گابريل گارسيا ماركز

مترجم: كاوه ميرعباسی

گابریل خوزه گارسیا مارکِز (به اسپانیایی: Gabriel José García Márquez) (زادهٔ ۶ مارس ۱۹۲۷ در دهکدهٔ آرکاتاکا^*درمنطقهٔ سانتامارا^* در کلمبیا – درگذشته ۱۷ آوریل ۲۰۱۴) رمان نویس، نویسنده، روزنامه‌نگار، ناشر و فعال سیاسی کلمبیایی بود. او بین مردم کشورهای آمریکای لاتین با نام گابو یاگابیتو (برای تحبیب) مشهور بود و پس از درگیری با رئیس دولت کلمبیا و تحت تعقیب قرار گرفتنش در مکزیک زندگی می‌کرد. مارکز برنده جایزه نوبل ادبیات در سال ۱۹۸۲ را بیش از سایر آثارش به خاطر رمان صد سال تنهایی چاپ ۱۹۶۷ می‌شناسند که یکی از پرفروش‌ترین کتاب‌های جهان است.

این کتاب که نامش از رمان «۱۹۸۴» نوشته جرج اورول اقتباس شده ‌است، در فصول مختلف و به تناوب به دو شخصیت زن و مرد به نام‌های «آومیم» و «تنگو» می‌پردازد. مسائل اجتماعی از قبیل اختلافات خانوادگی و خشونت خانگی نیز در محوریت داستان این کتاب قرار دارد.

دو جلد نخست این کتاب توانست عنوان پرفروشترین کتاب‌های سال ژاپن را از آن خود کند. این اثر در همان سال انتشار بالغ بر ۳ میلیون نسخه فروش کرد.

این کتاب ماجرای دختری است که درصدد انتقام از مردانی است که زن‌های خود و گاه دیگران را مورد اذیت و آزار قرار می‌دهند. این دختر با کمک بیوه‌زنی که دخترش مورد آزار و اذیت قرار گرفته است، درصدد قتل آن‌ها برمی‌آیند.

این کتاب با صبغه جنایی شروع شده و به یک داستان عاشقانه ختم می‌شود. در واقع این دختر در دوره ابتدایی با پسری همکلاس بوده است که  از همان دوره عشق کودکانه نسبت به  او داشته و در نهایت با کش و قوس‌های بسیار زیاد این دختر و پسر یکدیگر را  پیدا می‌کنند و ادامه ماجرا... در کنار این داستان،  موراکامی نهادها  و سازمان‌های مخفی را که در جامعه ژاپن وجود دارند و با دولت مبارزه می‌کنند بررسی می‌کند.

صنع‌الله ابراهيم

ترجمه: احسان موسوی خلخالی

«ابراهيم» از نويسندگان مطرح نسل سال‌هاي شصت كشور مصر به حساب مي‌آيد. وي به خاطر ملي‌گرايي و انديشه‌هاي چپ در اين كشور مورد توجه قرار گرفته است. وي در رمان‌نويسي شبيه با شيوه رمان‌نويسي «جان دوس‌پاسوس» نويسنده آمريكايي از تكه‌هاي روزنامه، نشريات و مجلات استفاده مي‌كند و آن‌ها را در رمان‌هاي خود ذكر مي‌كند. سه‌گانه‌هاي آمريكا دوس پاسوس نيز حاوي تكه‌هاي بريده شده‌اي از روزنامه‌هاي آن روز آمريكا است. «ابراهيم» همچنين در سال‌هاي 1960 چند وقتي را در اين كشور زنداني بوده است. مجموعه داستان‌هاي كوتاه اين نويسنده با عنوان «آن رايحه» يكي از پيشروترين داستان‌هاي مدرن كشور مصر به حساب مي‌آيد و در ادبيات مصر جايگاه خاصي را پيدا كرده است. بيشتر داستان‌هاي «ابراهيم» به شكل ضمير اول شخص روايت مي‌شود و به سبك روزنامه‌نويسي نزديك است.

اين طور بود كه آمديم به خيابان، من و سرباز. با كنجكاوي دور و برم را مي‌پاييدم. اين همان لحظه‌اي است كه همه سال گذشته آرزويش را داشتم. درون خودم دنبال احساسي غيرعادي گشتم، شادي‌اي، خوشي‌اي، حسي، چيزي، هيچ نيافتم. مردم، كاملا عادي راه مي‌رفتند، حرف مي‌زدند، جا به جا مي‌شدند. انگار من هميشه در ميانشان بوده‌ام و هيچ اتفاق تازه‌اي نيفتاده است.

الیف شافاک

مترجم: ارسلان فصیحی

اين كتاب نوشته شده تا همين كه خواندي‌اش فراموشش كني؛ انگار نوشتن روي آب...

«بعد از عشق» رماني است درباره‌ي زنان و زنانگي و دوره‌اي غمبار و تيره اما گذرا در زندگيِ زنانِ عاشق: دوره‌ي بعد از عشق. اليف شافاك با ذهن و قلم توانايش اين دوره را كه يكباره از راه مي‌رسد و موج‌وار مي‌گذرد و مي‌رود،‌ شرح و بسط داده و به شكل رماني مدرن پيش چشم خواننده تصوير مي‌كند.

«بعد از عشق» رماني جسورانه و حيرت‌انگيز و سحرآميز است: اليف شافاك در ميانه‌ي اين همه بدي و نوميدي، به ما اميد مي‌بخشد تا بتوانيم تاب بياوريم و مقاومت كنيم و باز زندگي را، معجزه‌وار، از سر بگيريم.

دانته آلیگیری

مترجم: کاوه میر عباسی

کمدی الهی سه‌گانه‌ایست به شعر که دانته آلیگیری، شاعر و نویسنده ایتالیایی نوشتن آن‌را در سال ۱۳۰۸ میلادی آغاز کرد و تا زمان مرگش در سال ۱۳۲۱ میلادی کامل کرد. این کتاب از زبان اول شخص است و دانته در این کتاب، سفر خیالی خود را به دوزخ، برزخ وبهشت تعریف می‌کند. کمدی الهی یکی از اولین کتاب‌های ادبیات ایتالیا است و از بزرگترین آثار در ادبیات جهان به شمار می‌آید. این کتاب کمک کرد تا زبان توسکانی و شیوهٔ نوشتاری آن به استانداردی برای زبان ایتالیایی تبدیل شود.

این کتاب در ابتدا کمدی (به ایتالیایی: Commedìa) نام داشت و بعدها جیووانی بوکاچیو (نویسنده هم عصر دانته) واژهٔ الهی را به آن افزود و نام کمدی الهی برای اولین بار در چاپ ونیز به سال ۱۵۵۵ بر جلد این کتاب ظاهر شد.

در سفر دانته به دنیای پس از مرگ، دو راهنما او را همراهی می‌کنند؛ در دوزخ و برزخ راهنمای او «ویرژیل»، شاعر رومی است که چند قرن پیش از دانته زندگی می‌کرده، و در بهشت راهنمای او بئاتریس پورتیناری است که دانته او را دوست می‌داشته و در کتاب زندگانی نو به شرح عشق خود به او پرداخته‌است.«البته در برخی منابع ذکر شده که بئاتریس همانند ویرژیل (که سمبول عقل و منطق بشری است ) جنبه ی سمبولیک داشته و مظهر عشق و فروغ الهی است . و اشاره دانته به عشق زمینی خود در کتابی با مضمون خدا و فروغ و حد اعلای کمال بعید به نظر می رسد.» (به نقل از شجاع الدین شفا)

دانته در این کتاب از مراحل مختلف دوزخ، برزخ و بهشت می‌گذرد و در این مراحل با شخصیت‌های مختلف تاریخی برخورد می‌کند، تا عاقبت در آخرین مرحله بهشت به دیدار خدا می‌رسد.

شجاع‌الدین شفا اولین مترجم فارسی این اثر بزرگ به زبان فارسی، (چاپ نخست سال ۱۳۳۵ انتشارات امیرکبیر) در مقدمه‌ای مبسوط به بررسی کمدی الهی، زندگی و آثار دانته، نقش و تأثیر کمدی الهی بر ادبیات جهان پس از خود، پرداخته است. کمدی الهی پس از انقلاب دیگر تجدید چاپ نشد، تا سال‌ها نایاب بود تا اینکه سرانجام دوباره از وزارت ارشاد مجوز نشر گرفت اما در آغاز آن توضیحی اضافه شد مبنی بر اینکه شجاع‌الدین شفا، از «معاندین» انقلاب بوده و چاپ این کتاب دلیلی بر توجیه و تأیید شخصیت مترجم نیست. طی دهه‌های اخیر، برخی این اثر را با ارداویراف‌نامه که در اواخر دورهٔ ساسانیان به زبان و خط پهلوی نوشته شده مقایسه کرده‌اند. ارداویراف‌نامه حدود هزار سال پیش از کمدی الهی به سفر به دنیای پس از مرگ می‌پردازد. در ایران، در دو اثر باستانی دیگر غیر از ارداویراف‌نامه، موضوع سفر به دنیای پس از مرگ را ثبت کرده‌اند: کتیبه کرتیر در سرمشهد متعلق به دوران ساسانیان و دیگری در افسانه ویشتاسب یا گشتاسب‌شاه.

نویسنده: اریک ر. کندل

مترجم: کامران غبرایی

کتاب درخشان اریک آر. کندل برنده جایزه نوبل، در این کتاب ما را به وین 1900 می برد، جایی که رهبران علم، پزشکی و هنر، انقلابی را آغاز کردند که برای همیشه نحوه تفکر ما در مورد ذهن انسان – افکار خودآگاه و ناخودآگاه  و احساسات - و چگونگی ارتباط ذهن و مغز با هنر را تغییر داد. در آغاز قرن، وین پایتخت فرهنگی اروپا بود. هنرمندان و دانشمندان در سالن های پر زرق و برق با یکدیگر ملاقات کردند، جایی که آنها آزادانه ایده هایی را مبادله کردند که منجر به پیشرفت های انقلابی در روانشناسی، علم مغز، ادبیات و هنر شد. کندل ما را به دنیای وین می برد تا با جزییات غنی و ارزشمند، ایده ها و پیشرفت هایی را که در آن زمان به وجود آمده بود، و تأثیر ماندگار آنها امروز را ردیابی کنیم. دانشکده پزشکی وین با درک این موضوع که حقیقت در زیر سطح پنهان است، راه را پیش برد. این اصل فرهنگ وین را القا کرد و به شدت بر دیگر پیشگامان وین 1900 تأثیر گذاشت. زیگموند فروید با بینش خود در مورد اینکه چگونه تمایلات تهاجمی و اروتیک ناخودآگاه روزمره ما سرکوب شده و در نمادها، رویاها و رفتار پنهان می شوند، جهان را شوکه کرد. آرتور شنیتسلر با استفاده نوآورانه از مونولوگ درونی، جنسیت ناخودآگاه زنان را در رمان‌هایش آشکار کرد. گوستاو کلیمت، اسکار کوکوشکا و اگون شیله پرتره‌های شگفت‌انگیز و صادقانه‌ای خلق کردند که شهوت ناخودآگاه، میل، اضطراب و ترس از مرگ را بیان می‌کردند. کندل داستان این را روایت می کند که چگونه این پیشگامان - فروید، شنیتزلر، کلیمت، کوکوشکا و شیله - با الهام از دانشکده پزشکی وین، به نوبه خود بر بنیانگذاران مدرسه تاریخ هنر وین تأثیر گذاشتند تا سؤالات اساسی مانند بیننده را بپرسند. به یک اثر هنری بیاورید؟ بیننده چگونه به آن پاسخ می دهد؟ این پرسش‌ها باعث اکتشافات جدید و مداومی در روان‌شناسی و زیست‌شناسی مغز شد، که منجر به افشاگری‌هایی در مورد اینکه چگونه می‌بینیم و درک می‌کنیم، چگونه فکر می‌کنیم و احساس می‌کنیم، و چگونه به آثار هنری واکنش نشان می‌دهیم و خلق می‌کنیم. کندل، یکی از متفکران برجسته علمی عصر ما، این پنج نوآور را در چارچوب علم پیشرفته امروز قرار می دهد و به ما درک جدیدی از هنر مدرنیستی کلیمت، کوکوشکا و شیله و همچنین مکتب فکری می دهد. از فروید و اشنیتسلر. «عصر بینش» که به تحقیق فکری که در وین 1900 آغاز شد، احیا می‌کند، کتابی است که به طرز شگفت‌انگیزی نوشته شده، با تحقیق فوق‌العاده و به زیبایی مصور شده است که همچنین پایه‌ای برای کار آینده در علوم اعصاب و علوم انسانی فراهم می‌کند. این کتاب فوق العاده ای از یک رهبر بین المللی در علوم اعصاب و تاریخ روشنفکری است.