برای هیچ تمدنی در تاریخ بشر، جنگ گریزی نیست. در عصری که سلاح های هسته ای هرگونه درگیری بین قدرت های بزرگ جهانی را ممنوع کرده است، جنگ دور به نظر می رسد. اما، باید به یاد داشته باشیم که برای هزاران سال، مردم نتوانستند از آن فرار کنند و در واقع آن را آرزو می کردند. همانطور که ژنرال جورج پاتون آمریکایی در جنگ جهانی دوم گفت: «بسیار عالی! در مقایسه با جنگ، همه اشکال دیگر تلاش انسان تا حد بی اهمیتی کاهش یافته است. خدایا کمکم کن، خیلی دوستش دارم!» این واقعیت جنگ با تمام جلوه‌های گسترده و شکوه جادویی‌اش مانند هیچ جای دیگری مانند ایلیاد هومر زنده شده است. این شعر حماسی جزئیات چند هفته ای از جنگ بین یونانیان باستان یا آخایی...

ادیسه دومین شعر حماسی منسوب به هومر است و هویت یک مرد را بررسی می کند: اودیسه. با این کاوش، ارزیابی وضعیت انسان به عنوان یک کل به دست می آید. این شعر نه تنها یک داستان دوگانه است به دلیل توطئه های کنار هم قرار دادن اودیسه که به خانه باز می گردد و پسرش تله ماکوس برای یافتن او می رود، بلکه داستانی است که مملو از داستان های متعدد است که طرح ادیسه را به عنوان یک فرد تشکیل می دهد. خود اودیسه یک قهرمان متفاوت و منحصر به فرد برای کسانی است که در «ایلیاد» هستند، زیرا او نه تنها از قدرت بدنی برخوردار است، بلکه نشان داده شده است که فوق العاده باهوش و تاکتیکی است، و نشان می دهد...