استنلی کوبریک (به انگلیسی: Stanley Kubrick) (زادهٔ ۲۶ ژوئیهٔ ۱۹۲۸- درگذشته ۷ مارس ۱۹۹۹) کارگردان و تهیه‌کنندهٔ یهودی‌تبار آمریکایی بود. بیشتر فیلم‌های کوبریک اقتباسات ادبی هستند. فیلم‌های کوبریک معمولاً جنجالی و همین‌طور مورد ستایش منتقدان واقع شده‌اند. کوبریک به دقیق بودن و به نمایش درآوردن همه جزئیات دقیق در فیلم‌هایش معروف بود. به همین علت روش او در فیلمسازی کند و طولانی بوده، تا آنجا که گاهی میان دو فیلم او سال‌ها وقفه می‌افتاده‌است. او در طول ۴۸ سال فعالیت در حیطه کارگردانی تنها ۱۳ فیلم بلند ساخت. سبک‌های گوناگون فیلم‌هایش و انزوای او چه در روش فیلمسازی و چه در مورد شخصیت فردی وی، او را مشهور ساخته‌است. استنلی کوبریک یکی از معدود کارگردانان کمالگرا در تاریخ سینما به‌شمار می‌آید. کوبریک جزء معدود کارگردان‌هایی بود که همواره در انتخاب فیلمنامه ریسک می‌کرد. او فیلم‌های خود را در ژانرهای گوناگونی می‌ساخت.

تري ايگلتون در ايدئولوژي زيبايي‌شناسي، که شايد مهم‌ترين اثر و يکي از جاه‌طلابانه‌ترين آثار اوست، خاستگاه‌ها و ضرورت‌هاي پنهان در پس شکل‌گيري حوزه‌اي که «زيبايي‌شناسي» نام گرفت را مورد بحث قرار مي‌دهد و مسيرِ دويست‌وپنجاه‌ساله‌ي سنت تفکر اروپايي درباره‌ي هنر را در پرتو نسبت‌هاي لاينفکِ سه ضلع‌ حقيقت(فلسفه)، زيبايي(هنر) و خير(اخلاق) مورد بحث قرار مي‌دهد. آن‌چه به روايت ايگلتون قوت و فوريت مي‌بخشد، فهم اين نکته است که نظريه‌هاي هنر متفکران عصر مدرن در حقيقت گره‌گاه مهم‌ترين مسائل انساني و تاريخي‌ِ اين دوره‌ي پرتلاطم است. به اين ترتيب، روايت ايگلتون از تاريخ زيبايي‌شناسي مدرن به جاي آن‌که صرفاً مروري بر «ديدگاه‌هاي مختلف متفکران درباره‌ي هنر» باشد، با در نظر داشتن پيوندهاي زيبايي‌شناسي، اخلاق، و سياست، درکي عميق از علت آن حسِ ضرورت، معنا، و اهميتي را به ما مي‌بخشد که در عصر مدرن با ايده‌ي هنر، اثر هنري، و «تجربه‌ي زيبايي‌شناختي» همراه گشته است. ايگلتون در چهارده فصل کتاب به ترتيب به متفکران انگليسي، کانت، شيلر، فيشته، شلينگ، هگل، شوپنهاور، کيرکه‌گارد، مارکس، نيچه، فرويد، هايدگر، بنيامين و آدورنو مي‌پردازد، و در فصل آخر نيز ضمن پرداختن به فضاي پست‌مدرنيستيِ دهه‌هاي آخر سده‌ي بيستم و طرح ديدگاه‌هاي متفکراني چون فوکو، ليوتار، و هابرماس، جمع‌بندي خود از بحث را ارائه مي‌هد.

موزه ویکتوریا و آلبرت لندن مجموعه‌ای بی‌نظیر از پارچه‌های ایرانی متعلق به نیمه نخست سده نوزدهم میلادی/سیزدهم هجری را در اختیار دارد. این مجموعه حاوی بیش از ۹۰۰ نمونه منسوج بافته، چاپی و رودوزی شده است که ایرانیان دوره قاجار از آنها برای جامه، لوازم، اسباب و اثاثیه و پارچه‌های مراسم دینی استفاده ‌می‌کرده‌اند. در این کتاب برای نخستین بار بیش از ۲۰۰ نمونه از این مجموعه معرفی شده و نیز اوضاع سیاسی و اقتصادی دوره‌ای که این بافته‌ها در آن تولید شده‌اند بررسی شده است. جالب آنکه، بسیاری از این بافته‌های زیبا به دلیل تاثیرشان بر صنعت نساجی اروپا برای مخاطب غیر ایرانی بسیار آشناست. طراحان داخلی، محققان پارچه و آنهایی که در زمینه مد و پوشاک فعال‌اند از این مجموعه که با عکسبرداری جدید و جزئیات کم‌نظیر تهیه شده بهره خواهند برد.