معنا در هنرهای تجسمی
آروین پانوفسکی (انگلیسی: Erwin Panofsky؛ زاده ۳۰ مارس ۱۸۹۲ درگذشته ۱۴ مارس ۱۹۶۸) مورخ هنر اهل آلمان که نظریاتش به خصوص در مطالعات آکادمیک شمایلنگاری تأثیرگذار بود.
معنا در هنرهای تجسمی ترجمه سه مقاله بنیادین اروین پانوفسکی، یکی از تاثیر گذارترین مورخان هنر سده بیستم است که به موضوعاتی چون اهمیت تاریخ هنر، شمایل نگاری و شمایل شناسی و نسبت های بدن می پردازد.
پانوفسکی با طرح رویکرد شمایل نگاری درصدد بود تا میان مفهوم اثر هنری و معنای نمادین متن مکتوب و همچنین دیگر آثار هنری مرتبط ارتباط برقرار سازد. او سپس به طرح رویکرد شمایل شناسی می پردازد که تفسیر اثر هنری بر اساس جهان بینی یک دوران و بدون توجه به معانی عامدانه موجود در اثر هنری از جانب هنرمند است.
دیدگاه های پانوفسکی را می توان یکی از رویکردهای نظام مند و منسجمی دانست که در مطالعات نظری هنر در زمینه تفسیر و تجزیه و تحلیل آثار هنری مطرح هستند.
مقاصد الالحان
تألیف عبدالقادر بن غیبی حافظ مراغی
باهتمام تقی بینش پژوه
عبدالقادر غیبی مراغی مشهور به عبدالقادر مراغهای (؟-۸۳۸) شاعر، موسیقیدان، نوازنده و هنرمندایرانی قرن نهم هجری بود. لقب او معلم ثانی در موسیقی است.وی علاوه بر اینکه نوازنده چیره دست عود بود در خوشنویسی و شعر و نقاشی هم تبحر داشت و حافظ قرآن بود. در اروپا برای نخستین بار دانشمند آلمانی گیزه وتر (Gizze Wetter) (۱۸۵۰ -۱۷۷۳) از عبدالقادر به عنوان نظریهپرداز موسیقی نام بردهاست. «عبدالقادر مراغی»، نظریه پرداز و موسیقیدان چیره دست ایرانی قرن هشتم و نهم هجری، در گسترش و بسط شاخه فارسی زبان مکتب منتظمیه از جایگاه ویژهای برخوردار است. آثار ارزشمند او «مقاصد الالحان»،«جامع الالحان» و «شرح ادوار» در بردارنده مسائلی همچون نظامهای مدال و ریتم، ثبت و نغمهنگاری آهنگها، معرفی سازها و ... است. مراغی جزو نخستین افرادی است که متون اصلی موسیقی را به فارسی نوشته و نقدهای بسیار قوی و محکمی دارد.وی موسیقیدان بزرگی از جهت علمی و عملی بوده و به نوعی آخرین عضو سلسلهای از موسیقیدانان و نظریهپردازانی است که از فارابی شروع میشود.