نویسنده: مارک دوتی

مترجم: سحر مرعشی

اگرچه در نگاه اول به نظر می رسد این جلد باریک خواندنی سریع است، اما باید آن را درنگ کرد و دوباره خواند تا عمق کامل زیبایی و بینش آن آشکار شود. شاعر و برنده جایزه حلقه ملی منتقدان کتاب (برای اسکندریه من) با ترکیب خاطرات با تفکرات هنری و فلسفی، با اعتراف به وسواس خود نسبت به طبیعت بی جان هلندی قرن هفدهم که عنوان این کتاب است، شروع می کند. همانطور که او موارد به تصویر کشیده شده در نقاشی را تجزیه و تحلیل می کند، به طرز ماهرانه ای افکار خود را در مورد روابط صمیمی ما با اشیا معرفی می کند و متعاقباً توضیح می دهد که چگونه آنها اغلب به طور جدانشدنی به افراد و مکان های یک زندگی فردی پیوند دارند. بیشتر با عیوب به دست آمده از استفاده مشخص می شود، هر شی از یک میز بلوط کهنه تا یک بشقاب چینی آبی و سفید خرد شده، سکوی پرشی برای انعکاس تشکیل می دهد. دوتی خاطرات شخصی را در سرتاسر خود پراکنده می کند، اما او همیشه به موضوع نقاشی طبیعت بی جان و شیوایی بی صدا آن بازمی گردد. مشاهدات دوتی در مورد تعادل، غم، زیبایی، فضا، عشق و زمان با حکمت و لطف شاعرانه منتقل می شود.

کتاب‌هایی مانند این، که به منابع خلقت و سرچشمه‌های انسانیت ما می‌پردازند، هر دهه یک‌بار می‌آیند. -سوزان سالتر رینولدز، لس آنجلس تایمز

این کتاب کوچک به اندازه هر چیزی که در سال‌های اخیر خوانده‌ام عاقلانه، حساس، شدید و تأثیرگذار است.» دوریس گرومباخ، نویسنده کتاب پنجاه روز تنهایی

"یک گوهر." -مجله کتابخانه

نثر مارک دوتی به شدت اکتشافی است، با این حال هر کناره‌ای، هر انحرافی، به مناسبت تبدیل می‌شود، و به نظر می‌رسد که همه‌چیز بدون دردسر است، گویی نویسنده متعجب و با صدای بلند شگفت‌زده است. -برنارد کوپر، نویسنده سرم حقیقت

"یک دستاورد خیره کننده، درخشندگی آن ناشی از توجه

کتاب‌هایی مانند این، که به منابع خلقت و سرچشمه‌های انسانیت ما می‌پردازند، هر دهه یک‌بار می‌آیند. -سوزان سالتر رینولدز، لس آنجلس تایمز

این کتاب کوچک به اندازه هر چیزی که در سال‌های اخیر خوانده‌ام عاقلانه، حساس، شدید و تأثیرگذار است.» دوریس گرومباخ، نویسنده کتاب پنجاه روز تنهایی

"یک گوهر." -مجله کتابخانه

نثر مارک دوتی به شدت اکتشافی است، با این حال هر کناره‌ای، هر انحرافی، به مناسبت تبدیل می‌شود، و به نظر می‌رسد که همه‌چیز بدون دردسر است، گویی نویسنده متعجب و با صدای بلند شگفت‌زده است. -برنارد کوپر، نویسنده سرم حقیقت

"یک دستاورد خیره کننده، درخشندگی آن ناشی از توجه شفاف و بینش دقیق است. موضوع، کنش عمیقا شخصی از ادراک است که به توصیف ترجمه شده است. داتی موفق می شود این متفکرانه ترین هنرها - طبیعت بی جان - را به یک درام پرچین تبدیل کند." -پاتریشیا همپل، نویسنده کتاب من می توانستم به تو داستان بگویم

شفاف و بینش دقیق است. موضوع، کنش عمیقا شخصی از ادراک است که به توصیف ترجمه شده است. داتی موفق می شود این متفکرانه ترین هنرها - طبیعت بی جان - را به یک درام پرچین تبدیل کند." -پاتریشیا همپل، نویسنده کتاب من می توانستم به تو داستان بگویم

طریق بسمل شدن رمانی از محمود دولت‌آبادی دربارهٔ جنگ هشت سالهٔ ایران و عراقاست.

این کتاب پس از ده سال انتظار، سرانجام در اردیبهشت 1397، مجوز انتشار خود را از وزارت ارشاد دریافت کرد.

دولت‌آبادی درباره این رمان می‌گوید: «طرق بسمل شدن» که روایتگر محدوده‌ای از جنگ است از سال ۱۳۸۳ تا ۱۳۸۵ نوشته شد و از یک سال بعد از آن در انتظار دریافت مجوز نشر بود که حالا بعد از حدود ۱۰ سال انتظار مجوز گرفته است.

در نوشته پشت جلد کتاب بخشی از داستان آمده است:

همین‌ها، این‌ها، نمی‌بینی‌شان؟ تو نمی‌بینی؟ همه هستند، همه هستند، نمی‌بینی‌شان؟ کفن و قمقمه. نگاه کن، نگاه کن! «تشنه‌ای، تو تشنه‌ای برادرم. بنوش آب!» نگاه کن، نگاه کن! چه رستخیز روشنی! منم، تویی و دیگران. تویی، منم و دیگران. چه رستخیز روشنی. کلاه‌خود و چکمه و یراق. یکی به آفتاب می‌دهد سلام، یکی به آب. یکی به آسمان نیاز می‌برد، یکی به خاک. یکان یکان بروز می‌کنند، از پناه خاک، از شکَفت‌های دره هلاک، از حوالی و حدود تپه‌های تاک، تپه‌ها و تنگه‌های کهنه و عمیق، پوده و عتیق، از درون خاک، از مغاک‌ها، مثل رویش و شکفتنِ عجیب سنگ‌ها و خارها. پوست پوست‌های خاک می‌شکَفت و می‌شکُفت از آن کسی - تنی. تنی که با کفن، تنی که بی کفن. بیرقی به دست یا نشانه‌ای به نوک نیزه‌ای. تکه پاره‌ای نشانِ رایتی - پاره‌ژنده‌ای؛ ژنده‌ای سیاه، ژنده‌ای سپید، ژنده‌ای کبود، سبز، ارغوانی و بنفش و سرخ و هرچه رنگ؛ رنگ‌ها پریده‌رنگ...

واریس دیری، سخنگوی سازمان ملل برای مبارزه با ختنه ی دختران، فعال حقوق بشر، نویسنده و مانکن. در سال 1965 در خانواده ای سنتی و چادرنشین مسلمان در صحرای سومالی به دنیا آمد. در اولین کتابش به نام گل صحرا از داستان زندگی اش می گوید: داستانی غم انگیز از ختنه شدن در پنج سالگی و فرار از خانواده، در دوازده سالگی درست وقتی که می خواستند او را به عقد پیرمردی شصت ساله درآورند، صحرای سوزان سومالی را به تنهایی و با پای برهنه و پیاده طی کرد و دست سرنوشت او را به لندن رساند. وقتی به عنوان یک کارگر ساده در لندن کار می کرد، عکاس معروفی او را کشف کرد و در نهایت یکی از مانکن های معروف دنیا شد ولی همیشه رویای بازگشت به خانه و وطنش سومالی را در سر داشت. کتاب پیش رو، طلوع صحرا، از بازگشت او پس از بیست سال به وطنش سومالی می گوید. سفری پرخطر و پر فراز و نشیب به قلب کشوری از هم پاشیده و در حال جنگ. واریس هرگز کشور و فرهنگی که از آن آمده بود را فراموش نکرد. آمده تا راهی برای یاری رساندن به زنان و کودکان وطنش بیابد.

موريل باربری

مترجم : مرتضی كلانتريان

«خانم ميشل ظرافت جوجه‌تيغي را دارد: از بيرون پوشيده از خار، يك قلعه‌ي واقعي نفوذناپذير، ولي احساسم به من مي‌گويد كه از درون او به همان اندازه‌ي جوجه‌تيغي ظريف است، حيوان كوچك بي‌حال، به‌شدت گوشه‌گير و بي‌اندازه ظريف.» (از متن كتاب)

ظرافت جوجه‌تيغي دومين رمان موريل باربري، نويسنده‌ي چهل‌ساله‌ي فرانسوي، است كه جايزه‌ي برتر سال 2007 اتحاديه‌ي ناشران فرانسه به آن تعلق گرفته است. رمان نخست اين نويسنده به نام شكم‌بارگي به چندين زبان ترجمه شده است.