خواجه رشیدالدین فضل الله

 ارسطو به وجود خدایی اعتقاد دارد که برای نظر زنده است و در زندگی انسانی نیز نظر را بر همه چیز برتری می‌نهند؛ و آنجا که (در اخلاق نیکوماخوس) می‌گوید، لذت نظر را بر همه لذات دیگر برتری می‌نهیم گمان می‌برد که با این سخن طبیعت انسانی را تشریح می‌کند حال آنکه در واقع طبیعت خود را توصیف می‌کند. طبیعت «نظر پرست» ارسطو بیش از همه آثار او، حتی مابعدالطبیعه، در هشت فقره درس‌های او درباره طبیعت و حرکت که مجموعه آن‌ها از دیرباز در محیط فرهنگی ما با عنوان «سماع طبیعی» شناخته شده است، متجلی است. این درس‌ها پایه‌های آن چیزی هستند که «فلسفه طبیعی» یا به قول خود ارسطو فلسفه دوم در مقابل فلسفه اولی نامیده می‌شود. اندیشه حاکم در این اثر این اصل فلسفی ارسطوئی است که همه موجودات از تضاد ماده و صورت نشات گرفته و پدید آمده‌اند در حالی که صورت، هم علم محرک است و هم علت غائی؛ و مفاهیم بخت و اتفاق و ضرورت و نامتناهی و زمان و مکان و خلا و حرکت و تغیر و فساد همه از این دیدگاه مورد بررسی قرار می‌گیرند. عنوان کتاب حاضر در دست نوشته‌های یونانی «درس‌هایی درباره طبیعت» است.

مترجم :   احمد نراقی و ابراهیم سلطانی

این اثر یکی از بهترین منابع در زمینه فلسفه دین می باشد. در این کتاب مسائل کلاسیک و جدید کلامی به زبانی شیوا پرداخته شده است و خوشبختانه ترجمه کتاب نیز دارای پیچیدگی نیست و به راحتی قابل استفاده است. برخی از مسائلی که در این کتاب به آنها پرداخته شده است عبارت است از تجریه دینی، عقل و ایمان، براهین اثبات وجود خدا، زبان دین، معجزات، الهیات پویشی، کثرت‌گرایی دینی، معرفت‌شناسی اصلاح‌شده و …