مادام بوواری

مترجم: پیمان خاکسار

داستان انتشار اتحاديه‌ي ابلهان نوشته‌ي جان‌کندي تول داستان غريبي‌ است. جان‌کندي کتاب را در سي‌سالگي نوشت و بعد از اين‌که هيچ ناشري زير بار چاپ آن نرفت به زندگي خود پايان داد. مادرش يازده سال تلاش کرد تا بالاخره دانشگاه لوييزيانا راضي به انتشار کتاب شد. کتاب به محض انتشار غوغا به پا کرد و همان سال ــ 1981 ــ جايزه‌ي پوليتزر را ربود و پس از آن تبديل به يک کالت شد. شايد بتوان محبوبيت کتاب را با ناطور دشت سلينجر مقايسه کرد. ايگنيشس جي رايلي قهرمان کتاب يک دن کيشوت امروزي است که وادار مي‌شود از خلوت خود بيرون بيايد و با جامعه‌اي که از آن متنفر است روبه‌رو شود و به شيوه‌ي ديوانه‌وار خود با آن بستيزد. بسياري از منتقدان، اتحاديه‌ي ابلهان را بزرگ‌ترين رمان کمدي قرن مي‌دانند.

«تو اصلاً تو خيابون سن ژوزف چي‌کار داشتي؟ اون‌جا که فقط انباره و اسکله. اصلاً آدم از اون‌جا رد نمي‌شه. اون‌جا اصلاً جزء مسيراي ما نيست.» «راستش اين رو نمي‌دونستم. از سر ناتواني اون‌جا توقف کردم تا خستگي درکنم. گاه‌گداري هم رهگذري عبور مي‌کرد که متأسفانه ميلي به هات‌داگ نداشت.» «پس اون‌جا بودي. واسه همينه که هيچي نمي‌فروشي. شک ندارم که داشتي با اون گربه‌ي لعنتي بازي مي‌کردي.» «حالا که اشاره کرديد ياد يک و يا شايد دو حيوان اهلي افتادم که اون حوالي پرسه مي‌زدن.» «پس داشتي با گربه‌هه بازي مي‌کردي.» «نه. من با گربه بازي نمي‌کردم. من فقط گربه رو برداشتم تا کمي نازونوازشش کنم. گربه‌ي گل‌باقالي بسيار ملوسي بود. بهش يک هات‌داگ تعارف کردم ولي از خوردنش امتناع کرد. حيواني بود باسليقه و نجيب.»

نويسنده : گابريل گارسيا ماركز

مترجم : كاوه ميرعباسی

صد سال تنهایی (به اسپانیایی: Cien años de soledad) نام رمانی به زبان اسپانیایی نوشته گابریل گارسیا مارکز که چاپ نخست آن در سال ۱۹۶۷ در آرژانتین با تیراژ ۸۰۰۰ نسخه منتشر شد. تمام نسخه‌های چاپ اول صد سال تنهایی به زبان اسپانیایی در همان هفته نخست کاملاً به فروش رفت. در ۳۰ سالی که از نخستین چاپ این کتاب گذشت بیش از ۳۰ میلیون نسخه از آن در سراسر جهان به فروش رفته و به بیش از ۳۰ زبان ترجمه شده است. جایزه نوبل ادبیات ۱۹۸۲ به گابریل گارسیا مارکز به خاطر خلق این اثر تعلق گرفت.

«خيلي سال بعد، جلوي جوخه آتش، سرهنگ آئورليانو بوئنديا بي‌اختيار بعدازظهر دوري را به ياد آورد كه پدرش او را برد تا يخ را بشناسد.»

رمان «صد سال تنهايي» بي‌ترديد يكي از شاهكارهاي جاويدان ادبيات آمريكاي لاتين است كه در روستاي خيالي «ماكوندو» مي‌گذرد. به گفته ماريو بارگاس يوسا: «ظهور ماكوندو، آفريده تخيل بارور گابريل گارسيا ماركز، موجب «زمين‌لرزه‌اي ادبي» در آمريكاي لاتين شد.» دنياي خيالي ماكوندو مكاني است كه در آن رويدادهاي شگفت‌آور، تراژدي محض و مسخرگي افسار گسيخته، بسان واقعيت‌هاي مطلق، كنار هم جاي مي‌گيرند و راوي با لحني قاطع و كاملا قانع‌كننده بازگويشان مي‌كند.

در این رمان به شرح زندگی شش نسل خانواده بوئندیا پرداخته شده‌است که نسل اول آن‌ها در دهکده‌ای به نام ماکوندو ساکن می‌شود.

ناپدید شدن و مرگ بعضی از شخصیت‌های داستان به جادویی شدن روایت‌ها می‌افزاید. صعود رمدیوس به آسمان درست مقابل چشم دیگران کشته شدن همه پسران سرهنگ آئورلیانو بوئندیا که از زنان در جبهه جنگ به وجود آمده‌اند توسط افراد ناشناس از طریق هدف گلوله قرار دادن پیشانی آنها که علامت صلیب داشته و طعمه مورچه‌ها شدن آئورلیانو نوزاد تازه به دنیا آمده آمارانتا اورسولا از این موارد است. به اعتقاد بسیاری او در این کتاب سبک رئالیسم جادویی را ابداع کرده است. داستانی که در آن همهٔ فضاها و شخصیت‌ها واقعی و حتی گاهی حقیقی هستند، اما ماجرای داستان مطابق روابط علّی و معلولی شناخته شدهٔ دنیای ما پیش نمی‌روند.

 مادام بوواری [Masame Bovary] نخستین اثری که از گوستاو فلوبر (1821-1880) نویسنده فرانسوی در 1856 در مجله "روو دو پاری" و در 1857به صورت کتاب مستقل انتشار یافت ‌و بی‌شک مشهورترین و مقبول ‌ترین اثر اوست.

وقتی در 1849 فلوبر به نوشتن این رمان تصمیم گرفت،‌ استعداد خود را جز در آثار دوره جوانی (خاطرات مجنون و نوامبر) نیازموده بود. نخستین تربیت احساساتی، که در فاصله 1843 تا 1845 نوشته بود، تنها طرحی در زمان بزرگی بود که بالاخره در 1869 به چاپ رساند؛ خودش البته خیال می‌کرد اثر دیگری ( وسوسه سنت آنتوآن) را تمام کرده است.

وقتی دست ‌نویس این کتاب تمام شد، دوستان و منتقدانش ماکسیم دوکان و لوئی بویه را به کرواسه دعوت کرد و به مدت سه روز اثرش را برای آن دو خواند. ولی هر دو دوست متفق‌القول بودند که وسوسه اثر بدی است و قابل چاپ نیست.

شاید همان وقت لوئی بویه به او گفته باشد که "موضوعی ساده انتخاب کن و خودت را مجبور کن که آن را خیلی طبیعی بنویسی، حتی خیلی خودمانی، و از پرت و پلاگویی هم بپرهیز". بعد هم اضافه کرده بود:‌ "چرا داستان دلونه را نمی‌نویسی؟" فلوبر که از انتقاد دوستانش جا خورده بود، به حکم آنها تسلیم شد و تصمیم گرفت این تکلیف را انجام دهد. بعد هم تصدیق کرد که این کار برای او مفید بوده است.

داستان با آمدن شاگرد تازه ای به یک دبیرستان شهرستانی آغاز می‌شود. بعد خواننده مسیر این پسر بچه را دنبال می ‌کند که به عنوان طبیب بهداری به کار می پردازد و با زنی که مادرش برای او انتخاب کرده عروسی می ‌کند. شارل بوواری در ضمن رسیدگی های پزشکی ‌اش به دختری برمی‌ خورد و عاشق او می‌شود. " اما روئو " دختر مالک متمولی است که در یک صومعه، با دختران خانواده ‌های پولدار بزرگ شده و آموزش دیده است.

پس از عروسی "اما" دچار سرخوردگی می‌شود، زیرا عروسی آنچه را او انتظار داشت به ارمغان نمی‌آورد. او قبل از آنکه عروسی کند تصور می کرد عاشق است...