بی قراری

نويسنده:ارنست ويلهلم هاينه

مترجم:علي اسديان

چه‌کسی موتسارت را کشت؟ ۱۴ روایت واقعی از زندگی چند موسیقیدان بنام تاریخ است، حقایقی بس مرموز و عجیب که روایت آن‌ها به داستانی جنایی برآمده از تخیل نویسنده می‌ماند؛ به‌همین دلیل هم عنوان فرعی «داستان‌هایی برای دوستداران موسیقی» برای کتاب انتخاب شده است. ارنست‌ویلهلم هاینه، نویسنده‌ی کتاب، که خود معماری برجسته بود، به نوشتن روایت‌های تاریخی این‌چنینی علاقه‌ی بسیاری داشت و در این کتاب نیز پرونده‌هایی مبهم و عجیب و تاریخی را درباره‌ی موسیقیدانان گشوده و با بازخوانی آن‌ها پرتو تازه‌ای بر هر کدام تابیده است. او ضمن بررسی این پرونده‌ها کمی هم به زندگی و شخصیت این موسیقیدانان پرداخته است که بر جذابیت روایتش افزوده است. موتسارت، هایدن، پاگانینی، چایکوفسکی، برلیوز، دانکن، واگنر، روسینی، باخ، هندل، بیزه، موسُرگسکی و گلن میلر هنرمندانی هستند که در این کتاب به آن‌ها پرداخته شده است.

نام نویسنده : فرانتس کافکا

نام مترجم : علی اصغر حداد

اين كتاب همه داستان‌هاي كافكا را گرد هم آورده است. از داستان‌هاي كلاسيكي هم‌چون مسخ و كيفرگاه و هنرمند گرسنگي گرفته تا داستان‌هاي كوتاه‌تر و پاره‌نوشته‌هايي كه ماكس برود پس از مرگ نويسنده درآورد، به جز 3 رمان كافكا، تمام دستاورد داستاني او در اين مجلد گنجانده شده است.

آندری ولوس

آندری ولوس در اواخر دهه‌ی 1990 در زندگی‌نامه‌ی کوتاهی نوشت: “همه‌ی آنچه می‌توانم درباره‌ی خودم بگویم در چند سطر می‌گنجد.در دوشنبه به دنیا آمدم.آن‌جا مدرسه را تمام کردم.در پژوهشکده‌ی نفت درس خواندم.متخصص ژئوفیزیک شدم.حتی در همین رشته کار کردم.در جوانی شعر می‌سرودم.گاهی چاپشان می‌کردند.مدت‌ها به ترجمه‌ی شعر از تاجیکی مشغول بودم.اولین داستانم حدود…حتی یادم نمی‌آید حدود چند سال پیش منتشر شد.ده؟دوازده؟بعد نوبت به کتاب نثرم رسید…خلاصه،زندگی پیش می‌رود و تمامش هم وقف ادبیات نشده است، لابد به همین دلیل است که دوستانم درباره‌ی من می‌گویند: همان است که نویسندگی هم می‌کند”

آندری ولوس در رمانی با یک طوطی با نثری ساده و روشن به مسئله‌ی غلبه‌ی نگرش تجاری و سرمایه داری بر دانش و فرهنگ می‌پردازد،مشکلی که ظاهرا ابعادی فراگیر و جهانی به خود گرفته است.در بخشی از کتاب می‌خوانیم: کالاباروف یک روز در میان راهی دادگاه می‌شود،چون پیوسته به کتابخانه‌اش سوءقصد می‌کنند،گاهی به ساختمانش و گاهی هم به زمینش.گاهی شرکت نفت می‌خواهد در آن ساکن شود و گاهی شرکت گاز.گاهی می‌خواهند به جای کتابخانه جایگاه سوختگیری با فناوری نانو درست کنند و گاهی پارک آبی.این سوءقصدها فعلا دفع شده است ولی اگر روزی کالاباروف را برکنار کنند،چه کسی برای دفاع از کتابخانه سپر به دست می‌گیرد و شمشیر می‌زند؟!