مادام بوواری

ژوزه ساراماگو

مهدی غبرایی

کوری (به پرتغالی: Ensaio sobre a Cegueira) رمانی از ژوزه ساراماگو که نخستین بار در سال ۱۹۹۵ منتشر شد. ساراماگو در این رمان از کوریِ آدم‌ها سخن گفته‌است. در این رمان، هاله‌ای سفیدرنگ بعد از کور شدن افراد مقابل چشمانشان ظاهر می‌شود.

ساراماگو در این رمان از تلمیح استفاده کرده و با اشاره به نوشته‌های قدیمی، اثرش را زیباتر و تأثیرگذارتر کرده‌است.

کوری یک حکایت اخلاقی مدرن است، و مانند داستانهای اخلاقی کهن پیامهایی اخلاقی را، اما برای مخاطبی امروزی، در خود نهفته دارد. به همین دلیل است که باز مانند آن داستانها، قهرمانهایش نه به نام بلکه با یک صفت یاد می شوند، و در آغاز کتاب نیز با نقل قول از اثری ناموجود به نام کتاب موعظه ها، به ما یادآوری می شود که این رمان یک موعظه است. موعظه رعایت کردن و مراعات. دنیای سراسر سفیدی پلید و وحشت باری که کورشدگان داستان در آن به سر می برند خاویه بی نظمی و آشفتگی است که نظم روابط انسانی بر آن حاکم نیست و در آن مهمترین چیزی که انسانها نمی بینند حقوق یکدیگر است. ساراماگو چهره مسیحایی نجات بخشی را جست و جو می کند که دوباره درس محبت را به آدمها بیاموزد.

محسن سپهر

کارن آرمسترانگ (به انگلیسی: Karen Armstrong) (۱۴ نوامبر ۱۹۴۴ -) نویسنده و پژوهشگر انگلیسی‌ست که تا کنون دوازده کتاب درباره دین‌شناسی تطبیقی تألیف کرده‌است.

وی به مدت ۷ سال راهبه‌ای کاتولیک بوده سپس در ۱۹۶۹ در دانشگاه آکسفورد ادبیات کلاسیک و مدرن خوانده است. وی چندین برنامه تلویزیونی نیز درباره پولس رسول و تاریخ کلیسا تهیه کرده است. او سپس به نوشتن کتاب هایی در زمینه اندیشه دینی روی آورد در حالی که جهان نگری او بر آمده از بینش دینی مسیحی و خرد باوری غربی است. وی همواره کوشیده است به عنوان یک پژوهشگر به دین ها بنگرد. به سخن دیگر تلاش آرمسترانگ این بوده تا بنیاد مشترک دین های سامی را بیابد و میان آنان پلی بزند.

این اثر, شرح و تفسیری است از مبحث خداشناسی در سه آیین یهود, مسیحیت و اسلام. ‘این کتاب, تاریخ واقعیت در زبان نی‌آمدنی خود خدا نیست. بلکه تاریخ چگونگی فهم آدمی از او, از ابراهیم تا روزگار کنونی, است. تصور آدمی از خدا تاریخی دارد, هم از این رو, نزد مردمان مختلف نو در زمان‌های مختلف اندکی متفاوت است. تصوری از خدا که در نسلی و توسط انسان‌های معینی شکل می‌گیرد, می‌تواند برای نسل دیگر و انسان دیگر بی معنا باشد. در واقع این گفته که ‘من به خدا اعتقاد دارم’ به خودی خود معنایی عینی ندارد بلکه مثل همه گفته‌ها, در هر بافتی و در میان هر جماعتی معنای دیگری پیدا می‌کند…. [نگارنده] معتقد است که ابراهیم, موسی و پیامبران پسان, خدایشان را درست همان جور تجربه کرده‌اند که امروز تجربه می‌کند ولی اگر به هر سه این دین‌ها نگاهی بیندازیم روشن می‌شود که نظری عینی درباره ‘خدا’ در آن‌ها نیست. هر نسلی تصوری از خدا می‌آفریند که به کارش می‌آید. در مورد اته‌ایسم (خداشناسی, بی‌خدایی) هم همین است. این گفته که من به خدا اعتقاد ندارم در اته‌ایست‌های هر زمانه‌ای برداشت خاصی از خدا را انکار کرده‌اند. آیا ‘خدا’یی که اته ایست‌های امروزین رد می‌کنند همان خدای آبائ مسیحیت, خدای پیامبران, خدای فیلسوفان, خدای عارفان و خدای یزدان پرستان (Theists) قرن هژدهم است یهودیان, مسیحیان و مسلمانان, در مراحل مختلف تاریخ نشان, این خداها را به عنوان خدای کتاب مقدس و قرآن ستوده‌اند. [در این کتاب] خواهیم دید که این خداها با هم فرق بسیار دارند. اته‌ایسم اغلب مرحله‌گذار بوده است چنان که یهودیان, مسیحیان و مسلمانان را, چند خدا باوران (Pagan) هم روزگارشان بی خدا می‌خواندند چرا که آنان نظری انقلابی نسبت به امر خدایی و متعالی پیدا کرده بودند. آیا بی خدایی مدرن نیز انکار خدایی نیست که برای رفع مشکلات امروز ما دیگر کار چندانی از او برنمی‌آید’.

نویسنده :   گرام سیمسیون

مترجم :   مهدی نسرین

گرام سيمسيون نويسنده استراليايی تا پيش از آنکه درسال 2013 اولين رمانش را منتشر کند در حوزه‌ی اطلاعات و مدلسازی داده‌ها کار می‌کرد. در اين سال او رمان پروژه‌ی رُزی را نوشت که بيش از يک ميليون نسخه‌اش فروش رفت و برای سيمسيون در عالم نويسندگی شهرت جهانی به‌بار ‌آورد.

قهرمان اين رمان، دان تيلمن، پروفسور ژنتيک است که ذهنی تحليلگر و دقيق دارد و هرگاه در زندگی با معضلی روبه‌رو می‌شود، پروژه‌ای را برای تحليل و حل آن کليد می‌زند. عليرغم هوش علمی سرشارش، دان در زمينه‌ی ارتباطات اجتماعی آن‌قدرها هم زبردست نيست و به قول خودش مرتب مرتکب «سوتی معاشرتی» می‌شود. اين امر باعث شده که جمع کل دوستانش چهارنفر باشند و علی‌الخصوص تلاش‌هايش برای يافتن شريک زندگی مرتب نقش بر آب شود. او که برای حل مشکل پيدا کردن شريک زندگی مناسب، پروژه‌ی همسريابی را شروع کرده به نکته‌ای پی می‌برد و فکر می‌کند معما ديگر حل شده است؛ اما حل اين معضل، دان را با معضلات ديگری روبه‌رو می‌کند که لازم است برای حل هر کدام پروژه‌ای دیگر را کليد بزند.

گیتس رمان های تخیلی زیادی نمی خواند و آن ها را بررسی نمی کند اما The Rosie Project یکی از معدود عناوین مورد علاقه اش است. این کتاب توسط همسرش، ملیندا به او پیشنهاد داده شد:"هر کسی که تصادفا بیش از حد منطقی شود، قهرمان را خواهد شناخت. یک پروفسور ژنتیک که از سندروم آسپرگر رنج می برد به جستجوی همسرش می رود."کتاب بامزه، هوشمندانه و تکان دهنده است، به حدی که وقتی شروع به خواندن آن کرد، تا انتها آن را دنبال نمود.