داستان غم انگیز ما از درون یک بیمارستان کوچک و دورافتاده موسوم به بیمارستان پومرانی آغاز می شود. این بیمارستان در زمان جنگ جهانی اول، درمانگاه بسیاری از زخمیان، مجروحین و مصدومین جنگ بوده و در همین بیمارستان بود که مرد افسانه ای و عجیبی بستری شد. روز 11 نوامبر سال 1917 بود که یک سرجوخه آلمانی را با وضعی نزار و پریشان به وسیله برانکار به این بیمارستان منتقل کردند. حال او سخت پریشان، نفسش نامنظم، قلبش کند و وضع عمومیش شدیدا مختل بود به طوری که هیچیک از پزشکان امید نجات این سرجوخه آلمانی را نداشتند. او در بحبوحه جنگ و ستیز به وسیله گازهای سمی که در جنگ اول بسیار استعمال می شد، مسموم گشته بود ولی قضاوقدر مقرر ساخته بود که این مرد زنده بماند و روزی مسیر تاریخ را عوض کند. این سرجوخه لاغر و باریک اندام که از فرط ناتوانی حتی قادر نبود که حرف بزند کسی جز آدلف هیتلر نبود.

خاطرات چرچیل دربارة جنگ دوم جهانی از نظر خود تاریخ جنگ، مسالة تازه ای نیست. ولی آنچه این کتاب را جالب توجه می کند، همان احکام و دستورالعملهایی است که چرچیل در هنگام جنگ صادر کرده و نظریه هایی که ابراز نموده است و ضمن خواندن این کتاب، این نظریه ها آشکار می شود. جلد نخست از مجموعة حاضر شامل سه کتاب است که در آن خاطرات وینستون چرچیل (1874-1965 م) نخست وزیر انگلستان در پایان جنگ دوم جهانی به شیوة داستانی روایت می شود. از جمله خاطراتی که نگارنده ذکر می کند، می توان خاطرات مربوط به نبرد ناوهای انگلیسی پس از حملة ژاپن به آمریکا و انگلستان، جریان کنفرانس تهران، همچنین جریان ورود قوای متفقین آن زمان به ایران و چگونگی حملة قوای دریایی و هوایی ژاپن به بندر پرل هاربر اشاره کرد.

این کتاب در حقیقت مقدمه‌ای است بر کتاب غرش طوفان اثر همین نویسنده. در کتاب ژوزف بالسامو و کتاب غرش طوفان خواننده با دلایل، روند و چگونگی پیروزی انقلاب فرانسه آشنا می‌شود.

نویسنده: ریتا مونالدی - فرانچسکو سورتی

مترجم: جواد سید اشرف

سپتامبر سال 1683 در حالی که قره مصطفی سردار عثمانی و سپاهیان ینی چری شهر وین را محاصره کرده‌اند و دنیای مسیحیت از ترس شکست و اضمحلال به خود می‌لرزد، در یکی از میهمانسراهای شهر روم مرگ مسافر پیر به نام مورای، همه را دچار وحشت کرده است: مورای را زهر خور کرده‌اند یا او به مرض طاعون در گذشته است؟

پی‌گیری این پرسش خواننده را به دنیای زیرزمینی شهر روم، به دنیای صناعات کهنه و از یاد رفته اختر شماری و پیشگویی و به دنیای دسیسه‌های مخوف شاه لویی چهاردهم و پاپ اینوسنس یازدهم این دو قدرت بزرگ و متخاصم اروپای قرن هفدهم می‌کشاند و در نهایت آشکار می‌شود. که این داستان عجیب افسانه نیست، حقیقت مسلم تاریخ و نتیجه ده سال تحقیق و کاوش علمی است.

پائولین گج

ترجمه: جواد سیداشرف

نتایج پژوهش‌هایی که به تازگی در "مجله پزشکی بریتانیا" منتشر شده است، نشان می‌دهد رامسس سوم از فراعنه مصر نه به مرگ طبیعی، بلکه بر اثر جراحات ناشی از ضربات چاقو به قتل رسیده است. پسر فرعون هم در قتل پدر دست داشته است.

تاکنون تنها می‌دانستیم که فرعون مصر، رامسس سوم، در سال ۱۱۵۵ پیش از میلاد در سن ۶۵ سالگی از جهان رفته است. نتایج پژوهش‌هایی که در موسسه مومیایی‌ها و مردان یخی (EURAC) در آکادمی اروپا در شهر بولزانوی ایتالیا صورت گرفته است، نشان می‌دهد که زندگی فرعون مصر با مرگ طبیعی به پایان نرسیده، بلکه او به قتل رسیده است.

اسکن‌هایی که از پیکر مومیایی شده رامسس سوم تهیه شده است، محل ضربه چاقو بر گردن او را مشخص می‌کند. پژوهش‌گران موسسه مومیایی ‌در ایتالیا پس از این اکتشاف تصاویر مربوط به آن را در "مجله پزشکی بریتانیا" منتشر کردند.

رامسس سوم که از حاکمان دودمان "بیستم" است، در بین سال‌های ۱۱۸۶ تا ۱۱۵۵ پیش از میلاد مسیح فرمانروای مصر باستان بود. کارشناسان می‌گویند قتل فرعون احتمالا در جریان حمله‌ای که به مقر حکمرانی او صورت گرفته، رخ داده است.

پرنس مصر در دسیسه قتل پدر شرکت داشته

نتایج تحقیقات صورت گرفته نشان می‌دهد که یکی از فرزندان رامسس سوم با نام پنتاوره در توطئه قتل پدر دست داشته است. می‌گویند، این دسیسه در همان زمان برملا می‌شود و بانیان آن در دادگاه محاکمه می‌شوند.

اما آن‌چه تا به امروز ناروشن مانده بود، سرنوشت خود فرعون مصر بود. گمانه‌زنی‌ها در مورد سرنوشت رامسس سوم سبب شد تا تیمی متشکل از پژوهش‌گران بین‌المللی جسد مومیایی شده‌ی فرعون مصر را که در موزه قاهره نگهداری می‌شود، مورد آزمایش و عکس‌برداری قرار دهند.

اسکن ‌پیکر و آزمایشات رادیولوژی و ژنتیک، شک و تردیدها در مورد قتل فرعون مصر را به یقین تبدیل کرد. پرسشی که پژوهش‌گران تاکنون پاسخی برای آن نیافته‌اند، این است که آیا رامسس سوم بلافاصله پس از درگیری جان خود را از دست داده یا بر اثر جراحات ناشی از ضربات چاقو مدت زمانی دیرتر کشته شده است.

نتایج پژوهش‌های صورت گرفته یک نکته را روشن ساخته است و آن این‌که جراحاتی که بر روی گردن رامسس سوم مشاهده شده است، نه ساختگی‌اند و نه به پس از مرگ وی مربوط می‌شوند، بلکه در پی ضربات چاقو ایجاد شده که به کشته‌شدن او انجامیده است.

مومیایی ناقص پرنس؛ جریمه‌ای برای شرکت در قتل

علاوه براین محققان موفق شدند در جریان تحقیقات خود پیکر پرنس پنتاوره، فرزند رامسس سوم را نیز شناسایی کنند. آزمایشات دی‌‌ان‌‌ای نشان می‌دهد که جسدی که در قبرستانی در منطقه دیربحرین مصر یافت شده است، متعلق به فرزند فرعون مصر، پنتاوره است.

سن پرنس مصر میان ۱۸ تا ۲۰ سال تخمین زده می‌شود. آن‌چه برای محققان در این بین قابل توجه است، این است که پیکر فرزند مصر به طور کامل و مرسوم مومیایی نشده است. بدن او تنها با پوست بز پوشیده شده است و مغز و سایر اعضای داخلی بدن پنتاوره آن‌چنان که در کار مومیایی کردن مرسوم است، از بدن خارج نشده‌اند.

کارشناسان می‌گویند این بی‌توجهی در مومیایی کردن پرنس می‌تواند این گمانه‌زنی را تقویت کند که دست داشتن پنتاوره در قتل پدر در زمان حیات او مشخص شده بوده و از همین رو به حکم جریمه، مومیایی کردن پیکر او ناقص صورت گرفته است.

کتاب کنت مونت کریستو از جمله پرحادثه‌ترین داستان‌های الکساندر دوما به شمار می‌رود، به طوری‌ که در هر لحظه خواندن کتاب با داستانی تازه رو‌به‌رو می‌شویم. ماجرای کتاب در اواخر دوران سلطنت ناپلئون روی می‌دهد. ملوان جوان 19 ساله‌ای به نام ادموند دانتس، عاشق دختری زیبارو به نام مرسده شده است.

این کتاب یکی از مشهورترین آثار کلاسیک جهان است که در زمان اولین انتشارش در رده پرفروش‌ترین کتاب‌های سال قرار گرفت. محتوای اصلی کتاب کنت مونت کریستو (The Count of Monte Cristo) نشان دادن تقابل انتقام و بخشش و از سویی قدرت و ضعف است.