


کبوتر
1,400 تومان
پاتریک زوسکیند
فرهاد سلمانیان
اين كتاب از شاهكارهاي كم نظير نثر معاصر آلمان و داستاني منسجم است كه از بعد روان شناختي بسيار ماهرانه روايت شده است. سبك نگارش كتاب يادآور نوشته هاي آغازين پارتيشيا هايسميت است اما از نظر پختگي در راستاي سنت نولنويسان يزرگ در ادبيات داستاني اروپا قرار دارد. در جريان داستاني به ندرت كنش و جنب و جوش به چشم ميخورد اما ماجرا درست مانند يك تند باد خواننده را دربرميگيرد. خواننده ي داستان نه تنها ماجرا را استشمام ميكند بلكه آنچه را نويسنده شرح ميدهد باتمام وجود ميچشد ميبيند و مي شنودو پاتريك زوسكيند هنرمندي ست كه اگر لازم باشد قادر است يك زندگي پيش پا افتاده و محقر را درونمايه ي دراماتيك باشكوه توصيف كند.
ناموجود
وزن | 150 گرم |
---|
محصولات مرتبط
کالو کائین
كارين بويه
سعيد مقدم
کارین ماریا بوی (۲۶ اکتبر ۱۹۰۰ — ۲۴ آوریل ۱۹۴۰) شاعر، رماننویس و نویسنده داستان کوتاه سوئدی بود. او به عنوان یکی از شاعران برجسته ادبیات نوگرایی سوئد شناخته میشود.
زندگی
سالهای آغازین
کارین بوی در سال ۱۹۰۰ میلادی در یوتبری متولد شد. در ۱۹۰۹ همراه با خانوادهاش بهاستکهلم رفت. در ۱۹۲۰ به مدت یک سال به مرکز تربیت معلمی رفت و شرایط تدریس در سطح ابتدایی را کسب کرد. در ۱۹۲۲ نخستین کتاب شعر خود را به نام «ابرها» منتشر کرد. در ۱۹۲۳ وارد دانشگاه اوپسالا شد و به آموختن زبان یونانی، زبانهای اسکاندیناویایی و ادبیات پرداخت. بوی تحصیلات خود را در سال ۱۹۲۸ در دانشگاه استکهلم به پایان رساند. پس از آن مدتی به تدریس در مدارس پرداخت. در سال ۱۹۲۷ به جمع ویراستاران مجله سوئدیکلارته پیوست. تعدادی از شناختهشدهترین شعرهایش در همین مجله به چاپ رسیدند. در سال ۱۹۲۹ با یکی از ویراستاران کلارته به نام لیف بیورک ازدواج کرد که آن دو در سال ۱۹۳۲ از یکدیگر جدا شدند.
سالهای پایانی و مرگ
بوی در سال ۱۹۳۱ به جمع ویراستاران مجله آوانگارد اسپکتروم که نقش مهمی در معرفی نوگرایی در سوئد داشت، پیوست. او چند مقاله مهم را در آن مجله به چاپ رساند و همچنین ترجمه سرزمین بیحاصل تی اس الیوت را نیز در سال ۱۹۳۲ منتشر ساخت. همکاری او بااسپکتروم در سال ۱۹۳۲، زمانی که برای مدتی به برلین رفت، قطع گردید. پس از بازگشت از برلین به سوئد، تصمیم گرفت که بر روی نوشتن تمرکز کند. نخستین رمان او در سال ۱۹۳۱ منتشر شده بود. در طول نه سال بعد چهار رمان دیگر نیز منتشر ساخت. بوی در ۱۹۳۵ چهارمین کتاب شعر خود را منتشر ساخت او همچنین دو جلد داستان کوتاه در سالهای ۱۹۳۴ و ۱۹۴۰ منتشر کرد.
بوی در آوریل ۱۹۴۱ (در زمان جنگ جهانی دوم) با خوردن قرص خوابآور خودکشی کرد. آخرین کتاب شعرش، «هفت گناه مرگبار» در ۱۹۴۱ و پس از مرگ او منتشر گردید. این کتاب نشان دهندهٔ تکامل دید و سبک او از رؤیاهای دختری از طبقه متوسط و پذیرش مشتاقانه زندگی یک رادیکالی جوان به تصاویر جسورانهتر، چشمندازهای گستردهتر و احساس نسبت به مسائل انسانها بود. از رمانهای دیگر او هستند: «بحران»(۱۹۳۴) که بیان کنندهٔ کشمکش او در پذیرش همجنسگراییش است و «کالوکاین» (۱۹۴۰) که ظلم طاقت فرسای جامعهای تمامیتخواه را در آینده توصیف میکند.
مرگ قسطی
نام نویسنده : لویی فردینان سلین
نام مترجم : مهدی سحابی
به زعم بسیاری، سلین یکی از بزرگترین نویسندههای تاریخ رمان است. نگاه او به دنیا بسیار سیاه، بیرحمانه و کالبد شکافانهاست. او با شجاعتی بینظیر پلیدیهای انسان عصر جدید را برملا ساخت و آینهای صادق در برابر او نهاد. همچنین نمیتوان از زبان او یاد نکرد. او نثری بسیار عامیانه داشت و از عباراتی که خود میساخت بسیار استفاده میکرد. او زبان معیار را زبانی زنده نمیدانست. او تمام تابوهای عصر خود را شکست و تأثیری عمیق بر نویسندگان پس از خویش گذاشت.
سلین در بارهٔ خودش کمتر حرف میزد و وقتی هم که در مورد خودش میگفت دروغ بود. یکی از دوستان سلین که در یکی از مصاحبههایش حضور داشته، میگوید که او از اول تا آخر به یک خبرنگار دروغ گفت و بعد از رفتن او نیز از دروغ گفتنش خوشحال شد. سلین جایی گفته: «حقیقت دردی است که هیچ وقت انسان را رها نمیکند و حقیقت این دنیا مرگ است. باید انتخاب کنی؛ مرگ یا دروغ. راستش را بخواهید شخصاً هیچوقت جرأت خودکشی را نداشتهام.» او در همهٔ آثارش ردی از شخصیتش به جا گذاشتهاست. مثلاً: در «سفر به انتهای شب»، قهرمان اصلی داستانش (فردینان) خود سلین است و قصه، ماجرای بخشی از زندگی خود اوست. فردینان داستان همانقدر بیحوصله، تند، بدبین و منزجر است که فردینان سلین. او هرگز عاقبت خوبی برای بشر متصور نبوده است و به همین دلیل سفر به انتهای شب را با لحنی اعتراضآمیز و تلخ نوشت. علاقهای هم که او را وادار به نوشتن این رمان کرد نیز نتوانست مانع از بدبینی او نسبت به بشر شود.
«مرگ قسطی» نیز به سبک کتاب قبلیاش نوشته شد. او در این کتاب دربارهٔ کودکی خود نوشت و باز لحن عامیانه و متفاوت ادبیات فرانسه را دچار شوک کرد. سلین در جواب به منتقدانش گفته بود: «من همانطوری مینویسم که حس میکنم... از من خرده میگیرند که بد دهنم و زبان بیادبانه دارم... از بی رحمی و خشونت دائمی کتابهایم انتقاد میکنند... چه کنم؟ این دنیا ذاتش را عوض کند من هم سبکم را عوض میکنم».
او در دو جنگ جهانی شرکت کرد و در یکی از آنها هم زخمی شده بود؛ بنابراین در تمام داستانهایش درست مثل یک پیر دنیا دیدهاست که برای بچهها قصه تعریف میکند. در عین حال نکتهٔ عجیب و منحصربهفرد حکایتهای او این است که هیچچیز دلچسب و معنا داری در داستانهایش نمیتوان پیدا کرد. شخصیتهای داستانش مدام در موقعیتهای پوچ قرار میگیرند و بیشتر آنها را مرگ به عجیبترین شکل ممکن غافلگیر میکند. نثرش، طنز تلخ و سردی است که در تمام حکایاتش جاری است و ماجرا را نه تنها تحملپذیر بلکه لذت بخش میکند ولی این لذت تا کمی بعد از داستان ادامه دارد و بعد از آن، ذات غمگین و افسردهٔ قصه خودش را نشان میدهد و خواننده را به سرزمینهای تاریک میبرد. همین است که طرفداران جدی ادبیات مدرن، سفر به انتهای شب را «انجیل افسرده» لقب دادهاند. این توافق تقریباً در تمام دنیای ادبیات وجود دارد که سلین نویسندهٔ توانایی است که سرگذشت عجیب و غریبش را حتی در کتاب «سفر به انتهای شب» تعریف کردهاست. او همهٔ نبوغ و خلاقیتش را در این کتاب به کار برد نبوغی که باعث شد نویسندههای فراوانی مثل ژان پل سارتر،ژان ژنه، ساموئل بکت، کورت وانگات، هنری میلر و چارلز بوکوفسکی آن را ستایش میکنند. حتی نقل قولی از چارلز بوکوفسکی هست که جایی گفته: «سفر به انتهای شب، بهترین کتابی است که در دو هزار سال اخیر نوشته شدهاست.»
پیام آور ستارگان
در سال 1610 ميلادي كه رساله ي پيام آور ستارگان در ونيز به طبع رسيد، گاليله استاد 45 ساله ي رياضيات در دانشگاه پادوا (نزديك شهر ونيز) بود. اين متن نقشي بي همتا در تاريخ و فلسفه ي علم و حتي تاريخ انديشه ي بشري ايفا مي كند. اين رساله اولين اثر علمي منتشر شده پس از نگاه انسان به آسمان با چشمان مسلح است؛ نگاهي كه نگرش بشريت به هستي را دگرگون كرد.
پيام آور ستارگان پيش از آن كه يك كتاب باشد يك بيانيه است، بيانه اي در حجم كوچك (در مقايسه با كتب قديم) و به زباني شفاف. پيام گاليله در آن واضح است: عصر جديدي در دانش بشري آغاز شده و شيوه و چهارچوب هاي فكري اي كه دانشمندان هم عصر و پيشينيان گاليله در آن پرورش يافته اند رهيافت درستي نداشته است.
صادق هدایت و هراس از مرگ
نويسنده: دكتر محمد صنعتي
آندره بروتون، مؤسس جنبش فراواقعگرایی در فرانسه، بوف کور را جزو بیست کتاب شاهکار سدهٔ بیستم میلادی دانسته است.
هنری میلر، نویسندهٔ معاصر آمریکایی، دربارهٔ آن گفتهاست: «بوف کور هدایت کتابی است که من آرزو دارم روزی نظیر آن را بنویسم. مانند این داستان در هیچ زبانی ندیدهام. آن را واقعاً دوست میدارم.»
کتاب «صادق هدايت و هراس از مرگ » نوشته محمد صنعتي روانپزشک، نويسنده، منتقد ادبي است. صنعتي در اين کتاب دست بر روي يکي از معروفترين رمانهاي ادبيات معاصر گذاشته است. وي بوف کور را از منظرهاي مختلف بررسي ميکند. صنعتي که خود يک روانپزشک است، خواننده را با تحليلي روانکاوانه از بوف کور مواجه ميکند. پرداخت عميق نويسنده به هدايت و نوشتهي او، حکايت از اشراف موضوعي وي از روانشناسي و ادبيات دارد. صنعتي همچون يک جراح، بسيار متبحرانه ارزشهاي نويسندگي هدايت را از منظر ديگر موشکافي ميکند. علاوه بر اين در اين کندوکاو نويسنده به روايت خود، پرده از تاريکيهاي اين کتاب مياندازد و برخلاف باور بسياري از ميل به جاودانگي در هدايت سخن ميگويد. صنعتي در کتاب ديگري به بازتاب زندگي و شخصيت هدايت در ديگر آثارش پرداخته است. طرفداران هدايت اين بار ميتوانند او را از منظر يک رويکرد روانکاوانه ببينند. همينطور خوانندگاني که در تاثيرگذاري بوف کور در ادبيات معاصر ايران شک دارند با مطالعه اين کتاب شايد ديگر ارزشهاي اين رمان را دريابند.
بچه های امروز معرکه اند
نام نویسنده : عزیز نسین
نام مترجم : داود وفائی
کتابی که در دست دارید مکاتبات دو همکلاسی به نام احمد و زینب است و در ترکیه بارها و بارها به چاپ رسیده است.عزیز نسین در این کتاب به انتقاد از نظام آموزشی جامعه ی خود و شیوهای غلط تربیتی خانواده ها می پردازدومطالب کتاب خنده دار است.من بارها هنگام ترجمه کار را رها کردم،به اتاق دیگری رفتم و از ته دل و با صدای بلند خندیدم.برخی صفحات کتاب را برای همسرم و پسرم خواندم آن ها هم خندیدند کتاب در عین برخورداری از جاذبه و کشش لازم سخت عبرت آموز و پند دهنده نیز هست.همان طور که نویسنده خود معتقد است.این کتاب نه فقط برای بچه ها که برای بزرگترها هم خواندنی است.
کوری
ژوزه ساراماگو
ترجمه: مهدی غبرایی
کوری (به پرتغالی: Ensaio sobre a Cegueira) رمانی از ژوزه ساراماگو که نخستین بار در سال ۱۹۹۵ منتشر شد. ساراماگو در این رمان از کوریِ آدمها سخن گفتهاست. در این رمان، هالهای سفیدرنگ بعد از کور شدن افراد مقابل چشمانشان ظاهر میشود.
ساراماگو در این رمان از تلمیح استفاده کرده و با اشاره به نوشتههای قدیمی، اثرش را زیباتر و تأثیرگذارتر کردهاست.
کوری یک حکایت اخلاقی مدرن است، و مانند داستانهای اخلاقی کهن پیامهایی اخلاقی را، اما برای مخاطبی امروزی، در خود نهفته دارد. به همین دلیل است که باز مانند آن داستانها، قهرمانهایش نه به نام بلکه با یک صفت یاد می شوند، و در آغاز کتاب نیز با نقل قول از اثری ناموجود به نام کتاب موعظه ها، به ما یادآوری می شود که این رمان یک موعظه است. موعظه رعایت کردن و مراعات. دنیای سراسر سفیدی پلید و وحشت باری که کورشدگان داستان در آن به سر می برند خاویه بی نظمی و آشفتگی است که نظم روابط انسانی بر آن حاکم نیست و در آن مهمترین چیزی که انسانها نمی بینند حقوق یکدیگر است. ساراماگو چهره مسیحایی نجات بخشی را جست و جو می کند که دوباره درس محبت را به آدمها بیاموزد.
گودل، اشر، باخ (بافته ی گرانسنگ ابدی)
داگلاس آر. هوفتشتاتر
ترجمه: مرتضي خزانه داري، سروش ثابت، عبدالرضا خزانه داري
اين كتاب به رغم گذشت بیش از سی سال هنوز اثری ارزشمند به شمارمیآید. این کتاب در ظاهر به شرح مکالمههای خیالی کورت گودل (فیلسوف، ریاضیدان و منطقدان اتریشی)، ماوریتس اشر( گرافیست و هنرمند هلندی) و یوهان سباستین باخ(موسیقیدان و آهنگساز آلمانی) میپردازد که در باب زمینههای مشترک کار و زندگیشان به بحث و گفتوگو میپردازند. اما در لایهای عمیقتر به بیان مفاهیمی میپردازد که از بنیادیترین پایههای ریاضیات و هوش مصنوعي محسوب میشوند. اين کتاب به بررسي مفاهيم گوناگون در حوزههايي نظير تاريخچه و نظريههاي هوش مصنوعي، سيستمهاي فرمال، هندسههاي اقليدسي و نااقليدسي، ساختارهاي بازگشتي، تئوريهاي معناشناسي، نظريههاي ذهن، آزمون تورينگ و هوش ماشيني و موارد مشابه ميپردازد.نويسنده در این کتاب از طریق تصویرسازی و تجزیه و تحلیل توضیح میدهد که چگونه سیستمها به رغم اینکه از ترکیب اجزای فاقد معنی بهوجود آمدهاند، میتوانند با استفاده از قوانین وضعی و قوانین خود ارجاع، موفق به دریافت و استنباط معنی شوند. کتاب همچنین به بررسی مفهوم ارتباط، نحوه ارائه و ذخیره دانش و حتی تفحص در معنای واقعی واژه «معنی» میپردازد. نويسنده توضیح میدهد که این کتاب درباره ریاضی، موسیقی و هنر نیست بلکه به این موضوع میپردازد که چگونه سازوکارهای پنهان نورولوژیکال و عصبی میتواند به ظهور شناخت و دانش منجر شوند. به طور دقیقتر کتاب شرح میدهد که نمادها، تفکر و زبان چگونه با هم پیوند مییابند و چگونه واقعیت از ترکیب و همپوشانی مفهوم و ادراک حاصل میشود. این کتاب نمونههای فراوانی از بازگشت و خودارجاعی را به نمایش میگذارد. اشیا و ایدههای بسیاری در این کتاب وجود دارند که درباره خودشان صحبت کرده یا به خودشان ارجاع میدهند. نويسنده این فرآیند خودارجاعی را «حلقه عجیب» مینامد و با نیمنگاهی به کوانهای ذن از خواننده میخواهد که حقایق را خارج از دایره تجربهها و پیشفرضهایشان درک کند.بزرگترين دستآورد نويسنده در کتاب، اين است که توانسته مفاهيم بسيار پيچيده رياضي، نظير عدم قطعيت، بازگشتها و حلقههاي عجيب را به زباني ساده و قابل فهم عرضه کرده و از آن مهمتر مطالعه آنها را براي خواننده لذتبخش کند. به يقين، دنيا از سال 1979 تغييرات زيادي را به خود ديده است. ديپبلو در سال 1997 و برخلاف پيشبيني کتاب کاسپاروف را در شطرنج شکست داد، صفحههاي گرامافون که در بسياري از قياسهاي هوفاستاتر به کار رفته بودند به تاريخ پيوستند و هوش مصنوعي در زمينههاي متفاوت با نتايج مختلف به راه خود ادامه ميدهد. اما هنوز کتاب گودل، اشر، باخ اثري ارزشمند است. گستره وسيع نظري و قابليت به تصوير کشيدن مفاهيم پيچيده رياضي، باعث ميشود که اين کتاب به يکي از بهترين انتخابهاي علاقهمندان کامپيوترها و همچنين پژوهشگران حوزه هوش «واقعي» تبديل شود. به هر حال، کتابی در زمینه هوش و دانش و نحوه انجام عملیات ادراک توسط توسط مغز انسان، که بتواند یک سال پس از انتشار جایزه ادبی پولیتزر را برای نویسندهاش به ارمغان آورد و توجه بسیاری از دانشپژوهان علوم کامپیوتر را به خود جلب کند، به طور حتم ارزش مطالعه را خواهد داشت.
قاموس خزران
میلوراد پاویچ ( ۱۵ اکتبر ۱۹۲۹ – ۳۰ نوامبر ۲۰۰۹) یک نویسنده رمان و داستان کوتاه، شاعر و مورخ ادبی اهل صربستان بود.
میلوراد پاویچ در سال ۱۹۲۹ در بلگراد متولد شد. او بسیاری از اشعار و داستانهای کوتاه و رمانهای خود را در طول عمرش منتشر کرد. معروفترین آنها «قاموس خزران(۱۹۸۴)» است که پس از انتشار آن را با عنوان «اولین رمان قرن ۲۱» مورد ستایش قرار گرفت. آثار پاویچ به بیش از سی زبان ترجمه شدهاند. او در اروپا و آمریکای جنوبی بسیار محبوب است و «یکی از جذابترین نویسندگان ابتدای قرن ۲۱» تلقی شده است. او برنده جوایز متعدد در صربستان و یوگسلاوی سابق است و چندین بار به عنوان یک نامزد بالقوه برای جایزه نوبل در ادبیات از او نام برده شده است. او در بلگراد در سال ۲۰۰۹ بدرود حیات گفت.
خداشناسی از ابراهیم تاکنون (دین یهود، مسیحیت و اسلام)
مترجم: محسن سپهر
کارن آرمسترانگ (به انگلیسی: Karen Armstrong) (۱۴ نوامبر ۱۹۴۴ -) نویسنده و پژوهشگر انگلیسیست که تا کنون دوازده کتاب درباره دینشناسی تطبیقی تألیف کردهاست.
وی به مدت ۷ سال راهبهای کاتولیک بوده سپس در ۱۹۶۹ در دانشگاه آکسفورد ادبیات کلاسیک و مدرن خوانده است. وی چندین برنامه تلویزیونی نیز درباره پولس رسول و تاریخ کلیسا تهیه کرده است. او سپس به نوشتن کتاب هایی در زمینه اندیشه دینی روی آورد در حالی که جهان نگری او بر آمده از بینش دینی مسیحی و خرد باوری غربی است. وی همواره کوشیده است به عنوان یک پژوهشگر به دین ها بنگرد. به سخن دیگر تلاش آرمسترانگ این بوده تا بنیاد مشترک دین های سامی را بیابد و میان آنان پلی بزند.
این اثر, شرح و تفسیری است از مبحث خداشناسی در سه آیین یهود, مسیحیت و اسلام. ‘این کتاب, تاریخ واقعیت در زبان نیآمدنی خود خدا نیست. بلکه تاریخ چگونگی فهم آدمی از او, از ابراهیم تا روزگار کنونی, است. تصور آدمی از خدا تاریخی دارد, هم از این رو, نزد مردمان مختلف نو در زمانهای مختلف اندکی متفاوت است. تصوری از خدا که در نسلی و توسط انسانهای معینی شکل میگیرد, میتواند برای نسل دیگر و انسان دیگر بی معنا باشد. در واقع این گفته که ‘من به خدا اعتقاد دارم’ به خودی خود معنایی عینی ندارد بلکه مثل همه گفتهها, در هر بافتی و در میان هر جماعتی معنای دیگری پیدا میکند…. [نگارنده] معتقد است که ابراهیم, موسی و پیامبران پسان, خدایشان را درست همان جور تجربه کردهاند که امروز تجربه میکند ولی اگر به هر سه این دینها نگاهی بیندازیم روشن میشود که نظری عینی درباره ‘خدا’ در آنها نیست. هر نسلی تصوری از خدا میآفریند که به کارش میآید. در مورد اتهایسم (خداشناسی, بیخدایی) هم همین است. این گفته که من به خدا اعتقاد ندارم در اتهایستهای هر زمانهای برداشت خاصی از خدا را انکار کردهاند. آیا ‘خدا’یی که اته ایستهای امروزین رد میکنند همان خدای آبائ مسیحیت, خدای پیامبران, خدای فیلسوفان, خدای عارفان و خدای یزدان پرستان (Theists) قرن هژدهم است %
تاریخ مختصر جمهوری وایمار
کالین استورر
حسن افشار
جمهوری وایمار (به آلمانی: Weimarer Republik) به نظام حکومتی آلمان طی سالهای ۱۹۱۹ تا ۱۹۳۳ میلادی اطلاق میشود.
جمهوری وایمار در اصل اصطلاحی است که مورخان برای دوره تاریخی حدفاصل پایان جنگ جهانی اول تا روی کار آمدن حکومت نازیها در آلمان ابداع نمودهاند. باید توجه داشت که نام رسمی این حکومت، همانند حکومت پیش از آن، امپراتوری آلمان (به آلمانی: Deutsches Reich) بود.
جمهوری وایمار اولین تلاش برای ایجاد مردمسالاری در آلمان بود که توسط سیاستمداران آلمانی در شهر وایمار مورد اجماع قرار گرفت.
با به قدرت رسیدن هیتلر در ۱۹۳۳ عمر کوتاه جمهوری وایمار به پایان رسید.
هنر مردن
پل موران یکی از مهمترین نویسندگان نیمه اول قرن 20 در فرانسه است. او را با «مارسل پروست» نیز مقایسه کردهاند، اما متاسفانه با وجود اهمیت این نویسنده، تاکنون هیچ رمانی از او به فارسی منتشر نشده است.
در این کتاب مقوله خودکشی هم در داخل متون ادبی و هم در بیرون از متن تحلیل میشود.
نازارین
نام نویسنده : بنیتو پرث گالدوس
نام مترجم : کاوه میر عباسی
گالدوس مهم ترین چهره ی ادبی اسپانیا در سده ی نوزدهم و بزرگترین رمان نویس این کشور پس از سروانتس به شمار می آید در میان اسپانیاییان همان منزلتی را دارد که بالزاک در فرانسه و دیکنز در انگلستان و داستایفسکی در روسیه،اما فقط در نیمه ی دوم سده ی بیستم بود که جایگاه شایسته ی خود را در مقام نماینده ی رئالیسم اسپانیایی یافت و شاهکارهایی سینمایی که بونوئل از دو اثر او نازارین و تریستانا ساخت در این امر نقش موثر داشت.نازارین در زبان اسپانیایی یعنی«ناصره ای»و می دانیم که مسیح اهل ناصره بود.گالدوس با این نامگذاری وجهی از منش قهرمان اصلی داستان را می رساند،شخصیتی که از وجهی دیگر یادآور چهره ی فراموش نشدنی دیگری است که هموطن او سروانش آفرید:دن کیشوت
«نازارین» کشیشی است که در منطقهای فقیر نشین در مکزیک ۱۹۰۰ زندگی میکند،او به اندرا که در جریان یک نزاع زنی را کشته در اتاق خود اسکان میدهد،این ماجرا باعث خلع لباس نازارین و در پی آن زائر شدن وی میگردد،او به همراه دو زن دیگر آندرا و بئاتریس در شهرها میگردند و به مردم کمک میکنند و صدقه میگیرند،اما پلیس اندرا را که قاتل است همراه نازارین دستگیر میکند و به زندان میبرد،در زندان نازارین به حقیقت هولناکی پی میبرد و تمام زندگی خود را بیهوده میبیند.
نقد و بررسیها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.