زندگی بر شاهراه قدیم رم
واهان توتووِنتس
مترجم: آندرانیک خچومیان
زندگی بر شاهراهِ قدیم رم یکی از مشهورترین آثار ادبیاتِ ارمنستان است از نویسندهی نمادینِ این کشور واهان توتووِنتس. این نویسنده سال 1889 به دنیا میآید و سالِ 1936 از دنیا میرود. او در عمر نهچندان طولانیاش داستانها و رمانهایی مینویسد که در زبان ارمنی و ادبیاتِ این کشور جایگاهی ویژه دارند.
داستانهای به همپیوستهی کتابِ زندگی بر شاهراهِ قدیمی رم از نمونههای درخشان اویند که درشان میتوان اتوبیوگرافی نویسنده را نیز شاهد بود. کتاب در فضایی کوچک با آدمهایی از هر قشرِ میگذرد، آدمهایی که گاهی رفتارهایشان طنزِ گوگول را به یاد میآورد و گاه حکایتگوییهای شخصیتهای چخوف را. هر چند توتووِنتس با زبانی شیرین و مملو از طنز این قصهها را به هم پیوند میزند، ما شاهدِ نگاهِ غمناکِ او نیز هستیم به آنچه در حالِ تحقق است. به التهاب در جوامعِ اقلیت سالهای آغازینِ قرنِ بیستم و عوض شدنِ روزگار که هر کدامِ شخصیتهای او وجهی از آن را درک میکنند. اما زبانِ روان و فضای مملو از طنز و شوخی داستانها باعث شده این کتاب یک اثرِ دلنشین باشد برای تمامی خوانندگانش.
کتاب را آندرانیک خچومیان بیواسطه از زبانِ ارمنی به فارسی بازگردانده است. درکِ این کتاب میتواند لحظاتی جذاب را برای مخاطبش رقم بزند. داستانِ پسری میانِ جمع...
سال های نفرین شده
یرواند اتیان
آندرانیک خچومیان
... جنگ فرصت مناسبی در اختیار عثمانیها قرار میدهد تا بتوانند رویای دیرینهی خود را که همانا نابودی ملت ارمنی بود به واقعیت تبدیل کنند. حاصل بهاجرا درآوردن این رویا و حل «مسألهی ارمنی» یکونیممیلیون کشته و ویرانی مراکز مذهبی و فرهنگی است. آنان با برنامهی از پیش تعیینشده کشتاری راه میاندازند که از آن بهعنوان اولین نسلکشی قرن بیستم یاد میشود.
در طول هر جنگی عدهای پیدا میشوند که خاطرات روزانه خود از آن روزهای هراس و نابودی را مینویسند.
کتابی که پیش رو دارید نیز خاطرهنویسی است، خاطرات نویسندهی بزرگی که چهار سال تبعید و آوارگی را تجربه کرد. یرواند اتیان، این نویسندهی بزرگ ارمنی از معدود نویسندگان و روشنفکرانی است که توانست از آن کشتار دهشتناک جان سالم بهدر برد. او در این کتاب با چنان صداقتی خاطرات خود را روی کاغذ آورده که باعث شگفتی خواننده میشود...
عالیجنابان مفلس
هاكوپ بارونيان
آندرانیک خچومیان
هاکوپ بارونیان (تلفظ به Eastern Armenian as Hakop Paronyan, TAO: Յակոբ Պարոնեան, RAO: Հակոբ Պարոնյան,؛ ۱۹ نوامبر ۱۸۴۳ – ۲۷ مه ۱۸۹۱) نویسنده پرنفوذ،طنزپرداز، آموزگار و چهره اجتماعی در سده ۱۹ میلادی در بین ارمنیان ساکن عثمانی بود.
وی به همراه یروانت اودیان به عنوان بزرگترین طنزپردازان تمامی ادوار ادبیات ارمنی شناخته میشوند.
مشهورترین اثر بارونیان "عاليجنابان مفلس" مي باشد.
«عالیجنابان مفلس» که ماجرای آن در صد سال پیش رخ میدهد، درباره آدم پولداری است که به قصد ازدواج از شهرستانی به استانبول (ترکیه) میآید ولی دست بر قضا مورد سوء استفاده اقشار مختلف قرار میگیرد و از آمدن خود پشیمان میشود.
به گفته مترجم، این اثر اگرچه در ظاهر تراژیک است اما از رگههای طنز بهره برده است.