انقیاد زنان
این مقاله تأثیرگذار فیلسوف و اقتصاددان بزرگ انگلیسی که در سال 1861 نوشته شد و هشت سال بعد منتشر شد، هنوز هم معتبر است و استدلال های آن قابل توجه است. میل با اعتقاد به این که انقیاد زنان اساساً منشأ سیاسی و روانی دارد، بر برقراری «برابری کامل در همه روابط حقوقی، سیاسی، اجتماعی و خانگی بین زن و مرد» تاکید کرد. او با استدلال برای اصلاحات قانونی و انقلاب اجتماعی، بر طرد زنان از روند سیاسی، عدم برخورداری آنها از هر گونه حقوقی در ازدواج، و مزایایی که با رهایی آنها به دست میآید تمرکز میکند. علاوه بر این، اگر میخواهند آزادیهای مردانه را به اشتراک بگذارند، فرصتهای برابر برای اشتغال و تحصیل برای زنان نیز ضروری است. برای زمان خود، کار رادیکال و در خواسته های خود گسترده بود. اما علیرغم تأکید مکرر آن بر اشکال ستم و به رسمیت شناختن مشکلاتی که زنان متحمل می شوند، اساساً اثری خوش بینانه است که بر این باور استوار است که افزایش برابری و آزادی برای زنان اجتناب ناپذیر است. این کتاب که به دقت تحقیق شده و به وضوح با منطق و سازگاری زیاد بیان شده است، نقطه عطفی در مبارزه برای حقوق بشر است. در این نسخه ارزان، مطمئناً مورد استقبال فمینیستها قرار میگیرد، اما برای هر کسی که به مسائل فلسفی، انسانی و اجتماعی زیربنای ایده آزادی و برابری برای همه مردم، فارغ از جنسیت علاقهمند است، نیز جذاب خواهد بود.
حکومت انتخابی
نام مترجم : علی رامین
حکومت انتخابی مفصلترین و منظمترین رساله جان استوارت میل در فلسفه سیاسی است که هدف از نگارشش بازنمایاندن نتیجه تفکرات وی در باب برترین ساختار حکومت دموکراتیک، بحث درباره نظریه عمومی حکومت و نهادهای دموکراتیک و نیز بازتاباندن پروردهترین نگرشهای او بر مسائل بنیادین سیاست در عصر خویش است.
میل ضمن آنکه هشدار همه صاحبنظران سیاسی در باب مخاطرات نهفته در راه دموکراسی را بهدقت از نظر میگذراند و همه مسائل رویاروی نهادهای دموکراتیک را در معرض اعتنایی بایسته قرار میدهد، حکومت انتخابی یا در حقیقت دموکراسی غیرمستقیم را برترین نوع حکومت میشمارد. در تشریح نوع حکومت مطلوب خویش، ابتدا با لاک همداستان میشود که تحقق دموکراسی جز از راه نافذبودن رأی اکثریت امکانپذیر نیست، ولی به تأکید میگوید که رأی اکثریت فقط شرط لازم است نه شرط کافی. مجلس قانونگذاری که مهمترین رکن دموکراسی در هر کشور است هنگامی اصالت دارد که در آن هم اکثریت و هم اقلیت نمایندگان خود را داشته باشند.
یک اقلیت فرهیخته همینقدر که فرصت ابراز نظرات خود را داشته باشد، بهترین عامل فراکشیدن سطح معنوی نمایندگان اکثریت و برترین وسیله تعدیل تندرویها و تخفیف هیجانات سیاسی خواهد بود.