نام نویسنده : برتراند راسل

نام مترجم : نجف دریابندری

تاریخ فلسفه ی غرب، بازنویس سلسله درسهایی است که راسل از ۱۹۴۰ تا ۱۹۴۳ درآمریکا داده بود و سپس در تابستان ۱۹۴۴ در انگلستان برای انتشار آماده شد. این کتاب پر خواننده ترین اثر راسل از کار درآمد و از زمان انتشار (۱۹۴۵) تا امروز همیشه در ردیف آثار پرفروش قرار داشته است. ولی اهل فن درباره ارزش آن اتفاق نظر ندارند. برخی آنرا نمونه قوت تحلیل و روشنائی بیان می دانند& برخی نیز برآنند که در تاریخ برداشت های شخصی و یک جانبه ای از متفکران و مکاتب فلسفی ترسیم شده است؛ و به عنوان تنها وسیله ی آشنایی با تاریخ تفکر اروپایی می تواند بسیار گمراه کننده باشد. کسانی هم هستند که معتقدند هر دو حکم یاد شده کم یا بیش درست است. راسل در این باره می گوید:

فردی بی تمایل خاص نمی‌تواند تاریخ جالب توجهی بنویسد، به نظر من، کسی که مدعی نداشتن تعصب یا تمایلی باشد فریبکار است.»

وی همچنین در مقدمه این کتاب می گوید:

در تألیف کتابی چون کتاب حاضر، مسئله برگزیدن مطلب مسئله بس دشواری است. کتابی که در آن از جزئیات سخن به میان نیاید خشک و خالی و خسته کننده می گردد؛ و چون به جزئیات پرداخته شود، بیم آن می رود که مثنوی هفتاد من کاغذ شود. من خواسته ام این دوشق را باهم سازش دهم، از این راه که فقط از فلاسفه ای سخن بگویم که در نظرم دارای اهمیت بسیارند؛ و در مورد همین فلاسفه نیز آن جزئیاتی را به میان آورم که اگر ضروری نباشد باری در توضیح مطلب و جان بخشیدن به کلام به کار آید. فلسفه از دیرگاه امری تنها مربوط به مدرسه ها و یا موضوعی تنها برای بحث و جدل مشتی مردم درس خوانده نبوده است. فلسفه جزو زندگی اجتماع بوده، و من کوشیده ام آن را بدین اعتبار بررسی کنم. اگر این کتاب حسنی داشته باشد، آن حسن همانا از این رهگذر حاصل آمده است.

آلبرت اینشتین درباره این کتاب گفته است:

تاریخ فلسفه برتراند راسل کتابی است پر ارج. متحیرم که تازگی فرحبخش و اصالت این اثر را باید ستود یا حساسیت همدلی این متفکر بزرگ با اندیشمندان زمانهای بسیار دور را. نهایت سعادت می دانیم که نسل خشک و ددآسای زمان ما از وجود چنین مرد عاقل و باشرف و جسور، و در عین حال شوخ طبع، برخوردار است. کتابی است در اعلی درجه آموزنده، بسیار بلند مرتبه، و برتر از ستیزهای حزبها و تضاد عقیده ها.

برتراند راسل مترجم: منوچهر بزرگمهر

نویسنده :   برتراند راسل

مترجم :   امیر سلطان زاده

برتراند راسل به عنوان یکی از مشهورترین فلاسفه بریتانیا در قرن بیستم شناخته می‌شود. شهرت وی بیش از دلایل فلسفی، به گستره فعالیت​های سیاسی و صلح‌طلبانه و اجتماعی او مربوط است. وی دین را به عنوان ابزاری در دست اهالی قدرت در دوران قرون وسطی می‌دید تا منویات توسعه‌طلبانه و جنگ‌سالارانه خود را توجیه کنند. کتاب حاضر مجموعه‌ای از چند مقاله و سخنرانی و مناظره است که در سال 1957 توسط پروفسور پل ادوارد جمع‌آوری شده است. این کتاب زیرنظر خود برتراند راسل گردآوری و به تأیید خود وی نیز رسیده است.

موضوعاتی که در این کتاب به آنها پرداخته شده است: فصل اول: چرا من مسیحی نیستم فصل دوم: آیا مذهب کمکهای مفیدی به تمدن نموده است؟ فصل سوم: اعتقاد من به چیست فصل چهارم: آیا ما بعد از مرگ زنده خواهیم بود؟ فصل پنجم: مذهب و علوم ماوراءطبیعت فصل ششم: شک کنندگان مذاهب پروتستان و کاتولیک فصل هفتم: زندگی در قرون وسطی فصل هشتم: سرنوشت توماس پین فصل نهم: مردم خوب فصل دهم: نسل جدید فصل یازدهم: اخلاق جنسی ما فصل دوازدهم: آزادی و دانشکده‌ها فصل سیزدهم: وجود خدا فصل چهاردهم: آیا مذهب می تواند مشکلات ما را بگشاید

نويسنده:برتراند راسل ، آلن دوباتن‌ ، جوليان بگينی مترجم: شهاب‌الدين عباسی

برتراند راسل ترجمه: نجف دریابندری

برتراند راسل کلید طبیعت انسانی را که مارکس در ثروت و فروید در رابطه جنسی یافت، در قدرت یافت. او استدلال می‌کند که قدرت هدف نهایی انسان است و در بسیاری از مظاهر آن، مهم‌ترین عنصر در توسعه هر جامعه است. راسل با نوشتن در اواخر دهه 1930، زمانی که اروپا توسط ایدئولوژی‌های افراطی از هم پاشیده می‌شد و جهان در آستانه جنگ قرار داشت، به دنبال یافتن «علمی جدید» برای درک وقایع آسیب‌زای روز و توضیح آن‌هایی بود که در پی خواهد آمد. . نتیجه کتاب قدرت بود، کتابی قابل توجه که راسل آن را یکی از مهم ترین کتاب های حرفه ای طولانی خود می دانست. راسل در مقابله با میل توتالیتر برای تسلط، نشان می دهد که چگونه روشنگری سیاسی و درک انسانی می تواند به صلح منجر شود - کتاب او فراخوانی پرشور برای استقلال ذهن و جشن شادی غریزی زندگی انسان است.