دختر ایران
ستّاره فرمانفرماییان (Sattareh Farmanfarmaian) مادر مددکاری اجتماعی ایران (درگذشتهٔ ۳ خرداد ۱۳۹۱)، فرزند عبدالحسین میرزا فرمانفرما از شاهزادگان و شخصیتهای با نفوذ قاجار بود. او در سن ۹۱ سالگی در خانهاش در لس آنجلس درگذشت. او اولین دانشجوی ایرانی دانشگاه کالیفرنیای جنوبی بود که در آنجا لیسانس جامعهشناسی گرفت و برای گرفتن فوق لیسانس در مددکاری اجتماعی به دانشگاه شیکاگو رفت. او در سال ۱۳۳۷ مدرسهٔ عالی مددکاری اجتماعی تهران را تأسیس کرد. دانشگاه هاروارد نام ستاره فرمانفرماییان را به عنوان یکی از زنان پیشرو در علم مددکاری در لیست زنان تأثیرگذار تاریخ آمریکا قرار دادهاست. او خاطرات زندگی و کار حرفهای خود را در کتابی با عنوان دختر ایران منتشر کرد که این کتاب در ایران بارها تجدید چاپ شد.
دلشاد خاتون (۲جلدی)
ثریا جبار زاده
دلشاد خاتون (درگذشت ۲۷ دسامبر ۱۳۵۱میلادی) (روشن. ملکه دلشاد) (به معنای قلب خوشبخت)، یک شاهزاده خانم بود. او همسر ایلخان ابوسعید بهادرخان و پس از وی شیخ حسن جلایر، اولین حاکم دودمانی جلایریان، و مادر فرزند و جانشین وی سلطان اویس جلایر بود.
دلشاد خاتون پس از مرگ پدرش در سال ۱۳۲۷میلادی تحت حمایت عمه خود بغداد که پس از ازدواج اول با حسن بزرگ، همسر ابوسعید شده بود، قرار گرفت. در طول دوره ازدواج عمه خود با ابوسعید، با همه خدم و حشم و نعمتهای شاهانه دلشاد تحت سرپرستی مستقیم بغداد که در اداره امپراتوری مسلط شده بود قرار داشت. وقتی دلشاد به بلوغ رسید بسیار زیبا بود، گفته میشود شباهت زیادی به بغداد خاتون عمه خود داشت و سرانجام ابوسعید عاشق دلشاد شد. ابوسعید بعد از شنیدن شایعات مخرب علیه بغداد در مورد رابطه او با شیخ حسن شوهر سابقش، بعد از مدتی بغداد خاتون عمه دلشاد را طلاق داد و در سال ۱۳۳۳میلادی با دلشاد ازدواج کرد. چون بعداً بیگناهی بغداد خاتون اثبات شد، ابوسعید دوباره بغداد را مورد نظر، لطف و عنایت قرار داد و به عنوان همسرش دوباره او را در دربار بازگرداند و بدخواهان علیه بغداد را اعدام کرد و امتیازات و اختیارات تقریبا زیادی دوباره به بغداد خاتون اعطا شد. در پایان زندگی، ابوسعید از همسران خود خوشحال نبود، حتی بغداد خاتون با وجود همه علاقهای که ابوسعید نسبت به او احساس می کرد، نتوانست رضایت کامل سلطان را داشت باشد، اما دلشاد توانست ابوسعید را کاملاً راضی کند و ابوسعید آشکارا دلشاد را خیلی زیاد دوست داشت؛ بنابراین، بغداد بسیار حسادت کرد و این حسادت منجر درگیری او با ابوسعید و دلشاد شده و سرانجام بعد از این که دلشاد فرزند ابوسعید را حامله شد، حسادت بغداد خاتون را غیر قابل وصف کرده و باعث شد، در نهایت ابوسعید در اواخر سن ۳۰ سالگی در سال ۱۳۳۵ با مسمومیت توسط بغداد خاتون هلاک شود. بنابراین حکومت ایلخانان بر ایران پایان یافت.