چرم ساغری
اونوره دو بالزاک
م. ا. به آذین
چرم ساغری[La Peau de chagrin] این رمان کوتاه انوره دو بالزاک (1799-1850)، نویسنده فرانسوی، متعلق به دوره آغاز آفرینندگی ادبی حقیقی اوست. او با چرم ساغری، که به سال 1831 انتشار یافت، رشته قصه‌هایی را آغاز می‌کرد که بعداً مجموعه کمدی انسانی جایگاه ویژه‌ای به نام « بررسیهای فلسفی» یافت. مارکی جوانی به نام رافائل دو والانتین، که یتیم و سخت تنگدست مانده است، دستخوش وسوسه اثر بزرگی است که مایه امید و تسلای خاطر اوست: این وسوسه نگارش «نظریه اراده» است که اثری بدیع و مبهم، و مانند خود ماجرای داستان ملهم از مسمریسم و علوم خفیه است. ولی چون از وسعت کار نومید می‌شود می‌خواهد خودکشی کند. در این هنگام با شخصیت عجیب نیمه عتیقه فروش و نیمه جادوگری ملاقات می‌کند. این شخص تکه‌ای چرم ساغری به او هدیه می‌کند که دارای قدرت برآوردن کلیه آمال و همه آرزوهای کسی است که آن را در اختیار داشته باشد ولی ....
نمونه هایی از قسمت های زیبای داستان: دوچیز که انسان به طور غریزی انجام می دهد، او را از پا در می آورد و سرچشمه زندگی اش را می خشکاند: خواستن و توانستن. ولی میان این دو حد نهایی اعمال بشری، دستور دیگری هم هست که دانایان آن را به کار می گیرند...می توان به طور خلاصه گفت: خواستن ما را می سوزاند، توانستن نابودمان می کند، ولی دانستن وجود ناتوان ما را در یک حالت آرامش پیوسته نگه می دارد. ما هرگز برای بلهوسی های خود پول کم نداریم، فقط سر قیمت چیزهای مفید و لازم چانه می زنیم. برای یک دختر رقاص سکه های طلا می ریزیم، اما با کارگری که خانواده گرسنه اش به انتظار پرداخت یک صورت حساب است بحث می کنیم –– هر قدر هم که ما برای لذات خودپسندی پول بدهیم، باز هرگز در نظر ما چندان گران نیست. رافائل به راستینیاک: ترجیح می دهم در کشتی بنشینم و به برزیل بروم و با آن که از علم جبر چیزی نمی دانم آن را به سرخ پوستان آنجا درس بدهم، اما نام خانواده خود را به لجن نکشم. راستینیاک به رافائل (در جایی دیگر): برویم به بوادوبولونی. کنتس تو را آن جا خواهیم دید و من هم آن بیوه قشنگ جوانی را به باید با آن ازدواج به تو نشان خواهم داد. زن دلفریبی است، از اهالی آزاس، کمی فربه که آثار کانت و شیلر و ژان پول و یک عده کتاب های اشک آور را می خواند و این عادت بد را هم دارد که همیشه عقیده من را می پرسد، و من باید وانمود کنم که این محصولات حساسیت زورکی آلمانی را می فهمم و مقدار زیادی شعر و سرود می دانم و حال آنکه پزشک مرا از همه این چیزها منع کرده است.
چرم ساغری
اونوره دو بالزاک
ترجمه: م. ا. به آذین
پوست جادویی (به انگلیسی: The Magic Skin) رمانی از رمان‌نویس و نمایشنامه‌نویس فرانسوی آنوره دو بالزاک (۱۷۹۹–۱۸۵۰) است که در سال ۱۸۳۱ منتشر شد. داستان آن در اوایل قرن نوزدهم پاریس اتفاق می افتد و داستان مرد جوانی را روایت می کند که یک چرم ساغری (چرم پوست کفل اسب) پیدا می کند که تمام آرزوهای او را برآورده می کند. با این حال، برای هر آرزویی که برآورده می شود، پوست کوچک می شود و بخشی از انرژی فیزیکی او را مصرف می کند.
داستان اولن اشپیگل
شارل دکوستر
ترجمه: م. ا. به آذین
رمان تاریخی «افسانه اولن اشپیگل» یادی از گشته شدگان دادگاه های تفتیش عقاید امپراطوری فلاندر.
زندگی اولن اشپیگل، یک زندگی عادی و معمولی نبود. مرگ و دفن وی نیز عادی نبوده است، زیرا که وی را ایستاده دفن کردند. قضیه از این قرار بوده است، که هنگامیکه اولن اشپیگل وفات یافت، و مردم میخواستند وی را دفن کنند، تابوت وی را طبق سنت مسیحیان روی طنابی قرار دادند تا آن را به درون قبر بگذارند. در این هنگام طناب در قسمتی که پاهای تیل قرار داشته پاره شده و تابوت به درون قبر افتاد. طوری که انگار تابوت و میت درون آن روی پا ایستاده بودند. در این هنگام مردم گفتند، بگذارید همینطور بماند. او در تمام زندگی اش یک انسان عادی و معمولی نبود. مرگ و دفنش نیز باید غیر عادی باشد. بدین ترتیب وی را ایستاده دفن کردند. دوستان و اطرافیانش روی سنگ قبرش چنین نوشتند: این سنگ را از روی این قبر برندارید. اینجا اولن اشپیگل آرمیده است...
"تیل اویلن اشپیگل", یا "دیل اولن اشپگل"یا "تیل اولن اشپیگل " آنطور که در متون قدیمی و به زبان آلمانی سفلی نوشته شده است، داستان زندگی تیل اولن اشپیگل است که در سال 1510/1511 میلادی نوشته شده است.
داستان اولن اشپیگل معروفترین کتاب ایالت نیدر‌ساکسن در شمال آلمان است که تا کنون به بیش از 280 زبان ترجمه شده است. اهمیت این کتاب در چیست؟ اگر از شوانک صحبت کنیم, که نویسندگان دیگری نیز بوده اند که تقریبا با هرمان بوته هم‌دوره بودند و شوانک نوشتند, ولی آثار آنان محبوبیت و شهرت این کتاب را هیچ‌وقت کسب نکردند، مانند هانس زاکس و باستیان برانت و دیگران که نامشان را فقط کسانی می‌دانند که با تاریخ ادبیات آلمان رابطه‌ای داشته باشند. ولی نام تیل اولن اشپیگل را کودکان دبستانی هم می‌دانند و داستانهایش را می‌خوانند.
اهمیت این کتاب در چند نکته نهفته است:
- یکی زمان نگارش و چاپ کتاب، اوائل قرن 16 میلادی.
- دیگر زبان رک و صریح نویسنده آن.
- مراعات نکردن این نکته که ممکن است کسی از حقیقت برنجد.
- به قاضی بردن اشراف آلمانی و روحانیون مسیحی.
- زیر سؤال بردن نظام ارباب-رعیتی حاکم بر آلمان آن زمان.
- زیر سؤال بردن کلیسا به عنوان یک سازمان منسجم
- ترجمه آن به زبانهای مختلف
- الهام گرفتن نویسندگان دیگر از شخصیت اولن اشپیگل برای خلق آثارشان.
در قرن 16 این کتاب فقط در آلمان 35 مرتبه تجدید چاپ شد و همان موقع یکی از پرفروش‌ترین کتابهای مغرب زمین شد. جای خالی این کتاب در ایران به خوبی حس می‌شد.
در زبان فارسی دو کتاب راجع به افسانه‌های اولن اشپیگل وجود دارد که حکایات اولن اشپیگل نیستند. این دو کتاب از زبان فرانسوی به فارسی ترجمه شده‌اند و نویسنده هر دو کتاب "شارل دو کوستر" بلژیکی می‌باشد. یکی از این دو کتاب را مرحوم به‌آذین و دیگری را آقای گلکار ترجمه کرده‌اند. این دو کتاب رمان هستند و در قرن 19 نوشته شده‌اند. شارل دکوستر که خود در قرن 19 زندگی می کرد, از حکایات اولن اشپیگل در خلق رمانش استفاده کرده است. پس این دو کتاب ربطی به "حکایات و افسانه‌های اصلی اولن اشپیگل" ندارند.
ژان کریستف (۴جلدی)
نامه سان میکله
اثر دکتر آکسل مونته
ترجمه: م. ا. به آذین
تا جان خود را ایثار نکنی
چیزی بکسی نبخشیده ای
اکسل مونته در نوشته هایش، غالباً شرح تجارب و مکاشفات و تخیلات و اندیشه های خود را با خواننده در میان نهاده است. نوشته هایش مستقیماً از زندگی واقعی سرچشمه گرفته، اما دراماتیزه شده و با زیبایی خیره کننده ای به تخیلات آذین شده و منزلتی هنری و زیباشناسانه یافته است.شرح احوال و حالات و زیسته های مردم عادی ـ اعم از فقیر یا غنی ـ را با همه پیچیدگی ها نوشته است. او، البته یک خصوصیت مهم دیگر نیز دارد و آن دفاع پرشور و خستگی ناپذیر از حقوق حیوانات بود. در خانه اش در کاپری، در باغ وی همه جور جانوری دیده می شد، میمون، سگ، گربه، جغد و ... خصوصاً پرندگان که معشوق واقعی او بودند. دائماً به دنبال جای امنی برای پرنده ها در نزدیکی خانه اش می گشت و مکانی را به این کار اختصاص داد. پرندگان زخمی و درمانده را تیمار می کرد و پس از مرگش نیز، بنیاد مسئول سان میکله، آن مرکز پرندگان را که او ساخته بود محافظت کرد و توسعه بخشید و گویا هم اینک بیش از ۵۵۰۰۰ گونه پرنده در آن نگه داری و درباره حیات آنها مطالعه می شود.
