باقيمانده يگان 731 كه سوگند خورده بودند در مورد خاطرات خود سكوت كنند، بيرون آمدند تا در برابر مردم شهادت بدهند و بالاخره ذهن خود را خالي كنند. حدود 14 دهه پس از پايان جنگ جهاني دوم، افشاي جزئيات مربوط به يگان 731 ارتش امپراطوري ژاپن و استفاده از انسان‌هاي زنده به عنوان سوژه آزمايش ميكروبي در طول جنگ جهاني دوم، با آثار خيره كننده‌اي آغاز شد. اطلاعات درباره اين گروه كه جان حدود سه هزارنفر منچوري،‌ چيني، روس،‌ كره‌اي، اروپايي و آمريكايي را گرفته بود، سال‌ها به دليل كنترل دولت يا قانون سكوتي كه اعضاي پيشين يگان، خود را ملزم به آن مي‌دانستند، مخفي مانده بود. سال‌ها يگان 731 وجود نداشت. نه تنها درخواست‌ها و مطالبات براي جبران خسارت بلكه براي به رسميت شناختن تاريخ و عذرخواهي ناديده گرفته مي‌شد زيرا پرداخت غرامت در سطح دولت‌ها انجام شده بود و تباني با ابرقدرت تازه نفس ايالت متحده و شوروي در جهت تخليه اطلاعات و ارائه مخفيانه نتايج آزمايش‌هاي بيولوژيكي روي انسان زنده اين يگان مخوف پزشكي/نظامي، باعث شده بود كه اين جنايت‌ها مخفي بماند. شواهد نيز به سادگي نمي‌توانستند اسرار را فاش كنند، چرا كه هيچ يك از قربانيان يگان 731 زنده نمانده بودند و همگي قبل از پايان جنگ از بين رفته بودند. فرمان تهديدآميز ايشي‌شيرو فرمانده كل يگان اين بود: اعضاي پيشين يگان 731 اين راز را به گور خواهند برد. كتاب حاضر مجموعه‌اي از اظهارات شاهدان عيني باقيمانده از آن دوران تاريك است.