ایلامی دیده میشود که نقشبرجسته سنگی پرسپولیس دیده میشود.
کوروش در نزد بابلیان، برگزیدهٔ مردوک، در نزد یهودیان، مسحشدهٔ خداوند بود و بهنظر نمیرسد که مادها او را سروری بیگانه فرض کردهباشند. هرودوت میگوید که پارسیان از او چونان یک پدر سخن میگفتند، زیرا وی مهربان بود و از آنچه برای ایرانیان نیکو بود، کوتاهی نمیکرد؛ در عین حال هرودوت وی را مردی زود خشم میداند.داندامایف میگوید «کوروش محبوبترین شاه پارس و بنیانگذار یک امپراتوری جهانی بود».«به نظر میرسد کوروش به سنت و ادیان سرزمینهای فتح شده احترام میگذاشت. پارسیها او را پدر، روحانیان بابل او را برگزیده مردوک، یهودیها او را مسیح فرستاده شده از جانب یهوه و یونانیان او را فاتحی بزرگ و سیاستمداری باهوش میدانستند. گزنفون در کورشنامه او را حکمرانی آرمانی و ایدهآل توصیف میکند».
والتر هینتس، میگوید: «کوروش سه امپراتوری را ساقط کرده بود: ماد، لیدیه و بابل. آیندگان فراموش نکردند که کوروش هیچکدام از سه فرمانروا، نه آستیاگ، نه کرزوس و نه نبونعید را نکشت، بلکه به تبعید آنها بسنده کرد و حتی برای آنها زندگی شاهانهای فراهم آورد. این رفتار در جهان باستان بیسابقه بود و تا زمان کوروش هرگز اتفاق نیفتاده بود».
این کتاب به زندگی و نقش تاریخی جذابترین قهرمان دوران باستان یعنی کوروش، رهاییبخش ملتها، میپردازد و در این میان علاوه بر تاریخ پارس به تاریخ امپراتوری آشور، مصر فراعنه، پادشاهی بابل و امپراتوری لیدی نیز به مثابه همسایههای پارس و کشورهایی که بعداً در قلمرو شاهنشاهی هخامنشی قرار گرفتند، نقشی ویژه میبخشد. فصلهای کتاب عبارتند از: 1. شاهان نینوا، شاهان بابل؛ 2. «قاطر پارسی»؛ 3. در برابر سوداگر خدایان؛ 4. و بابل درهای خود را به روی او گشود؛ 5. کسی که تختش بر آسمان است؛ 6. شاه، آیینة خداوند؛ پسگفتار: تخطی ناممکن؛ گاهشماری تاریخهای مهم؛ سلسلهها؛ خدایان اصلی خاور نزدیک؛ یادداشتها؛ منابع و نمایه.
مارتین لینگز
سعید تهرانی
مارتین لینگز با نام اسلامی ابوبکر سراجالدین (زادهٔ ۲۴ ژانویه ۱۹۰۹ در منچستر – درگذشتهٔ ۱۲ مه ۲۰۰۵) از صوفیان پیرو طریقت شاذلیه و از مریدان فریتهوف شوئون (شیخ عیسی نورالدین احمد) بود. او در سال ۱۹۰۹ در منچستر در یک خانواده مسیحی پروتستان زاده شد. وی در آکسفورد به مطالعه آثار رنه گنون و فریتهوف شوئون پرداخت. او همچنین به تدریس زبان انگلیسی در دانشگاه قاهره و تدریس زبان عربی در آکسفورد پرداختهاست.
این کتاب به زندگی پیامبر(ص) بر پایه کهن ترین منابع داستانی بر مبنای روایتی محققانه از زندگی حضرت محمد(ص) نوشته شده است و از زمان انتشارش تا به حال جوایز متعددی را از آن خود کرده و انتشار آن به چاپهای بسیاری رسیده است و شمارگان آن در کشورهای انگلیسی زبان از شمار جمعیت مسلمانانشان نیز فزونی یافته است. کتاب مذکور مورد توجه بسیاری از سیاستمداران غربی قرار دارد. تونی بلر نخست وزیر سابق انگلیس نیز در مصاحبه ها این کتاب را یکی از محبوبترین کتاب ها قلمداد کرده است.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.