آیین گنوسی و مانوی
جهان اسطوره ها
اسطوره در دیدگاه پدیدار شناسی روایتگر آفرینش، سرگذشت خدایان باستان، جهان بینی و فرجام شناسی هر قوم و ملت است. اسطوره تاریخ مینوی و مقدس کیهانی است و بسیار راز آمیز، حقیقتی است زنده که در دوران آغازین به وقوع پیوسته و از آن پس،جهان و سرنوشت آدمیان را تحت تاثیر خود قرار داده است اسطوره شخصیت هایی ازلی دارد که به صورت الگوهایی آغازین جلوه می نماید و بی زمان گاه بی مکان و کرانه است از این روی روایات اساطیری در کلام نمی گنجد لکه خود را در آثار تصویری موسیقیایی، آیین ها و باورها به نمایش می گذارند هر اسطوره دربردارنده روایت یک آفرینش است که به بیان آن می پردازد و روایتگر نظم پدیده های طبیعت و نیروهای کیهانی است. کتاب حاضر جستارهایی برگزیده از اسطوره ها و دیدگاه های اسطوره شناختی و بخش اعظمی از اساطیر جهان است که توسط اسطوره شناسان به نام گرد آوری و تالیف گردیده است.
زبور مانوی
زبو مانوي يكي از آثار ادبي، آييني و عرفاني روزگار ساساني (سده 4/3 م) است كه نخست به زبان سرياني سروده شد و آنگاه به زبانهاي ديگر برگردانده شد. اين اثر در سده 4 م. نخست به يوناني و سپس به زبان قبطي ترجمه شد. آلبري آن را از متن قبطي به انگليسي برگرداند و همين ترجمه مبناي ترجمه فارسي قرار گرفت. زبور مانوي كه سروده ماني و عارفان بلندپايه مانوي است، شامل سرودههاي نيايشي و عرفاني مانوي است و در عمق خود گنوسي است و درباره جشن بما، ماني، عيسي مسيح، ستايش ايزدان و ايزدبانوان مانوي مانند پدربزرگي يا زروان، انسان قديم هر مزدبغ، نبرد نور و ظلمت، اسطوره آفرينش، دوره آميختگي نور و ظلمت و پايان جهان است.