قطع: پالتویی
نوع جلد: شومیز
ناشر: آگه
زبان: فارسی
تعداد صفحات: ۱۷۰
سال انتشار: ۱۳۹۷
نوبت چاپ: ۱
بازگشت به محصولات
روزهای آرام در کلیشی
10,000 تومان
نغمه‌ی شبانه
18,000 تومان
نويسنده: كريس اباني
مترجم / مصحح: امير يداله‌پور
نغمهي شبانه پنجمين اثر داستاني کريستوفر اَباني (1966-)، نويسنده و شاعر زاده‌ي نيجريه و مقيم آمريکا، است که جايزه‌ي “پِن” سال 2008 را نصيب‌اش کرد. در گرماگرم جنگي داخلي در نيجريه، پسربچه‌اي از هم‌رزمانِ خود جا مانده و در پي آنها مي‌گردد. او در اين جست‌وجو ما را به سفري در دل يادها و رؤياهاي خود و اسطوره‌هاي بي‌کران کشورش مي‌برد. نغمهي شبانه سرشار از خيال‌ها و نمادهايي است که رنج‌هاي يک ملت را به تصوير مي‌کشند. اگر ما بي‌گناهانِ اين جنگ‌ايم، پس اين‌همه شرارت را از کجا ياد گرفتيم؟ چه‌کسي به من ياد داد تا از کشتن لذت ببرم، لذت يگانه‌اي که برايم مانند اوجِ کام‌جويي است؟ فرقي نمي‌کند که چگونه مرگي باشد… لذت‌اش يکسان است و کافي است که دقيقاً روي همان لحظه، دقيقاً روي همان عمل، تمرکز کنم. هرگز پسربچه نبوده‌ام. اين را از من دزديده‌اند و هرگز هم مرد نخواهم بود. من شايد هيولايي افسانه‌اي باشم که تنها معاشقه‌ي وحشت‌آورِ کشتار را مي‌شناسد.
توضیحات
توضیحات تکمیلی
| وزن | 125 g |
|---|
نظرات (0)
محصولات مرتبط
اورستیا (آیسخلوس)
آیسخلوس
محمد حسینی زاد
اورستیا (یونانی Ὀρέστεια) سه‌گانه‌ای از تراژدی‌های یونانی، شامل نمایشنامه‌های آگاممنون، نیازآوران و الاهگان انتقام است که توسط آشیلوس (آیسخلوس) نوشته شده و سرانجامِ نفرینی را که خاندان آترئوس به آن گرفتار شده، بیان می‌کند.
اورستیا در اصل شامل نمایش دیگری به نام پروتئوس نیز بوده که امروزه متن آن موجود نیست. به احتمال زیاد، در ابتدا واژه «اورستیا» برای هر چهار نمایش به کار می‌رفته و «هر کدام از سه نمایش‌نامهٔ مجزای این سه‌گانه احتمالاً نام جداگانه نداشته‌اند.» اما امروزه، تنها در مورد نمایشنامه‌های باقی‌مانده به کار می‌رود. کلیت این مجموعه، تغییر فرهنگی جامعه را دربارهٔ موضوع عدالت، از حالتی سنتی و مبتنی بر انتقام‌جویی شخصی درآرگوس، به نظامی قضایی و قانونی در آتن نشان می‌دهد.
افراد شناخته‌شدهٔ بسیاری در طول تاریخ دربارهٔ تأثیرگذاری اورستیا سخن گفته‌اند. از جمله، یوهان ولفگانگ گوته اورستیا را «شاهکار شاهکارها» خوانده است و چارلز سوینبرن آن را «بزرگ‌ترین دستاورد ذهن انسان». پژوهشگر آثار کلاسیک، بورا، می‌نویسد که آشیول «بیش از هر کس دیگر بنیان‌های حقیقی تراژدی را بنا نهاد و به آن جسم و روحی متفاوت از سایر انواع نظم بخشید». ریچارد واگنر دربارهٔ تجربهٔ آشنایی با اورستیا می‌نویسد «می‌توانستم اورستیا را به چشم جان ببینم. هیچ چیز با احساس والایی که آگاممنون در من برانگیخت قابل قیاس نیست و تا پایان الاهگان انتقام در فضایی بودم که آن‌قدر با امروز و اینجا فاصل داشت که از آن پس هرگز نتوانسته‌ام خود را با ادبیات مدرن آشتی دهم». ریچارد لتیمور در اینباره می‌نویسد: «ویژگی اورستیا به عنوان یک سه‌گانه در این است که آن‌قدر از مرزهای یک اجرای دراماتیک فراتر می‌رود که تا به آن زمان اتفاق نیفتاده بود و از آن زمان نیز اتفاق نیفتاده است.» دنیل برت می‌نویسد: «سه نمایشی که در کنار هم اورستیا را می‌سازند… به مثابهٔ سه پرده از درامی حماسی هستند که به لحاظ وسعت، عظمت و اهمیت معنوی و فرهنگی با حماسه‌های هومر، آنائید ویرژیل، کمدی الهی دانته و بهشت گمشدهٔجان میلتون قابل قیاس است.»
مدیریت رفتار سازمانی پیشرفته
نويسنده: حسن زارعی متين
"امروزه شاهد اين معرفت فزاينده‌ايم كه موفقيت سازمان‌ها ارتباط تنگاتنگي با منابع انساني سازمان‌ها دارد. دانش مديريت رفتار سازماني در خدمت موفقيت سازمان‌ها براي شناسايي علل رفتار افراد، پيش‌بيني و هدايت آن‌هاست و با پيچيدگي‌هاي سرشت انسان سروكار دارد. سازمان‌هاي يك جامعه براي تحقق اهداف‌شان با مشكلات زيادي روبه‌رو هستند كه به كمك ابزارها و مهارت‌هاي فنّي و كمّي نمي‌توان آنها را حل كرد، چراكه ريشه در ساختارهاي اجتماعي و مسائل مربوط به رفتار فردي و گروهي در سازمان‌ها دارد و براي حل‌وفصل آنها به مهارت‌هاي اجتماعي نياز است." (از متن كتاب) هدف اين كتاب آشنايي با مسائل رفتار سازماني و راه‌حل‌هاي نو براي آن‌هاست.
خطای دکارت (عاطفه ، خرد و مغز انسان)
نام نویسنده : آنتونیو داماسیو
نام مترجم : رضا امیر رحیمی
آنتونیو داماسیو، استاد علم عصب پایه، عصب شناسی و روان شناسی در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی است و در آنجا انستیتوی جدید مغز و خلاقیت را مدیریت می کند. او در عین حال استاد مهمان در انستیتوی سالک و دانشگاه آیوا است. داماسیو جوایز متعددی دریافت کرده است (در مواردی به همراه همسرش، هانا داماسیو که او هم عصب شناس و عصب پروژه است) از جمله جایزه پرنس آستوریاس، در علوم و فناوری، سال 2005. داماسیو عضو انستیتوی پزشکی آکادمی ملی علوم و آکادمی هنرها و علوم امریکاست. او نویسنده دو کتاب موفق دیگر «احساس کردن آنچه که اتفاق می افتد» و «در جست و جوی اسپینوزا» است، که به بیش از 30 زبان ترجمه شده اند.
«داماسیو نظریه تحریک آمیزی را مطرح می کند... عاطفه بخش جدایی ناپذیری از شناخت است. اگر عواطف آسیبی جدی ببینند، نمی توانیم از عقلانیت برخوردار باشیم.»
واشنگتن پست
«کتاب شگفت آور آنتونیو داماسیو ما را به سفری علمی به درون مغز می برد که دنیای نامرئی درون را آشکار می کند؛ گویی در جلوی چشمان ما مرئی شده باشد. در آینده هرگاه به خودتان یا به دیگری نگاه کنید، خواهید پرسید در پس چشمانی که روبه روی شماست چه می گذرد.»
یوناس سالک
«مطالعه ای سرنوشت ساز، نه تنها برای عصب پژوهان و فلاسفه بلکه برای خوانندگان غیرحرفه ای.»
بوک ریویو، نیویورک تایمز
«از یک رمان بهتر است. «خطای دکارت» رویدادی تعیین کننده است که درک ما را از ارزشمندترین اندام مان به شکلی انقلابی تغییر می دهد.»
«خطای دکارت» روایتی فوق العاده از دیدگاه های نویسنده درباره کارکرد مغز است. برای کسانی مناسب است که شگفت زده اند که چگونه شگفت زده می شویم؛ برای پزشکانی که باید به آنها یادآوری کرد که مغز چه آفرینش فوق العاده ای است؛ و برای دانشمندانی که می خواهند ببینند که یک فرضیه را چگونه باید آزمود.»
مجله انجمن پزشکی امریکا
«داماسیو متفکری عمیق و نویسنده ای دقیق است. «خطای دکارت» اکتشافی خیره کننده در زیست شناسی خرد و وابستگی ناگزیر آن به عاطفه است.»
«پایکوبی بر لبه بین فلسفه و علم؛ داماسیو تقسیم بندی ساده نگرانه ذهن و بدن را رد می کند.»
فیلادلفیا اینکوایرر (کتاب برجسته سال)
مکبث
نام نویسنده : ویلیام شکسپیر
نام مترجم : داریوش آشوری
مَکبِـث (Macbeth) با عنوان کامل تراژدی مکبث نمایشنامه‌ای تراژیک اثر ویلیام شکسپیر است. این نمایشنامه کوتاه‌ترین تراژدی و یکی از محبوب‌ترین آثار اوست که بنا به اعتقاد بسیاری بین سال‌های ۱۵۹۹ و ۱۶۰۶ میلادی نوشته شده است.
اساس تراژدی مکبث وقایع تاریخی اسکاتلند است، اما شکسپیر موافق ذوق و طبع هنری و ادبی خویش تغییراتی در آن داده و حوادث جنگ‌ها را به هم آمیخته‌است.
این نمایشنامه جاویدان، ماجرای آسیب جسمی و آثار منفی روحی ـ روانی جاه طلبی سیاسی و کسانی که به‌دنبال نفس قدرت هستند را به بهترین شکل نمایش‌پردازی و دراماتیزه کرده است.
اولین اجرا از این نمایشنامه که احتمالاً شکسپیر هم در آن به ایفای نقش پرداخته است؛ بر می‌گردد به آپریل سال ۱۶۱۱ میلادی که بنا به شرح مکتوب سیمون فورمن (منجم، طبیب و گیاه‌شناس انگلیسی دربارهٔ ملکه الیزابت اول) در تئاتر جهان واقع در لندن اجرا شده است.
اولین نمونه از این نمایشنامه در سال ۱۶۲۳ در کتاب مجموعه آثار نمایشنامه‌ای کمدی، تاریخی وتراژدی شکسپیر، در زمان پادشاهی جیمز یکم (انگلستان) به چاپ رسید و انتشار یافت. شاه جیمز اول، حامی آثار و نوشته‌های شکسپیر بوده است و احتمالاً همه آثار نمایشنامه‌ای شکسپیر در زمان او نوشته شده است.
پس از گذشت قرن‌ها، هنوز شخصیت‌های اصلی موجود در این نمایشنامه نظیر مکبث و بانو مکبث، جذاب و در عین حال دستمایه ساخت آثار اقتباسی سینمایی و تلویزیونی، تئاتر و اپرا و اقتباس ادبی به شکل رمان و کمیک بوک بوده است.
بسیاری عقیده دارند که نقش بانو مکبث یکی از سخت‌ترین نقش‌هایی است که برای بازیگران تئاتر نوشته شده‌است.
سیمای زنی در میان جمع
نام نویسنده : هاینریش بل
نام مترجم : مرتضی کلانتریان
هاینریش بل(1985- 1917)، نویسنده آلمانی برنده نوبل ادبیات است.
آکادمی سوئد زمانی که در ۱۹۷۲ جایزه نوبل را به او تقدیم کرد، «سیمای زنی در میان جمع» را جامع آثار او معرفی کرد.
خود او نیز درباره این رمان گفته است: «می‌خواستم داستان زنی آلمانی را در اواخر چهل سالگی بازگویم که بارِ تاریخ را از ۱۹۲۲ تا ۱۹۷۰ به دوش دارد».
هاینریش بُل برای شرح زندگینامه لنی، که شخصیت اصلی داستان است، ابتدا از زمان حال و از ۴۸ سالگی لنی آغاز می‌کند و پس از شرح بسیاری از خصوصیات او در این سن به گذشته می‌رود و سیری بلند در گذشته و خاطرات دور زندگی او دارد.
و همان‌طور که در گذشته غوطه‌ور شده، ناگهان لحن روایت عوض می‌شود و این بار با لحنی دیگر روال زندگی لنی را از گذشته به حال و سپس آینده به تصویر می‌کشد.
پیرامون لنی بیش از ۱۲۵ شخصیت خودنمایی می‌کنند که هر یک نماینده طیف گسترده‌ای از جامعه آن زمان آلمان هستند. بُل در این اثر هم جامعه سرمایه‌داری و هم نظام کمونیستی را هدف پیکان تیز انتقاد خود قرار می‌دهد.
بُل در «سیمای زنی در میان جمع»، فساد اخلاقی و حرص به مال‌اندوزی را در همه شئون جامعه می‌بیند و با طنزی سراسر انسانی همه جوانب آن را می‌شکافد و نمایش می‌دهد و مقام و مرتبه اجتماعی، ثروت و جایگاه سیاسی، درجات علمی و دانشگاهی منهای انسان‌دوستی را به باد تمسخر می‌گیرد و از ریاکاری و تظاهر به تقوا و پاکدامنی در عین تردامنی پرده برمی‌دارد.
بُل عاشق مردمان ساده و بی‌غل و غش است و در میان آنها احساس راحتی می‌کند. زنان مخلوق او به جای لذت‌جویی و شهوت‌پرستی ترحم و همدردی را در خواننده برمی‌انگیزند و به خواننده حتی فرصت نمی‌دهد جز این بیندیشد.
در سراسر «سیمای زنی در میان جمع» صفحه‌ای نیست که در آن بُل طنز و همدردی با انسان‌ها را از یاد ببرد.
کامچاتکا
مارسلو فیگراس
بیوک بوداغی
مارسلو فيگراس، متولد سال 1962 در بوئنس‌آيرس، از مهم‌ترين نويسندگان مدرن آمريکاي جنوبي است، و آثار او در حوزه‌ي داستان و رمان به اکثر زبان‌هاي دنيا ترجمه شده است. توفيق جهاني آثار فيگراس، ازجمله کامچاتکا، مديون سبک، زبان و نگاه منحصر‌به‌فرد اوست. در کامچاتکا بي‌آن‌که نويسنده از سياست، خشونت و ديکتاتوري حرف بزند، هم‌زمان پي‌آمدهاي هولناک ديکتاتوري نظاميان را در قالب رماني بسيار لطيف، پراحساس و آکنده از طنزي گرم و جذاب نشان مي‌دهد. فيلم سينمايي کامچاتکا با فيلم‌نامه‌ي نويسنده‌ي رمان و با کارگرداني مارسلو پيني يرو در برليناله‌ي سال 2003 فيلم برگزيده‌ي تماشاگران و برنده‌ي جايزه‌ي پانوراما بود، و در همان سال، نامزد جايزه‌ي بهترين فيلم خارجي اسکار شد.
زندگی با پیکاسو
نام نویسنده : فرانسواز ژیلو
نام مترجم : لیلی گلستان
فرانسواز ژیلو (به فرانسوی: Françoise Gilot) نقاش و نویسنده فرانسوی است. وی ابتدا به عنوان دوست‌دختر و موضوع اثرهای هنریپابلو پیکاسو مشهور گشت. فرانسواز ژیلو بعدها به همسری جوناس سالک، پزشک آمریکایی و کاشف واکسن فلج اطفال درآمد.
ترجمه کتاب "زندگی با پیکاسو" از متن اصلی صورت گرفته است و نویسنده آن کتاب را در هفت بخش تنظیم کرده است: "من جست و جو نمی کنم، پیدا می کنم"، " دختر جوان، نجار زیبا، که الوارها را با خارهای گل میخ می زند، برای خون ریختن چوب قطره ای اشک نمی ریزد."، "کشیدن نقاشی مثل وقتی است که دیگران زندگی نامه شان را بنویسند"، با مقدار کمی رنگ کار می کنیم و تصویری که از تعدد رنگ ها حاصل می شود این است که انگار هر چیز درست سر جای خودش قرار گرفته است"، "به چشم ما همه چیز به صورت تمثیل جلوه می کند"،"...صدای ضربه سنجی نا منتظره از یک خشونت مقرر." و در نهایت "از تنهایی هایم می آیم، و به تنهایی ام بازمی گردم". جملات مزبور که به نوعی کارکرد عنوان بخش ها را دارند به صورتی غیر معمولی بر پیشانی هر فصل نقش بسته است؛ این نامعمولی دست کم در بلندی عناوین ملموس و قابل مشاهده است.
"زندگی با پیکاسو" اینگونه آغاز می شود: "من پابلو پیکاسو را به هنگام اشغال فرانسه، در ماه مه 1943 ملاقات کردم. بیست و یک سال داشتم و حس می کردم نقاشی زندگی من خواهد بود." این شروع می تواند اطلاعات مفیدی که خواننده به آن نیاز دارد را در یک خط در اختیار او بگذارد. این که راوی زمانی که با پیکاسو ملاقات کرده چند ساله بوده است؛ این اتفاق در چه سالی بوده است و به چه واسطه این ملاقات صورت گرفته است. ارتباط فرانسواز ژیلو با پیکاسو، ارتباط عادی ای نیست. در آغاز این ارتباط خبری از "عشق" نیست اما این ارتباط در طول زمان تغییر چهره می دهد. "هیچ خواستی به جز با او بودن نداشتم و این شروع یک چیز فوق العاده بود. به من گفت مرا دوست دارد. به این زودی نمی شود به کسی بگویی که دوستش داری. او بعدها آن را به من گفت و ثابت هم کرد."
با اینکه در طول داستان پابلو پیکاسو به نوعی خواسته یا ناخواسته ژیلو را اذیت می کند اما این ارتباط به زعم راوی تاثیر عمیقی بر زندگی او می گذارد. ژیلو در پایان این کتاب می نویسد:"در طی آن بعد از ظهری که در فوریه 1944 با هم گذراندیم، پابلو به من گفت که دیدار ما، زندگی مان را روشن کرده است، رفتن من به نزد او پنجره ای بود که گشوده شد و باید گشوده بماند، من هم همین را می خواستم، اما تا وقتی که از ای نپنجره نور بتابد. و وقتی دیگر نوری نتابید بر خلاف میلم آن ر بستم. از آن لحظه به بعد، پابلو تمام پل هایی که مرا به گذشته و او متصل کرد سوزانید. اما همین کار باعث شد تا خودم را کشف کنم و زنده بمانم. هرگز حق شناسی نسبت به او را از دست نمی دهم."
در جستجوی اسپینوزا (شادی ، اندوه و مغز با احساس)
نام نویسنده : آنتونیو داماسیو
نام مترجم : رضا امیر رحیمی
«در کتاب در جست و جوی اسپینوزا، آنتونیو داماسیو، یکی از برجسته ترین عصب شناسان جهان، به برخی از مشکل ترین پرسش های مربوط به مغز و نحوه رابطه آن با ذهن پرداخته... این کتاب دستاوردی عظیم و بسیار قابل ملاحظه است.» دیوید هابل، برنده جایزه نوبل، دانشگاه هاروراد.
«یکی از منتفکران پیشرو در مورد کارکرد مغز، باز هم از عهده کار برآمده است!... داماسیو متفکری عمیق است و به زیبایی می نویسد، او تازه ترین برداشت از کارکرد مغز را به احساس و به ریشه های تفکر فلسفی اسپینوزا و به طور کلی تفکر غربی ارتباط می دهد. راهنمای بهتری از این کتاب برای عبور از این حیطه امکان پذیر نبود.»
اریک کندل، برنده جایزه نوبل، دانشگاه کلمبیا.
«داماسیو در صف مقدم جنبشی است که عصب پژوهان آن را انقلاب عاطفی- احساسی می نامند، که حکمت علمی ده ها ساله را زیر و رو کرده و رشته های علمی دیگری را هم به لرزه درآورده است... در کتاب در جست و جوی اسپینوزا، او به اسرار کارکرد عاطفه و احساس می پردازد.» (نیویورک تایمز)
«بررسی پرشور و درخشان پیشرفت های اخیر در فهم ماهیت و اهمیت انسانی احساس ها.» (لوموند)
آنتونیو داماسیو، عصب پژوه و استاد عصب شناسی و روان شناسی، و مدیر مرکز تازه تاسیس مغز و خلاقیت در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی است. کتابهای مهم و معروف داماسیو، عبارت اند از: خطای دکارت، احساس آنچه اتفاق می افتد و در جست و جوی اسپینوزا. او جوایز متعددی دریافت کرده است، از جمله جایزه پرنس آستوریاس در علوم و فناوری، جایزه هوندا، و به طور مشترک با همسرش هانا، جوایز پسوا و سینیوره. داماسیو عضو انستیتوی پزشکی آکادمی ملی علوم، آکادمی هنرها و علوم آمریکا، آکادمی علوم باواریا، و آکادمی علوم و هنرهای اروپاست.
فرصتی برای زندگی
نويسنده: سسيليا آهرن مترجم / مصحح: شهناز رافعي
سیسیلیا اهرن (به انگلیسی: Cecelia Ahern) (۳۰ سپتامبر ۱۹۸۰ در دوبلین) رمان‌نویس اهلجمهوری ایرلند است.
او فرزند برتی اهرن، سیاستمدار سرشناس ایرلندی است.
او نویسندگی را از سال ۲۰۰۱ و در ۲۱ سالگی با نوشتن رمان به راستی دوستت دارم آغاز کرد. این کتاب در سال ۲۰۰۴ چاپ شد، به موفقیت تجاری خوبی دست یافت و در ایرلند، بریتانیا وآمریکا پرفروش شد.
در سال ۲۰۰۷ نیز فیلم «پی‌نوشت: دوستت دارم» با بازی هیلاری سوانک و جرارد باتلر از روی این کتاب ساخته شد. کتاب دوم او نیز با عنوان جایی که رنگین‌کمان به پایان می‌رسد در سال ۲۰۰۵ جایزه‌ی کورین را در آلمان از آن خود کرد و در سال ۲۰۱۴ فیلمی با اقتباس از این داستان نیز ساخته شد.
زندگي‌ام به من نياز داشت. زندگي به‌سختي مي‌گذشت و من به آن توجه لازم را نداشتم. چشم از هدف برداشته بودم و خودم را به امور ديگري مشغول کرده بودم، چيزهايي مثل: زندگيِ دوستان‌ام، کارم، اتومبيل قراضه‌ام که هميشه به تعمير نياز داشت و چيزهاي ديگر. من زندگي‌ام را کاملاً فراموش کرده بودم و اکنون زندگي براي من نامه نوشته بود، مرا احضار کرده بود و فقط مي‌شد يک کار انجام داد. بايد مي‌رفتم و با آن روبه رو مي‌شدم.
ما و ماکیاولی
نويسنده: لويي آلتوسر
مترجم / مصحح: ميثم اهرابيان صدر - احمد مرسلي
چرا اين‌همه تفسيرِ پراکنده پيرامونِ ماکياولي وجود دارد؟ چگونه است که نوشته‌هايِ او کماکان برايِ شکل‌هايِ متنوعي از سلائق و گرايش‌هايِ سياسي، الهام‌بخش، گيرا، و برانگيزاننده اند؟ آيا ماکياولي کسي است که، با بي‌اعتنايي به اخلاق، فنونِ حکومتِ مزوّرانه را تدوين کرده و هوادارِ کاربستِ ابزارآلاتِ دروغ و خشونت در سياست بوده؟ يا کسي است که به جمهوري و شيوه‌هايِ دموکراتيک و بورژواييِ اداره‌يِ امورِ سياسي علاقه داشته؟ چگونه مي‌توان او را، که اين قدر فريبنده است، از پسِ همه‌يِ پيش‌فرض‌هايي که متون‌اش را فراگرفته اند خواند، و به فضايِ کليِ تفکري که او در آن قرار داشت نزديک شد؟ آلتوسر در اين کتاب تلاش کرده تا دو برنامه‌يِ مشخص را به‌موازاتِ هم پي گيرد: (1) در پيِ آن بوده تا از منظري فلسفي، پاسخي برايِ پرسش‌هايِ فوق بيابد و به جايگاهِ نظريِ ماکياولي وضوح و دقت ببخشد، (2) پس از آن، اراده کرده تا، با بهره‌گيري از چشم‌اندازِ تحليلِ طبقاتيِ مارکسيستي، به خويشاوندي و قرابتِ ماکياولي با انديشه‌يِ کساني هم‌چون مارکس و گرامشي نظر کند و هوادارانِ حقيقتِ مؤثر را در برابرِ همه‌يِ کساني قرار دهد که در جهانِ بازنمايي‌هايِ خيالي گام مي‌زنند.
از طرف او
نام نویسنده : آلبا دسس پدس
نام مترجم : بهمن فرزانه
از طرف او درباره‌ی دو زن، یک مادر و دختر، است و زندگی آنها را در رابطه با همسران‌شان به تصویر می‌کشد. رمان این دو زن را در موقعیتی مشابه قرار می‌دهد: موقعیتی حاکی از بی‌اعتنایی مرد به زن، و بی‌توجهی او به حقوق انسانی زن، و عدم رابطه میان آنها. مادر نه می‌تواند بماند، و نه می‌تواند برود. در میانه‌ی کتاب او با خودکشی به این رابطه پایان می‌بخشد. اما دختر از طرف او و از طرف همه‌ی زنانی که چنین زندگی‌ای را تجربه می‌کنند تصمیم دیگری می‌گیرد.... آلبا دِ سِس‌پِدِس در 1911 در رم متولد شد و در سال 1997 در شهر پاریس درگذشت.
اگر شبی از شبهای زمستان مسافری
نام نویسنده : ایتالو کالوینو
نام مترجم : لیلی گلستان
ایتالو کالوینو (به ایتالیایی: Italo Calvino) (زاده ۱۵ اکتبر ۱۹۲۳ - درگذشته ۱۹ سپتامبر ۱۹۸۵) نویسندهٔ رمان و داستان کوتاه ایتالیایی است. وی سبک ادبی خاص خود را داشت که می‌توان آن را سورئال یا پست‌مدرن توصیف کرد. سه‌گانهٔ «نیاکان ما» (شامل شوالیه ناموجود، ویکنت شقه‌شده و بارون درخت‌نشین) و مجموعه داستان‌های کوتاه شهرهای نامرئی و شش یادداشت برای هزارهٔ بعدی ازتحسین‌شده‌ترین آثار او هستند. وی را یکی از مهم‌ترین نویسندگان ایتالیایی قرن بیستم می‌دانند.
کتاب در حقیقت مجموعه ای از داستان هایی است که هیچ گاه تمام نمی شوند . آقای خواننده روزی کتابی را می خرد و ما همراه با او مشغول خواندن داستان می شویم اما در جای پرهیجان ،کتاب تمام می شود و خواننده عصبانی از نیمه کاره بودن کتاب به کتاب فروشی می رود و در آنجا با خانم خواننده آشنا می شود . آنهانسخه درستی از کتاب را می گیرند که متوجه می شوند تماما داستان دیگری است که به علت بدی چاپ، ادامه اش قابل خواندن نیست و به همین ترتیب ما ۱۰داستان نیمه تمام را در ماجرای اصلی کتاب دنبال می کنیم .
کتاب در حقیقت ستایشی است برای کتاب خواندن، برای لذت کتاب خوانی و شاید اشاره به این موضوع که خواندن کتاب دنیایی فراتر از نوشتن کتاب و بسیار زیباتر است . کتابی که به ما از لذت خواندن و نحوه درست خوانی می گوید ،از لذت در کنار هم بودن انسان های کتاب خوان و از خوشی بی وصف کتاب خوانی فقط برای کسب لذت کتاب خوانی .
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.