محاکمه و مرگ سقراط (469-399 قبل از میلاد) تقریباً به اندازه محاکمه و مرگ عیسی در آگاهی غرب جایگاه مرکزی دارد. در چهار دیالوگ عالی، افلاطون روایت کلاسیک را ارائه می دهد. اوتیفرون سقراط را بیرون از دادگاه می یابد و در مورد ماهیت تقوا بحث می کند، در حالی که آپ‍ول‍وژی قویاً رد اتهامات بی تقوایی و دفاع از زندگی فیلسوف است. در کریتو، در حالی که در زندان منتظر اعدام است، سقراط با استدلال های دوستانی که او را تشویق به فرار می کنند مقابله می کند. در نهایت، در ف‍ئ‍دو، او با آرامش در مواجهه با مرگ با اعتماد به نفس نشان داده می شود و با مهارت در مورد جاودانگی روح استدلال می کند. «آخرین روزهای سقراط» کتابی است درباره مباحث فلسفی...

آپولودوروس داستانی را که از آریستودموس در مورد سمپوزیوم یا مهمانی شامی که به افتخار آگاتون تراژدی، برگزار شده بود، به یکی از همراهان ناشناس نقل می کند. سقراط دیر به مهمانی می رسد، زیرا در ایوان همسایه در فکر فرو رفته بود. پس از پایان غذا خوردن، اریکسیماخوس پیشنهاد فیدروس را می پذیرد که هر فرد باید به نوبه خود در ستایش خدای عشق سخنرانی کند. فیدروس با این جمله شروع می کند که عشق یکی از قدیمی ترین خدایان است و آن خدایی است که بیشترین تلاش را برای ترویج فضیلت در مردم انجام می دهد. پاوسانیاس از فادروس پیروی می کند و بین عشق مشترک که شامل میل ساده و بی فکر است و عشق بهشتی که همیشه بین یک مرد و یک...

چرا مردان عادلانه رفتار می کنند؟ آیا به این دلیل است که آنها از مجازات اجتماعی می ترسند؟ آیا آنها در برابر تصورات عذاب الهی می لرزند؟ آیا عناصر قوی تر جامعه افراد ضعیف را به نام قانون می ترسانند که تسلیم شوند؟ یا اینکه مردان به این دلیل که برایشان خوب است عادلانه رفتار می کنند؟ آیا عدالت، صرف نظر از ثواب و کیفر آن، فی نفسه خوب است؟ عدالت را چگونه تعریف کنیم؟ افلاطون در کتاب «جمهوری» به این پرسش‌ها پاسخ می‌دهد. او می خواهد عدالت را تعریف کند و آن را به گونه ای تعریف کند که نشان دهد عدالت فی نفسه ارزشمند است. او با این دو چالش با یک راه حل مواجه می شود: تعریفی از عدالت که به جای...