عشق ما اجتناب ناپذیر بود آلما،من همیشه این را می دانستم،هرچند سال ها با این حقیقت جنگیدم و سعی کردم تو را از ذهنم پاک کنم،و می دانستم که نمی توانم این کار را از صمیم قلب انجام بدهم وقتی تو مرا بی دلیل ترک کردی،واقعا آن وضعیت را درک نکردم احساس کردم فریب خورده ام اما در طول اولین سفرم به ژاپن فرصتی به من دست داد که آرام شوم و کم کم پذیرفتم که تو را در این دنیا از دست داده ام دیگر دست از فکر و خیال و حدس زدن این که چه بین ما رخ داده برداشتم.هیچ امیدی نداشتم که دوباره با هم باشیم.حالا بعد از چهارده سال جدایی که روز به روزش را به تو فکر کردم،درک کردم که ما هیچ وقت نمیتوانستیم زن و شوهر بشویم هرچند که آن احساسات نزدیک مان را هم نمیتوانیم دور بیندازیم من از تو دعوت میکنم که عشق مان را در یک حباب زنده نگه داریم و از خارهای زندگی حفظش کنیم آن را برای آخر عمرمان و حتی برای بعد از مرگ مان دست نخورده نگه داریم.ما میتوانیم عشق مان را برای همیشه زنده نگه داریم.
کولسون وایت هد
معصومه عسکری
کتاب راه‌آهن زیرزمینی (The Underground Railroad) به قلم کلسن وایتهد (Colson Whitehead) برندهجایزه پولیتزر در بخش داستان در سال ۲۰۱۷ شد. وایتهد قبل از این رمان، پنج کتاب رمان دیگر نوشته بود و تعدادی مقاله و کتاب غیرداستانی از او منتشر شده بود. اما آخرین رمان او؛ راه‌آهن زیرزمینی موفق‌ترین اثر او تاکنون به شمار می‌رود، این کتاب در سال ۲۰۱۶ برنده جایزه کتاب ملی شد، به عنوان یکی از کتاب‌های باشگاه کتابخوانی اپرا انتخاب شد و همچنین در لیست کتاب‌های منتخب برای تعطیلات تابستانی باراک اوباما جای گرفت. کسب جایزه پولیتزر در ادامه‌ی این موفقیت‌ها، این زنجیره را تکمیل کرد تا کتاب راه‌آهن زیرزمینی در سراسر دنیا معرفی و خوانده شود.
کتاب راه‌آهن زیرزمینی در مورد برده‌داری در تاریخ آمریکاست. وایتهد می‌گوید ایده و طرح داستان را از سال ۲۰۰۰ در ذهن داشته اما آن زمان خود را آن‌قدر نویسنده چیره‌دستی تصور نمی‌کرد که بخواهد به این داستان بپردازد و ترجیح داد اول تجربه‌ی بیشتری کسب کند. عنوانراه‌آهن زیرزمینی اشاره به شبکه‌ای بزرگ دارد که در خفا و پنهانی فعالیت می‌کردند تا به برده‌ها برای فرار به شمال کمک کنند. افراد فعال در این شبکه از هر قشری بودند، اعم از سفیدپوست یا سیاهپوست، اما اکثر آن را سیاهپوستان تشکیل می‌دادند. در این شبکه که نام راه‌آهن زیرزمینی برای انتخاب شده بود اصطلاحاتی مورد استفاده قرار می‌گرفت که واقعا در راه‌آهن و قطار به کار می‌رود. وایتهد در داستان خود این مفهوم را وام گرفته است.
قهرمان داستان برده ۱۵ ساله‌ای به نام کورا است که تصمیم می‌گیرد به همراه یک برده تازه‌وارد به نام سزار از مزرعه پنبه‌ای که در آن کار میکند بگریزد. اما نقشه آن طور که آنها پیش‌بینی کرده‌بودند پیش نمی‌رود و این باعث می‌شود که ماجراهای هیجان‌انگیز و پرریسکی برای آنها رقم بخورد. وایتهد قبل از به تحریر درآوردن کتاب فکر می‌کرد که شخصیت اصلی داستانش یک مرد جوان است اما بعد از اینکه شروع به نوشتن کرد این ذهنیتش تغییر کرد و شخصیت اصلی داستان به جای یک مرد جوان، یک دختر نوجوان از آب درآمد.
ابتدای کتاب به توصیف مصائب و دردهای زندگی به عنوان یک برده می‌پردازد. این مشکلات و همچنین ارتباط بین برده‌ها به گونه‌ای بسیار تاثیرگذار نوشته شده است. وایتهد در این مورد می‌گوید خیلی سخت بود که جنبه‌های روانشناسی این مزرعه را به تصویر بکشم، چه کسی میتواند درک کند مردمی که از بدو تولد با آنها وحشیانه رفتار شده، به آنها تجاوز شده و از انواع آسیب‌ها رنج می‌برند؛ چگونه با هم رفتار می‌کنند؟ او معتقد است برده‌های این مزرعه نمی‌توانند مثل داستان کلبه عمو تم با هم مهربان باشند و به هم کمک کنند، ناملایمتی‌ها باعث شده که آنها حتی برای یک لقمه بیشتر از غذا با هم در جنگ باشند. او برای نوشتن این کتاب تحقیقات زیادی انجام داد، داستان‌های زیادی را خواند و به داستان‌های شفاهی زیادی گوش داد تا بتواند وضعیت برده‌ها را هر چه بیشتر نزدیک به واقعیت توصیف کند.
بهزاد عبدي
بهزاد عبدی متولد 65 است و پیش از این مجموعه شعر "باد به دنبال خودش می گردد" را توسط نشر مروارید منتشر کرده بود. وی شاعر، نویسنده و منتقدی است که علاوه بر این دو مجموعه شعر، مجموعه داستانی با عنوان "درخت شلوار" را در دست چاپ دارد. عبدی همچنین در سال های اخیر با روزنامه ها و مجلات گوناگونی هم کاری داشته است.
آینده ام
در آینه ی کوچکش جا مانده بود
آینه را در کیف کوچکش
دفن کرد و رفت
حالا هرچه می شویم
پاک نمی شود اندامش
از حافظه ی دست هام
تنها شده ام
مثل رد پای گربه ای حامله در برف
مثل پیرهنی که زنی زیبا
هنگام مرگ به تن دارد
از یاد رفته ام
مثل جمعیتی
جا مانده از قطار
به زودی
به زودی
به زودی تمام می شوم
و سطرهای این شعر
خیال های وحشی در اسبی است
که می دود
در دشت ها و قطارها و خیابان ها
می دود و
می دود و
می دود و
هر بار خود را
در تنهایی اصطبل
پیدا می کند
نام نویسنده : ماریو بارگاس یوسا
نام مترجم : عبدالله کوثری
خورخه ماریو پدرو بارگاس یوسا (به اسپانیایی: Jorge Mario Pedro Vargas Llosa) (زادهٔ ۲۸ مارس ۱۹۳۶) داستان‌نویس، مقاله‌نویس، سیاست‌مدار و روزنامه‌نگار پرو است. یوسا یکی از مهمترین رمان‌نویسان و مقاله‌نویسان معاصر آمریکای جنوبی و از معتبرترین نویسندگان نسل خود است. وی هم اکنون به دعوت دانشگاه پرینستون به عنوان استاد مهمان در این دانشگاه به تدریس مشغول است.
کتاب سور بز جنجال بزرگی به پا کرد زیرا در آن به زندگی رافایل لئونیداس تروخیو، دیکتاتور دومینیکن، پرداخته بود. در زندگی این موجود وحشی، فساد و خون‌خواری و جنون همهٔ رهبران دیکتاتور و چگونگی تبدیل انسان به اهریمن را نشان می‌دهد. این جنجال‌آفرینی از دنیای یوسا دور نیست. او کلمات را مین‌های کاشته شده‌ای می‌داند که باید در ذهن یا اخلاق یا حافظهٔ خواننده منفجر شوند.
كلاريس سابار
آريا نوري
لولا در سه ماهگي به فرزندخواندگي قبول شده است. حدود سي سال بعد، در رستوران پدر و مادرش مشغول به كار است و فقط يك رويا را درسر مي‌پروراند: باز كردن يك كتاب‌فروشي. زندگي او زماني كه متوجه مي‌شود مادربزرگش، كه تا آن روز اصلا نمي‌شناختش، ارثيه عجيبي برايش به جا گذاشته، دستخوش تحول مي‌شود. خانه‌اي بزرگ و ماجرايي خانوادگي در دهكده‌اي به نام اوبري. مادربزرگ لولا، در خلال نامه‌هايي، ماجراي خانوادگي‌شان را نقل مي‌كند... در اوبري اما همه لولا را به چشم يك غريبه نگاه مي‌كنند، حتي پسرعموي جديدش ونسان... مرد جواني به نام ژيم هم پس از مدتي به لولا ابراز علاقه مي‌كند...
شناخت آثار ماندگار کلاسیک و پی بردن به نقش آنها در تحول ادبیات و هموار کردن راه نویسندگان دوران های بعد، برای خوانندۀ ادبیات ضرورت مطلق دارد. گوستاوفلوبر در شمار نویسندگانی است که آثارش هم به اعتبار شخصیت ها و هم به سبب نوآوری هایی که راهگشای نویسندگان بعد از او، از هر مکتب و هر نحله، بوده، بی گمان جایگاهی والا در ادبیات جاودان جهان دارد. ماریو بارگاس یوسا در عیش مدام ما را با شخصیت و زندگی فلوبر و دیدگاه های ادبی و اجتماعی او آشنا میکند و گام به گام پنج سال تلاش توان فرسا و پرشکوه این نویسنده را در آفرینش مادام بوواری، مهم ترین رمان او، پی می گیرد و آنگاه با تحلیلی موی شکافانه ابعاد گوناگون این رمان را که خود نخستین رمان مدرن می خواندش برای خواننده روشن می کند.
ووی آلن نویسنده، بازیگر، کارگردان و آهنگساز آمریکایی در دهه‌ی هفتاد ضمن فعالیت در عرصه‌ی سینما، برای مطبوعات هم مطالبِ طنز می‌نوشت. مجموعه‌ی این مطالب در سه کتابِ تسویه حساب، بی‌بال و پر و عوارضِ جانبی گردآمده و مرگ در نمی‌زند گزیده‌ای از آن سه کتاب است.
«خانم ميشل ظرافت جوجه‌تيغي را دارد: از بيرون پوشيده از خار، يك قلعه‌ي واقعي نفوذناپذير، ولي احساسم به من مي‌گويد كه از درون او به همان اندازه‌ي جوجه‌تيغي ظريف است، حيوان كوچك بي‌حال، به‌شدت گوشه‌گير و بي‌اندازه ظريف.» (از متن كتاب)
ظرافت جوجه‌تيغي دومين رمان موريل باربري، نويسنده‌ي چهل‌ساله‌ي فرانسوي، است كه جايزه‌ي برتر سال 2007 اتحاديه‌ي ناشران فرانسه به آن تعلق گرفته است. رمان نخست اين نويسنده به نام شكم‌بارگي به چندين زبان ترجمه شده است.
مرگ کسب و کار من است در واقع سرگذشت رودلف هوس است. او در کتاب رودلف لانگ نام دارد. چرا که کتاب کل داستان زندگی این جلاد نیست و فقط شامل بخش کاری وی و در بارهٔ چند سال پایانی زندگی اوست. سال‌هایی که فرمانده و مسئول اردوگاه آشویتس بود؛ و مسائل مربوط به زندگی شخصی او به کمک خلاقیت نویسنده و با نگاه بر زندگی اغلب نیروها ی نازی است. لازم است ذکر شود که در هنگام فرار او با اسم «فرانز لانگ» زندگی می‌کرد.
بخشی از یادداشت مترجم : در حقیقت این کتاب زندگی نامه یک جلاد مدرن است، و چارچوب زمانی آن وقایع تاریخی مسلمی است که در نیمه اول قرن حاضر بر اروپا گذشته. و سوای آنچه به صورت وقایع خانوادگی و برخوردهای شخصی قهرمان داستان عنوان شده هیچ چیز ان ساخته و پرداخته خیال بافی نیست؛ هر چند این وقایع فرضی نیز ـنچنان واقعی می نماید که محتمل است نویسنده، اساس آن را بر تحقیقاتی در زندگی خصوصی پاره ای از جنایتکاران نازی بنا نهاده باشد...
رمان برادران سیسترز نامزد جایزهٔ ادبی من بوکر ۲۰۱۱ شد و تقریباً در تمام فهرست‌های بهترین کتاب‌های سال ۲۰۱۱ نیز حضور داشت.
آخرین باری که بعد از چند ماه کار توی معدن برگشتم به شهر یه کیسه‌ی بزرگ طلا همراهم بود. با این که می‌دونستم این کار دیوونگیه ولی تصمیم گرفتم تو یکی از گرون‌ترین رستوران‌های شهر یه غذای حسابی بخورم. به استحضارتون برسونم که مجبور شدم برای یه وعده غذا سی دلار پول بدم. غذایی که اگر توی شهر خودم خورده بودم نیم دلار بیشتر برام خرج بر نمی‌داشت.
سرقت آثار هنري پيچيده است. حتي زماني كه سارقين مدرك جرمي از خود باقي مي‌گذارند، آنچه در انتهاي داستان مي‌ماند جاي خالي روي ديوار است. همه نقاشي‌هاي شگفت‌انگيز رايحه خاصي دارند كه آنها را منحصر به فرد مي‌كند...
هنگامي كه نقاشي مذكور پرتره‌اي باشكوه باشد، رايحه و ماهيت منحصر به فردش افزايش مي‌يابد. يكتايي تصوير با يكتايي شخصي كه نقاشي شده درهم مي‌آميزد و ژرف‌تر مي‌شود. آن زمان است كه خسارت سرقت دو چندان مي‌شود. مال‌باخته شايد پس گرفتن پرتره تقلا كند، اما به راستي به دنبال پس گرفتن چه چيزي است؟ نقاشي؟ يا حال و هواي پيشين خلق اثر؟
مارگارت اتوود
شيرين احدزاده
مارگات آتوود نویسنده ی بیش از 45 عنوان کتاب داستان، شعر و نقد ادبی است که بیشتر آن ها در چهل و چند کشور جهان منتشر شده اند. از جمله مهم ترین کتاب های وی میتوان به سرگذشت ندیمه، چشم گریه، نامزد دریافت جایزه بوکر، گریس دیگر برنده جایزه گیلر در کانادا و جایزه پرمیو موندلو د ایتالیا، آدمکش کور برنده ی جایزه بوکر در سال 2000، اوریکس و کریک نامزد دریافت جایزه بوکر در سال 2003، سال سیل، و مدآدام اشاره کرد. او در حال حاضر به همراه گریم گیبسون، نویسنده، در تورنتو زندگی می کند.
قسمتی از داستان
من در آن نور اندک، پوشکین، لرد بایرون و شعرهای جان کیتس را می خواندم. چیزهایی دباره عشق تباه شده، بی اعتنایی و هم چنین شیرینی مرگ آموختم. این افکار برایم آرامش بخش بود. مادرم برایم سیب زمینی، نان و فنجانی خون می آورد و لگن را از اتاق بیرون می برد. زمانی عادت داشت موهایم را شانه بزند، قبل از اینکه مشت مشت بریزند. عادت داشت مرا در آغوش بگیرد و گریه کند، ولی دیگر چنین کاری نمی کند. به جایش سعی میکند هر چه سریع تر از اتاقم بیرون برود. به رغم تلاشی که برای پنهان کردنش دارد، واضح است که از من نفرت دارد. احساس تاسف برای یک نفر، مدت کوتاهی دوام دارد و بعد احساس خواهید کرد که رنج ان ها نوعی ظلم در حق شماست.
ویل ترینرِ ماجراجو، کسی که همواره به ورزش‌های مخاطره‌آمیزی چون صخره‌نوردی می‌پرداخت، در اوج جوانی و سلامت و ثروت اتفاقی برایش رخ می‌دهد و به لحظه‌ای زندگی‌اش تغییر میکند و او...
من پیش از تو یک رمان عشقی نیست، اما عشق، عنصر اصلی آن است؛ عشقی متفاوت که از چارچوب‌های زمینی خارج می‌شود و به لایه‌ی آرمانی می‌رسد و پیچیدگی احساسات درونی انسان را برملا می‌سازد.
آسوشیتدپرس درباره این رمان می‌نویسد: بعضی کتاب‌ها را نمی‌توان زمین گذاشت. کتاب‌هایی وجود دارند که آدم به حدی جذب شخصیت‌هایش می‌شود که دوست ندارد داستان به پایان برسد، برای همین خواندنش را کش می‌دهد. کتاب جوجو مویز یکی از این کتاب‌هاست. گاهی می‌خندید، گاهی لبخند می‌زنید و گاهی عصبانی می‌شوید، و بله، گاهی اشک می‌ریزید. پیشنهاد من: کتاب من پیش از تو را باید همراه با یک جعبه دستمال‌کاغذی فروخت.
نیویورک تایمز نیز نوشته است: نویسنده‌ی کتاب خواننده را در موقعیتی قرار می‌دهد که اشک‌ریزان بخواند و جلو برود... با دو شخصیت اصلی داستانش قصه‌ای می‌آفریند که در خاطره‌ها می‌ماند.
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.