آتشی در خانه

مترجم: پیمان خاکسار

داستان انتشار اتحاديه‌ي ابلهان نوشته‌ي جان‌کندي تول داستان غريبي‌ است. جان‌کندي کتاب را در سي‌سالگي نوشت و بعد از اين‌که هيچ ناشري زير بار چاپ آن نرفت به زندگي خود پايان داد. مادرش يازده سال تلاش کرد تا بالاخره دانشگاه لوييزيانا راضي به انتشار کتاب شد. کتاب به محض انتشار غوغا به پا کرد و همان سال ــ 1981 ــ جايزه‌ي پوليتزر را ربود و پس از آن تبديل به يک کالت شد. شايد بتوان محبوبيت کتاب را با ناطور دشت سلينجر مقايسه کرد. ايگنيشس جي رايلي قهرمان کتاب يک دن کيشوت امروزي است که وادار مي‌شود از خلوت خود بيرون بيايد و با جامعه‌اي که از آن متنفر است روبه‌رو شود و به شيوه‌ي ديوانه‌وار خود با آن بستيزد. بسياري از منتقدان، اتحاديه‌ي ابلهان را بزرگ‌ترين رمان کمدي قرن مي‌دانند.

«تو اصلاً تو خيابون سن ژوزف چي‌کار داشتي؟ اون‌جا که فقط انباره و اسکله. اصلاً آدم از اون‌جا رد نمي‌شه. اون‌جا اصلاً جزء مسيراي ما نيست.» «راستش اين رو نمي‌دونستم. از سر ناتواني اون‌جا توقف کردم تا خستگي درکنم. گاه‌گداري هم رهگذري عبور مي‌کرد که متأسفانه ميلي به هات‌داگ نداشت.» «پس اون‌جا بودي. واسه همينه که هيچي نمي‌فروشي. شک ندارم که داشتي با اون گربه‌ي لعنتي بازي مي‌کردي.» «حالا که اشاره کرديد ياد يک و يا شايد دو حيوان اهلي افتادم که اون حوالي پرسه مي‌زدن.» «پس داشتي با گربه‌هه بازي مي‌کردي.» «نه. من با گربه بازي نمي‌کردم. من فقط گربه رو برداشتم تا کمي نازونوازشش کنم. گربه‌ي گل‌باقالي بسيار ملوسي بود. بهش يک هات‌داگ تعارف کردم ولي از خوردنش امتناع کرد. حيواني بود باسليقه و نجيب.»

نويسنده : گابريل گارسيا ماركز

مترجم : كاوه ميرعباسی

صد سال تنهایی (به اسپانیایی: Cien años de soledad) نام رمانی به زبان اسپانیایی نوشته گابریل گارسیا مارکز که چاپ نخست آن در سال ۱۹۶۷ در آرژانتین با تیراژ ۸۰۰۰ نسخه منتشر شد. تمام نسخه‌های چاپ اول صد سال تنهایی به زبان اسپانیایی در همان هفته نخست کاملاً به فروش رفت. در ۳۰ سالی که از نخستین چاپ این کتاب گذشت بیش از ۳۰ میلیون نسخه از آن در سراسر جهان به فروش رفته و به بیش از ۳۰ زبان ترجمه شده است. جایزه نوبل ادبیات ۱۹۸۲ به گابریل گارسیا مارکز به خاطر خلق این اثر تعلق گرفت.

«خيلي سال بعد، جلوي جوخه آتش، سرهنگ آئورليانو بوئنديا بي‌اختيار بعدازظهر دوري را به ياد آورد كه پدرش او را برد تا يخ را بشناسد.»

رمان «صد سال تنهايي» بي‌ترديد يكي از شاهكارهاي جاويدان ادبيات آمريكاي لاتين است كه در روستاي خيالي «ماكوندو» مي‌گذرد. به گفته ماريو بارگاس يوسا: «ظهور ماكوندو، آفريده تخيل بارور گابريل گارسيا ماركز، موجب «زمين‌لرزه‌اي ادبي» در آمريكاي لاتين شد.» دنياي خيالي ماكوندو مكاني است كه در آن رويدادهاي شگفت‌آور، تراژدي محض و مسخرگي افسار گسيخته، بسان واقعيت‌هاي مطلق، كنار هم جاي مي‌گيرند و راوي با لحني قاطع و كاملا قانع‌كننده بازگويشان مي‌كند.

در این رمان به شرح زندگی شش نسل خانواده بوئندیا پرداخته شده‌است که نسل اول آن‌ها در دهکده‌ای به نام ماکوندو ساکن می‌شود.

ناپدید شدن و مرگ بعضی از شخصیت‌های داستان به جادویی شدن روایت‌ها می‌افزاید. صعود رمدیوس به آسمان درست مقابل چشم دیگران کشته شدن همه پسران سرهنگ آئورلیانو بوئندیا که از زنان در جبهه جنگ به وجود آمده‌اند توسط افراد ناشناس از طریق هدف گلوله قرار دادن پیشانی آنها که علامت صلیب داشته و طعمه مورچه‌ها شدن آئورلیانو نوزاد تازه به دنیا آمده آمارانتا اورسولا از این موارد است. به اعتقاد بسیاری او در این کتاب سبک رئالیسم جادویی را ابداع کرده است. داستانی که در آن همهٔ فضاها و شخصیت‌ها واقعی و حتی گاهی حقیقی هستند، اما ماجرای داستان مطابق روابط علّی و معلولی شناخته شدهٔ دنیای ما پیش نمی‌روند.