ساختن برای ماندن

نام نویسنده : برنهارد شفرز

نام مترجم : کرامت الله راسخ

کتاب مبانی جامعه‌شناسی جوانان نوشتهٔ برنهارد شفرز، استاد برجستهٔ جامعه‌شناسی در آلمان، توسط نشر دانشگاهی او. تی. ب.، یکی از معتبرترین ناشران کتاب‌های علمی و دانشگاهی در آلمان، منتشر شده است. این کتاب در مدت کوتاهی به چاپ ششم رسید.

نویسندهٔ کتاب می‌کوشد، از منظر جامعه‌شناسی به دشواری‌های جوانی و نوجوانی نگاه کند. اگرچه، همان‌طور که از نام کتاب پیداست، این اثر بر مبنای نظریه‌های جامعه‌شناختی نوشته شده است، اما نویسنده در تدوین کتاب از آخرین دستاوردهای علوم تربیتی و روان‌شناسی نیز بهره گرفته است. در این کتاب ما با موضوع‌های گوناگونی در پیوند با جوانان آشنا می‌شویم: تعریف جوان و جوانی، جوانان و دین، جوانان و موسیقی، جوانان و سیاست، جوانان و ورزش، جوانان و فرقه‌ها، جوانان و انحرافات، جوانان و افراط‌گری و مطالب ارزندهٔ بسیاری دیگر در عرصهٔ جوان‌پژوهی.

هدف از این کتاب، واکاوی تأثیر  پینوشه روی تاریخ معاصر و معانی مختلف و نمادهایی است که این چهره یادآور می‌شود. این کتاب، زندگینامه نیست؛ بلکه بررسی دوران حکومت پینوشه و میراث اوست. به این معنا، کتاب خاطرات سیاسی من از پینوشه و دورهٔ اوست. به‌ خاطر  او، زندگی بسیاری از ما عوض شد و برنامه‌های اولیه‌مان تابع اولویت مبارزه با دیکتاتوری قرار گرفت. علاوه بر  تجربیات خودم، از مصاحبه‌های فراوان با بازیگران محوری، اسناد محرمانه و پوشش‌های رسانه‌ای وسیعی از دورهٔ پینوشه برای روایت رویدادها و جزئیات بسیار از حوادث فرعی که امروز  برای عامهٔ مردم ناشناخته است، استفاده کرده‌ام.

نام نویسنده : گریگوری منکیو

نام مترجم : حمیدرضا ارباب

دکتر گریگوری منکیو استاد اقتصاد دانشگاه هاروارد است. او تحصیلات خود را در دانشگاه‌های پرینستون و ام‌آی‌تی به پایان رسانده و تاکنون مباحث مختلفی مانند اقتصاد خرد، اقتصاد کلان، آمار و اصول اقتصاد را در دانشگاه تدریس کرده است. منکیو نویسنده‌ای پرکار است.

نام مترجم : علی رامین

حکومت انتخابی مفصل‌ترین و منظم‌ترین رساله جان استوارت میل در فلسفه سیاسی است که هدف از نگارشش بازنمایاندن نتیجه تفکرات وی در باب برترین ساختار حکومت دموکراتیک، بحث درباره نظریه عمومی حکومت و نهادهای دموکراتیک و نیز بازتاباندن پرورده‌ترین نگرش‌های او بر مسائل بنیادین سیاست در عصر خویش است.

میل ضمن آن‌که هشدار همه صاحب‌نظران سیاسی در باب مخاطرات نهفته در راه دموکراسی را به‌دقت از نظر می‌گذراند و همه مسائل رویاروی نهادهای دموکراتیک را در معرض اعتنایی بایسته قرار می‌دهد، حکومت انتخابی یا در حقیقت دموکراسی غیرمستقیم را برترین نوع حکومت می‌شمارد. در تشریح نوع حکومت مطلوب خویش، ابتدا با لاک هم‌داستان می‌شود که تحقق دموکراسی جز از راه نافذبودن رأی اکثریت امکان‌پذیر نیست، ولی به تأکید می‌گوید که رأی اکثریت فقط شرط لازم است نه شرط کافی. مجلس قانونگذاری که مهم‌ترین رکن دموکراسی در هر کشور است هنگامی اصالت دارد که در آن هم اکثریت و هم اقلیت نمایندگان خود را داشته باشند.

یک اقلیت فرهیخته همین‌قدر که فرصت ابراز نظرات خود را داشته باشد، بهترین عامل فراکشیدن سطح معنوی نمایندگان اکثریت و برترین وسیله تعدیل تندروی‌ها و تخفیف هیجانات سیاسی خواهد بود.

نام مترجم : خشایار دیهیمی

ایوان کلیما (به چکی: Ivan Klíma) متولد (۱۴ سپتامبر ۱۹۳۱) در پراگ است. او نویسنده، مقاله‌نویس، نمایش‌نامه‌نویس و روزنامه‌نگار اهل جمهوری چک است.

او سال‌های دوره کودکی خود را در ترزین اشتات گذراند. کلیما در ۷۹ سالگی در گفتگویی که با مجله مهرنامه کرد دربارهٔ زندگی آن سال‌ها گفته است «در ترزین اشتات که من سه سال و نیم آنجا بودم اتاق گاز نبود. با این حال صدها جسد دیدم. در آنجا مرگ یک تجربه روزانه بود. من به مرگ عادت کرده بودم و حتی دست کشیدن به یک جسد دیگر هیجانی برای من نداشت.»

بعد از بهار پراگ بسیاری از آثار او و دوستانش ممنوع‌الانتشار شدند. با این حال از چک خارج نشد و به گفته خودش کنار شادی‌ها و غم‌های هم‌وطنانش ماند. یک سال قبل از بهار پراگ نیز به دلیل انتقادهایش از حکومت کمونیستی چکسلواکی بازداشت شد.

او سال ۱۹۶۹ برای یک ترم به دعوت از دانشگاه میشیگان آمریکا برای تدریس به این کشور رفت. یک سال بعد دوباره به پراگ بازگشت و به نوشتن نمایشنامه و داستان پرداخت. اما این آثار تا سال ۱۹۸۹ فقط در خارج از چکسلواکی منتشر می‌شدند.

کلیما سال ۲۰۰۲ توانست جایزه فرانتس کافکا را به خاطر یک عمر فعالیت ادبی از آن خود کند.

در طول دو سال گذشته، بسیار سفر کرده‌ام. شهرهای بسیاری را دیده‌ام و کلیساها، موزه‌ها، باغ‌ها، و قصرهای بسیار. این دیدارها ملغمه غریبی از احساسات و تأثرات در من برجای گذاشته است، و علی‌الخصوص این احساس شک را که در کجا باید منتظر دیدن چه چیزی باشم. احساس شک حاصل خاطرات بد نیست؛ احساس شک حاصل این است که به‌ندرت وقت آن را پیدا می‌کنم که رابطه‌ای با این شهرها برقرار کنم. هر شهری مثل یک آدم است: اگر رابطه اصیلی با آن برقرار نکنیم، فقط نامی بر جای می‌ماند، یک شکل و صورت بیرونی که خیلی زود از حافظه و خاطره‌مان می‌رود و رنگ می‌بازد. برای برقرار کردن چنین رابطه‌ای، باید بتوانیم شهر را با دقت ببینیم و شخصیت خاص و استثنایی آن را دریابیم، آن «من» شهر، روح شهر، هویت آن، و شرایط زندگی آن که در طول زمان و در عرض مکان آن پدید آمده است. پراگ شهری رازآلود و پرهیجان است که با حال و هوایش، با مخلوط غریب سه فرهنگش الهام‌بخش خلاقیت افراد بسیاری شده است. سه فرهنگی که چندین دهه، یا حتی قرن‌ها در این شهر در کنار هم می‌زیسته‌اند.